Heartless December❄️ ZG version

အပိုင္း ၈၈ : ေခါင္းပုတ္စာခ်ဳပ္

❄️❄️❄️

မေန႔ညက ကိုကိုအိပ္ေပ်ာ္ရဲ႕လားမသိဘူး။
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ တစ္ညလုံးေလွ်ာက္ေတြးရင္း တစ္ေရးမွကိုမရလိုက္။

လူနာကုတင္နားတိုးကပ္သြားရင္း သူ႕ကိုတိတ္တိတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညကအတိုင္း ပုံစံတစ္ခ်က္မွမေျပာင္းဘဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ကေလးအိပ္‌ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း ေဆးအ႐ွိန္ေၾကာင့္ အေတာ္ညဥ့္နက္မွ အိပ္ေပ်ာ္သြားပုံပါပဲ။

ေစာင္‌ေသခ်ာဆြဲျခဳံေပးလိုက္ၿပီး ကိုယ္လက္သန္႔႐ွင္းဖို႔ျပင္လိုက္ေပမယ့္
လုပ္လိုက္မိတာက တျခားတစ္ခု။ ဖုန္းကိုထုတ္ၿပီး စိုက္ၾကည့္ေနမိတဲ့ contact တစ္ခုဟာ ဘယ္တုန္းကမွမဆက္ဖူးေပမယ့္ နံပါတ္စိမ္းေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူး။

ကိုယ္၀င္ပါလိုက္လို႔ျဖစ္တဲ့ကိစၥမ်ိဳးလားဆိုတာေတြကို အမ်ားႀကီးေတြးခဲ့ရဖူးတယ္။ ကိုကိုနဲ႔သူ႕ခ်စ္သူေဟာင္းရဲ႕ဆက္ဆံေရးမွာ ကြၽန္ေတာ္မသိတဲ့ကြက္လပ္ေတြက လေပၚကခ်ိဳင့္ခြက္ေတြထက္ေတာင္ မ်ားႏိုင္ပါေသး။ ကြၽန္ေတာ္ရထားတဲ့ role က မႏွစ္ဒီဇင္ဘာကအတိုင္း မေျပာင္းမလဲ လက္႐ွိခ်စ္သူသ႐ုပ္ျပ။ လုပ္ႏိုင္တာ ဘာ႐ွိမွာတဲ့လဲ။ မ႐ွိဘူး။ အထူးသျဖင့္ မေန႔ကျဖစ္သြားတဲ့ကိစၥမွာဆို ပိုေတာင္မ႐ွိဘူး။

သူတို႔ရဲ႕ ေျမျမဳပ္လိုက္ျပန္‌ေပၚလာလိုက္ျဖစ္‌ေနတဲ့ အခ်စ္ေရးကို ခေရေစ့တြင္းက်သိလားဆို‌ေတာ့လည္း မသိသလို ၀င္စြက္ဖက္ပိုင္ခြင့္႐ွိလားဆိုေတာ့လည္း မ႐ွိေပမယ့္ ျမတ္ႏိုးရတဲ့သူကိုကာကြယ္ပိုင္ခြင့္တစ္ခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကိုင္ထားလို႔ရေသးတယ္ ေအာက္ေမ့ရဲ႕။

ကြၽန္ေတာ္ screen မွာေပၚေနတဲ့ contact ကို ေခၚလိုက္တယ္။ 'ေျဖ႐ွင္းလိုက္မယ္' လို႔သူကိုယ္တိုင္ေျပာၿပီး ထြက္သြားခဲ့ေပမယ့္ video clips ကိစၥကို အာကာေဝယံနဲ႔ နည္းနည္းေတာ့ စကားေျပာၾကည့္မွျဖစ္မယ္။ ခက္ခက္ခဲခဲ ေလွာင္အိမ္ထဲက လြတ္ထြက္လာခဲ့ၿပီးတာေတာင္ ဘယ္ေတာ့ပစ္အခ်ခံရဦးမလဲမသိလို႔ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မပ်ံႏိုင္တဲ့ငွက္လိုမ်ိဳး ကိုကိုေၾကာင့္ၾကေနရမွာကို မျမင္ခ်င္တာ‌မို႔။

"တီ..."

သုံးခါ႐ွိၿပီ။ ဖုန္း၀င္သြားေပမယ့္ မကိုင္ဘူး။
ကြၽန္ေတာ္ ဖုန္းကိုခဏခ်ၿပီး လုပ္စရာ႐ွိတာအရင္လုပ္လိုက္တယ္။