Heartless December❄️ ZG version

အပိုင္း ၁၇ : သံတမန္နည္းနဲ႔ အေခ်ာ့ခံရျခင္း

❄️❄️❄️

အခန္းထဲကိုဝင္လိုက္တာနဲ႔ စားပြဲေပၚမွာေခြေနတဲ့ေႁမြနီေလးက ကြၽန္ေတာ္႕ကို လွမ္းညိဳ႕ယူေနသလိုပဲ။

ေက်ာပိုးအိတ္ကိုပစ္ခ်ၿပီး တန္းတန္းမတ္မတ္ ေလွ်ာက္သြားလို႔ ေကာက္ယူလိုက္ေတာ့ လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ေပၚမွာ လွဲေလ်ာင္းေနတဲ့ မာဖလာေလးဟာ အနီေရာင္စိုရဲလို႔။ အခ်ိဳးအစားညီမွ်တဲ့ အျဖဴေရာင္စာလုံးေလးႏွစ္လုံးကလည္း ႏွင္းလမ္းေၾကာင္းေလးလို တည္ေနေသးတယ္။

ကိုကိုကေတာ့ မွတ္မိမွာမဟုတ္ေပမယ့္ ကိုကိုအသိစိတ္လြတ္ေနခဲ့တဲ့ အဲ့ဒီေန႔ညက ကြၽန္ေတာ္႕ကိုေစ့ေစ့ၾကည့္လို႔ သူ႕နာမည္ကိုေခၚရင္း မ်က္ရည္ေတြၾကားထဲကေန ဒီလိုေျပာခဲ့တယ္ေလ။

"မင္းပဲ မင္းအႀကိဳက္ဆုံးအေရာင္နဲ႔မာဖလာေပၚမွာ ငါအႀကိဳက္ဆုံး
အေရာင္နဲ႔ ငါ့နာမည္ေလး ထိုးေပးထားတာဆို... "

အနီေရာင္...။ အဲ့ဒီအေရာင္က ကိုကို႔ခ်စ္သူေဟာင္းရဲ႕ အႀကိဳက္ဆုံးအေရာင္ေပါ့။ ကိုကိုကေတာ့ အျဖဴေရာင္ကို ႀကိဳက္တယ္။

ကြၽန္ေတာ္ ကိုကို႔အိမ္ထဲကို တစ္လေလာက္ အဝင္အထြက္လုပ္ခဲ့တာ ဘာေတြသတိထားမိလဲ ကိုကိုသိမွာမဟုတ္ဘူး။

အနီေရာင္ဖိနပ္စင္၊ အိမ္စီးဖိနပ္အနီေရာင္၊ အနီေရာင္ တိုင္ကပ္နာရီ၊ နဂါးစက္ပင္ငယ္ေလးထည့္စိုက္ထားတဲ့ အနီေရာင္ပန္းအိုးအေသးေလး၊ ဆိုဖာေပၚက အနီေရာင္ ေခါင္းအုံးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြ၊ ကိုကိုထိုင္ၿပီးစာလုပ္ေနက် အနီေရာင္ထိုင္ခုံ၊ အနီေရာင္စာအုပ္စင္၊ အနီေရာင္ေဘာပင္ခြက္၊ အနီေရာင္ဆင္တူ Mug ခြက္ေတြ...။

ကိုကို႔ပတ္ဝန္းက်င္က အနီေရာင္ပစၥည္း ဗုစုခ႐ုေလးေတြက
အရင္ခ်စ္သူကို ကိုကိုဘယ္ေလာက္ အေလးထားခဲ့လဲဆိုတာ ေျပာျပေနၾကတယ္။

အခ်စ္ဆိုသဟာကလည္း ပစၥည္းတစ္ခုဝယ္ေနရင္းေတာင္
သူသေဘာက်တတ္တာကို အလိုလိုလက္လွမ္းမိသြားတာမ်ိဳးတဲ့ေလ။

ကြၽန္ေတာ္ေတြ႕ခဲ့တာ ႐ွိေသးတယ္။ ကိုကို႔အခန္းအံဆြဲထဲက အနီေရာင္လက္ဆြဲအိတ္ေလးနဲ႔ ထည့္ထားတဲ့ အနီေရာင္လက္ေဆာင္ဘူးေလးနဲ႔ အနီေရာင္ပို႔စ္ကဒ္ေလး။