❄️❄️❄️
ဆယ္ရက္ေလာက္ေနလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေက်ာက္ပတ္တီးျဖည္ၿပီးသြားတဲ့ေနာက္ပိုင္း အလြန္အမင္းကို လြမ္းဆြတ္သတိရခဲ့ရတဲ့ စီးေတာ္ယာဥ္ေလးကိုျပန္ထုတ္ၿပီး လမ္းေပၚထြက္ဖို႔ျပင္တယ္။ ပထမဦးဆုံးခရီးစဥ္ကေတာ့ ေမးေနစရာမလိုေလာက္ပါဘူး။
တိုက္ခန္းေလွကားေပၚကဆင္းလာတဲ့ ကိုကိုက စက္ဘီးေလးနဲ႔ဝင္လာတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုျမင္ျမင္ခ်င္း မဝဲတဝဲေလသံေလးနဲ႔ တန္းဆူတယ္။
"ပတ္တီးက အခုမွျဖည္ထားတာမဟုတ္ဘူးလား...
ဘယ္ေလွ်ာက္သြားအုံးမလို႔လဲ..."
"ဘယ္မွမသြားရေသးပါဘူး... ကိုကို႔ဆီအရင္လာတာ..."
"ငါ စာၾကည့္တိုက္သြားမလို႔..."
"လိုက္ခဲ့မယ္ေလ..."
"မင္းစက္ဘီးကိုဒီမွာထားခဲ့..."
"ဗ်ာ..."
"ငါ့ေနာက္ကလိုက္..."
"..."
ေျပာေျပာဆိုဆိုပဲ သူ႕ Scoopy အနက္ေလးကို ထုတ္လာရင္း သူကိုယ္တိုင္ကေတာ့ helmet အနက္ေရာင္ေလးစြပ္ၿပီး ေၾကာင္ၾကည့္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္႕ကိုေတာ့ အျပာေလးတစ္လုံး လွမ္းပစ္ေပးလို႔...။
"ဘာလုပ္ေနတာလဲ... မလိုက္ဘူးလား..."
"ဟင္... အာ... လိုက္မွာေပါ့..."
ဒါကဘာလဲ... ပုံမွန္လိုဆို ဘာလုပ္ဖို႔လိုက္မွာလဲ... မလိုက္ခဲ့နဲ႔ လို႔ ခြာထုတ္ရမွာမဟုတ္ဘူးလား လို႔ စိတ္ထဲကေတြးမိေပမယ့္ ေခၚေနေတာ့လည္း အထြန္႔မတက္ဘဲလိုက္သြားလိုက္တာေပါ့။
သူ႕ေနာက္ကလိုက္ဖို႔ေခၚတယ္ဆိုတာ ၾကဳံဖူးခဲမွ်ေလ။
စာၾကည့္တိုက္ကိုေရာက္ေတာ့ ကိုကိုက အဝင္ဝမွာပဲ ေနာက္ကကပ္လိုက္လာတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီး သတိေပးတယ္။
"ဒါက စာၾကည့္တိုက္ေနာ္... ငါ့အိမ္မဟုတ္ဘူး၊
စကားမ်ားဖို႔စိတ္မကူးနဲ႔... ႀကိဳေျပာထားတာ"
ကြၽန္ေတာ္လည္း ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္ျပရင္း ကိုကို႔ေနာက္ ၁၀လက္မအကြာကေန ေခါင္းတေမာ့ေမာ့နဲ႔ ဘယ္ညာဘယ္ညာခ်ီၿပီးပါလာတာေပါ့။
YOU ARE READING
Heartless December❄️ ZG version
RomanceHD က အစအဆုံးတစ္ေနရာတည္း မဆံ့လို႔ ZG book သက္သက္လုပ္ေပးထားတာပါ။ ႏွလုံးသားမ႐ွိဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့လူတစ္ေယာက္ဆီက ႏွလုံးသားကို ဒီဇင္ဘာမကုန္ခင္ရေအာင္ယူျပဖို႔ ၾကဳံးဝါးခဲ့တဲ့ ၁၇ ႏွစ္အ႐ြယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလြဲမ်ားနဲ႔တစ္ႏွစ္တာကို ေဆာင...
