အပိုင္း ၅၀ : ဒီအထူးဧည့္သည္ေတာ္က ေမွာ္သုံးတတ္ပုံပဲ

7 2 0
                                    

❄️❄️❄️

ေၾကကြဲေနတဲ့ေရဘဝဲထြက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ အေပၚထပ္ေလသာေဆာင္မွာ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း က်န္ေနခဲ့တုန္း ကိုကို႔ဆီက ဖုန္းဝင္လာခဲ့တယ္။

"sorry... ခုဏက seminar လုပ္ေနတုန္းမို႔ silent လုပ္ထားလို႔၊ ဘာေျပာမလို႔လဲ..."

"ဟင့္အင္း... ဒီအတိုင္း ကိုကို႔အသံၾကားခ်င္လို႔..."

"အဲ့မွာ အဆင္ေျပလား..."

"လုံးဝမေျပဘူး... ထုံးစံအတိုင္း 1 Vs all ဖိုက္ေနရတာ၊
ကိုကို ကြၽန္ေတာ္႕ကိုအေျဖေပးလိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္႕ဘက္သားလုပ္ေပးပါလား၊ 2 Vs all ဖိုက္ၾကမယ္ေလ..."

"စိတ္မဝင္စားဘူး"

"ဟြန္႔..."

"ျပင္ဦးလြင္က ေအးတယ္မလား၊ အေႏြးထည္ေသခ်ာဝတ္..."

"ပိုေႏြးသြားေအာင္ ကိုကိုလာဖက္ထားေပးလိုက္ေလ..."

"မေပးဘူး"

"ကိုကို... ကိုကို႔ကို ကြၽန္ေတာ္..."

ဘူးႏြယ္ေလးေတြတစ္ရစ္ၿပီးတစ္ရစ္တက္ေနတဲ့ တစ္စုံတစ္ေယာက္ဆီက ေနာက္ထပ္ဘူးတစ္လုံးထပ္ရဖို႔ ဆက္လုပ္လိုက္တုန္းမွာ...။

"sorry... ငါဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္"

ခါတိုင္းလိုေတာင္ ပိတ္ၿပီးေျဖေပးမသြားဘဲ ကတိုက္က႐ိုက္ စကားစကိုျဖတ္လိုက္တဲ့ေနာက္ ခ်က္ခ်င္းလိုက္လာတဲ့ တီခနဲျမည္သံ။

'အေတာ္မအားေနပုံပဲ' လို႔ေတြးရင္း ကြၽန္ေတာ္ဖုန္းသိမ္းလို႔ အိမ္ထဲ ျပန္ဝင္လာခဲ့တယ္။

* *

ဘာလိုလိုနဲ႔ ညေနပိုင္းကိုေရာက္လာေတာ့ ျခံေ႐ွ႕ျမက္ခင္းျပင္ေပၚမွာ ဝါတာတာအလင္းေလးေတြ ဒီေရလိုတက္လာၾကတယ္။ မီးခိုးေခါင္းတိုင္ကို ေမးတင္ေနသေယာင္႐ွိတဲ့ ေနလုံးက မၾကာခင္ အိမ္အေနာက္ကိုတိုးကြယ္ၿပီး ေပ်ာက္သြားေတာ့မယ္။

"အာလူး... အံ့ထူးျမတ္က ဘာလို႔လိုက္မလာတာလဲ...
ေမေျပာေတာ့ အကုန္လုံးအလည္ေခၚထားတယ္ဆို..."

"ထုံးစံအတိုင္းေပါ့... တစ္လလုံး ဇာတ္ကားၾကည့္လိုက္ ဂိမ္းေဆာ့လိုက္လုပ္ေနၿပီး အခုမွ စာအေႂကြးေတြ လည္ပင္းနစ္ေနလို႔တဲ့..."

Heartless December❄️ ZG version Where stories live. Discover now