အပိုင္း ၉၀ : တစ္ခါတုန္းကဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္

8 3 0
                                    

❄️❄️❄️

ဒီရက္ေတြအတြင္း အာကာေဝယံအေၾကာင္းကိုေတာ့ အစ္ကို႔ဆီကေနပဲ တစ္စြန္းတစ္စၾကားေနရပါတယ္။ ကိုကိုနဲ႔စကားေျပာခြင့္ရၿပီးတဲ့ေနာက္ ခဏခ်င္းပဲ ေဆး႐ုံကဆင္းသြားတဲ့အေၾကာင္း၊ ေဆး႐ုံကိစၥေတြကို သူ႕ PA ကပဲလုပ္ေပးသြားပုံရၿပီး သူ႕အိမ္နဲ႔ကုမၸဏီကိုလည္းျပန္မလာဘဲ ေပ်ာက္ေနျပန္တဲ့အေၾကာင္း စသျဖင့္။

"အလို... စာအုပ္ေတြဘာေတြကိုင္လို႔..."

"စာအုပ္ကိုင္မွႀကိဳက္တဲ့တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕
ႏွလုံးသားထဲဝင္ခြင့္စာေမးပြဲေျဖေနရတာ မကိုင္လို႔ဘယ္ရမလဲဗ်၊ college ေရာက္လာလို႔လည္း သက္သာတယ္မ႐ွိပါဘူး"

"ငါမင္းဆီတင္ေနတဲ့ ေခါက္ဆြဲဘူးဖိုးနဲ႔ဟိုဟိုဒီဒီအေႂကြးေတြကို ေလ်ာ္ေပးလိုက္ရင္ ကုသိုလ္အ‌ေထာက္အပံ့ရၿပီး ခ်က္ခ်င္းေအာင္ခ်င္ေအာင္သြားမွာ"

"အဲလိုကုသိုလ္လည္း မလိုခ်င္ဘူး
အတိုးမေတာင္းတာ ေက်းဇူးတင္ "

အေမ့ဆီကဟင္းအေခ်ာင္လာယူဖို႔ အိမ္ကိုလာလည္တုန္း ကြၽန္ေတာ့္အခန္းထဲလာထိုင္ရင္း အစ္ကိုက ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာျပတယ္။ ကြၽန္ေတာ္စာလုပ္ေနတာမို႔ ေဘးနားကထိုင္ရင္း ေအာက္ထပ္ကယူလာတဲ့ လိေမၼာ္သီးကိုခြာရင္းေပါ့။

စာလုံးတစ္ခု႐ိုက္႐ွာရင္ ေဆာင္းပါးတစ္ရာေလာက္ထြက္လာတဲ့ google စာမ်က္ႏွာလိုမ်ိဳး သူ႕သေဘာနဲ႔သူ ခ်ျပမွ်ေဝေနလိုက္တာ အာကာေဝယံ့ PA အေၾကာင္းကစၿပီး သူတို႔အိမ္တြင္းေရးသပြတ္အူေတြထိ သူၾကားဖူးနားဝ႐ွိထားသမွ်ပဲ ဆိုပါေတာ့။

"သူ႕ PA ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္က ငါ့ကိုလာစကားေျပာေသးတယ္... အလုပ္ဝင္တာတစ္ႏွစ္မျပည့္ေသးတဲ့ လူသစ္ျဖစ္ပုံရေပမယ့္ သူ႕အလုပ္႐ွင္နဲ႔တျခားစီ ရည္ရည္မြန္မြန္ပဲ၊ ဒယ္နီရယ္လ္ (Daniel) တဲ့ အိုင္းရစ္-ျမန္မာကျပားေကာင္ေလး... ငါ့ထက္ တစ္ႏွစ္သာသာေလာက္ငယ္တယ္၊ အရပ္သိပ္မ႐ွည္‌ေပမယ့္ ေခ်ာေခ်ာေလးပဲ၊ စကားေျပာလည္း ေကာင္းတယ္"

"အမွတ္ေတြေပးေနပုံေထာက္ရင္ အစ္ကို သူ႕ကို စိတ္ဝင္စားေနတာလား..."

"ဘယ္လိုေျပာရမလဲကြာ... သူ႕ဆံပင္ေကာက္ေလးေတြက စိတ္ဝင္စားစရာေတာ့ေကာင္းပါတယ္... အသစ္ထြက္တဲ့ ေခါက္ဆြဲဘူးေလာက္ေတာ့မဟုတ္ဘူး"

Heartless December❄️ ZG version Where stories live. Discover now