Heartless December❄️ ZG version

အပိုင္း ၆၁ : ေခြးတိုးေပါက္ကေခ်ာင္းေနရၿပီ

❄️❄️❄️

အနီေရာင္ဆြယ္တာ၊ အနီေရာင္မာဖလာနဲ႔ လမ္းေဘးမီးတိုင္ နီဝါဝါေတြေအာက္မွာ အနီေရာင္စက္ဘီးကိုနင္းလာတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံး သူ႕အခ်စ္ေတြရဲ႕ နီရဲေနခဲ့မႈအေၾကာင္းကို မ်က္ဝန္းေထာင့္ေတြနီလာေအာင္ စဥ္းစားခဲ့တယ္။

ငယ္႐ြယ္မႈနဲ႔အၿပိဳင္နီရဲသစ္လြင္ေနခဲ့ၿပီး ႏွလုံးသားရဲ႕ႏုနယ္မႈအတိုင္း စိုအိေနခဲ့တဲ့ အခ်စ္ေတြ...။ ခ်ည္သားမာဖလာနီေလးလို ႐ွည္လ်ားပါေစလို႔လည္း ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ဆြယ္တာနီေလးလို ေႏြးေထြးပါေစလို႔လည္း ရည္႐ြယ္ခဲ့တယ္။ ၿပိဳင္ဘီးနီေလးလို သြက္လက္ခိုင္မာပါေစလို႔လည္း ေအာက္ေမ့ခဲ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ မာဖလာ႐ွည္တိုင္း၊ ဆြယ္တာေႏြးတိုင္း၊ ၿပိဳင္ဘီးေလးသြက္တိုင္း ေဆာင္းတြင္းရဲ႕အေအးဒဏ္ကို မခံစားလိုက္ရဘဲ အိမ္ျပန္ေရာက္တာမ်ိဳးမွ မ႐ွိတာပဲ။

"ငါမင္းကို တကယ္ ဘယ္လိုမွ မခ်စ္ႏိုင္ဘူး"

"မင္း ဒီအတိုင္းဆက္လုပ္ေနအုံးမယ္ဆိုရင္ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ငါမင္းကို မုန္းမိလာလိမ့္မယ္..."

ကြၽန္ေတာ္႕ရဲ႕ႏွလုံးသားကို တစ္လႊာခ်င္းရစ္ပတ္ေနတဲ့ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း႐ွိခဲ့တယ္ ကိုကို...။ ၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီႀကိဳးစကို ကိုကိုက ကိုင္ထားခဲ့တယ္။

တျဖည္းျဖည္း တင္းက်ပ္လာတဲ့ခံစားမႈက ကြၽန္ေတာ္႕ကို မ႐ွဴႏိုင္မကယ္ႏိုင္ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီခံစားမႈကို ျဖစ္ေစတဲ့သူက ကိုကိုျဖစ္ေနတာမို႔ သေဘာမက်ဘဲလည္း မေနႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကိုကိုကြၽန္ေတာ္႕ကို ခ်ည္ထားတဲ့ႀကိဳးက အရမ္းတင္းက်ပ္လာလို႔ ကြၽန္ေတာ္နာက်င္ရမွာထက္ အဲ့ဒီႀကိဳးစကို ကိုကိုလႊတ္ခ်လိုက္မွာကို ပိုၿပီးေတြးေၾကာက္ေနမိခဲ့တာ...။

အခုေတာ့... ႐ုတ္တရက္ႀကီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ႏွလုံးသားပတ္လည္ကေန တစ္ခုခုေျပက်ေနသလို ခံစားလာရတယ္။ ကိုကိုက ကိုင္ထားတဲ့ ႀကိဳးစေလးကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္က အခုလိုေျပးထြက္လာခဲ့ၿပီမို႔... အစကတည္းက တစ္ဖက္တည္းမွာပဲ ခ်ည္ထားခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ၾကားကႀကိဳးက ကြၽန္ေတာ္႕ဆီမွာပဲ ရစ္တြယ္ၿပီးပါလာသလိုပဲ။ ကိုင္ထားသူမ႐ွိတဲ့ ႀကိဳးအစြန္းတစ္ဖက္က ေျပေလ်ာ့က်ၿပီးေတာ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ တ႐ြတ္ဆြဲပါလာသလိုပဲ။