Heartless December❄️ ZG version

အပိုင္း ၄၃ : ႏွင္းပန္းပြင့္

❄️❄️❄️

ကိုကို႔မ်က္နက္ဝန္းေတြက တိုးထြက္လာတဲ့အၾကည့္ေတြဟာ   စာမ်က္ႏွာေပၚမွာကပ္ေနတဲ့ ခဲပန္းခ်ီပန္းပုံကေလးမွာသာ ဆုံလို႔။ သုံးေလးစကၠန္႔ေနမွ သတိရသြားၿပီး ခႏၶာကိုယ္ကို ကိုကို႔ဘက္ယိမ္းလို႔ ကိုယ့္စာအုပ္ထဲကပုံကိုယ္ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ရင္း အေျဖေပးမိတယ္။

"ဪ... အင္း အဲ့ဒါက အင္တာနက္ေပၚကေတြ႕တဲ့ပုံေလး ကြၽန္ေတာ္သေဘာက်တာနဲ႔ ကူးဆြဲၾကည့္တာ..."

"လွတယ္..."

"..."

ကြၽန္ေတာ္ၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ ႏို႔ႏွစ္ေရာင္လိုျဖဴေဖြးေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းသြယ္ကေလးေတြဟာ စာ႐ြက္သားေပၚက ပန္းခ်ီပုံေလးဆီကို ေရာက္႐ွိသြားၾကရင္း ခပ္ဖြဖြတို႔ထိပြတ္သပ္ေနၾကရဲ႕။
ကိုကို႔မ်က္လုံးေတြထဲမွာေတာ့ ၿငိမ္ဆိမ္ေဖ်ာ့ေတာ့တဲ့  အရိပ္ကေလးတစ္ခု။

"မင္းဆြဲထားတာက အဲ့ဒီႏွင္းပန္းပြင့္ေလးေတြနဲ႔ တကယ္တူတယ္..."

ဂိုက္လာတက္ေနကတည္းက ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ္႕ရဲ႕ပုံတူဆြဲစေကးကိုေတာ့ အျပစ္တစ္ခါမွမဆိုဖူးဘဲ 'မိတၱဴႏွိပ္လို႔ေတာင္ရတယ္၊ လွတယ္၊ သပ္ရပ္တယ္' လို႔ ခ်ီးက်ဴးေနက်ဆိုေပမယ့္ ဒီတစ္ခါခ်ီးက်ဴးပုံက တမူထူးျခားေနသလို ခံစားမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဆြဲလာတဲ့ပုံထဲမွာ တစ္ခုခုကို ျမင္ေနသလိုမ်ိဳး။

"ကိုကို..."

"အင္း..."

"ကိုကို႔ကို ေမးမလို႔..."

"ေျပာ..."

"ကိုကိုက ဘယ္ႏွင္းပန္းကိုအႀကိဳက္ဆုံးလဲ...
ဟိုဟာ... လီလီေတြကို ႏွင္းပန္းဆိုၿပီးလည္း ေခၚေလ့႐ွိတာပဲေလ... ၿပီးေတာ့ ဒီလိုႏွင္းပန္းေတြလည္း ႐ွိတာပဲဆိုေတာ့..."

ေျပာရင္းနဲ႔ စာမ်က္ႏွာတစ္ဖက္ကိုလွန္လိုက္ၿပီး ေက်ာခ်င္းကပ္ပြင့္ေနတဲ့ လီလီပန္းပင္ပုံတစ္ပုံကို ေထာက္လိုက္၊ ေနာက္တစ္႐ြက္ထပ္လွန္ၿပီး အဆုပ္လိုက္ပြင့္ေနတဲ့ အလ်ား႐ွည္႐ွည္ႏွင္းပန္းခက္တစ္ခက္တစ္ပုံကို ထိုးျပလိုက္နဲ႔ စိတ္ကူးေပါက္ၿပီးထဆြဲထားတာေတြကို ေလွ်ာက္ျပလိုက္ေတာ့ ကိုကိုက ခဏအကဲခတ္လိုက္ၿပီး ဒီလိုျပန္ေျပာတယ္။