❄️❄️❄️
ေဆာင္းေလျပည္ေလးေတြ တညင္းညင္းတိုက္ေနတဲ့တစ္ရက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ကိုကိုနဲ႔ date လုပ္ခြင့္ထပ္ရမလိုျဖစ္ခဲ့တယ္။
ဒီဇင္ဘာ ၁၂ ရက္...။ ေန႔ေကာင္းေလးေပါ့ေနာ္။ မနက္ခင္းပိုင္းျမဴဆိုင္းေပမယ့္ အတန္အသင့္ေနသာတယ္။ ေစာေစာစီးစီး သစ္႐ြက္မီး႐ိႈ႕တဲ့ မီးခိုးတန္းေလးေတြ ဟိုဟိုဒီဒီကပ်ံတက္ေနတာ ျမင္ရေပမယ့္ ထူးၿပီးေျပာမေနေတာ့ပါဘူး။ ဒီဇင္ဘာပဲေလ။
ကြၽန္ေတာ္ ေစာေစာစီးစီး သူ႕အိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္ခ်လာေတာ့ တံခါးကပိတ္ထားတယ္။ စာသင္ခ်ိန္႐ွိလို႔ေနမယ္ ကိစၥမ႐ွိပါဘူးဆိုၿပီး ေစာင့္လိုက္တာ မနက္ ၉ နာရီေနက မ်က္ႏွာကို လာ႐ိုက္တဲ့အထိပဲ။ စက္ဘီးစီးသြားရင္း ၀င္လာတာဆိုေတာ့ လွမ္းဆက္ရေအာင္ ဖုန္းကလည္း ပါမလာဘူး။ တယ္လီပသီကလည္း 'အခုထက္ထိေတာ့' မသုံးတတ္ေသး။ သုံးလို႔ရေနခဲ့ရင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္လႊတ္လိုက္တဲ့ အေတြးေတြကို တစ္ဖက္က spam ဆိုၿပီး ဆိုင္းဘုတ္ေထာင္တာနဲ႔ပဲ စားပြဲတင္တင္းနစ္လို ျပန္ခုန္ထြက္သြားရမွာ ျမင္ေယာင္ေနတယ္။ အဲ့အတိုင္း ထိုင္ငိုက္လိုက္၊ ဂ်က္ကတ္အိတ္ေထာင္ထဲပါလာတဲ့ ေကာ္ဖီခ်ိဳခ်ဥ္ေလးငုံၿပီး မ်က္ဆံကေလးဟိုဒီလွည့္လိုက္နဲ႔
အခန္းေ႐ွ႕ ငုပ္တုပ္ထိုင္ေနတာ ၂ နာရီေလာက္႐ွိသြားေတာ့ တစ္ခုခုကို အေလးအနက္ ခက္ခက္ခဲခဲစဥ္းစားၿပီး ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒီအခ်ိန္ပဲ။ ဖုတ္ဖတ္ခါ မတ္တပ္ထရပ္လို႔ လိုက္လာတာတစ္ႏွစ္ၾကာမွ ခက္ခက္ခဲခဲ ခ်ီးျမႇင့္ခံထားရတဲ့ အိပ္ကပ္ထဲက ေသာ့အပိုကို ထုတ္လိုက္တယ္။
ေသာ့ဖြင့္ဖို႔လုပ္လိုက္တုန္းေလးမွာပဲ ပခုံးေပၚကိုက်လာတဲ့ လက္ဖဝါးတစ္ဖက္။
"လိမၼာေနလိုက္တာ..."
"..."
"မင္းက ေသာ့ကို ၾကာၾကာသိမ္းမထားခ်င္ဘူးထင္တယ္"
ျပင္လက္စလက္ကေလးကို ျပန္႐ုတ္လိုက္ရင္း ေနာက္ကေရာက္ေနတဲ့သူကို ႐ိုး႐ိုးသားသားလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။
"ေလာ့ဂ်စ္က်က်ေျပာရရင္ ကြၽန္ေတာ္ မဖြင့္ရေသးဘူး ကိုကို..."
"ဖြင့္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာေလ..."
"ဟုတ္တယ္... အမႈက်ဴးလြန္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္ဆိုတာ official အမႉမေျမာက္ေသးဘူးလို႔ ဆိုတဲ့သေဘာပဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အျပစ္ကင္းပါတယ္"
YOU ARE READING
Heartless December❄️ ZG version
RomanceHD က အစအဆုံးတစ္ေနရာတည္း မဆံ့လို႔ ZG book သက္သက္လုပ္ေပးထားတာပါ။ ႏွလုံးသားမ႐ွိဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့လူတစ္ေယာက္ဆီက ႏွလုံးသားကို ဒီဇင္ဘာမကုန္ခင္ရေအာင္ယူျပဖို႔ ၾကဳံးဝါးခဲ့တဲ့ ၁၇ ႏွစ္အ႐ြယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလြဲမ်ားနဲ႔တစ္ႏွစ္တာကို ေဆာင...
