OBSIDIAN: Stark's Daughter

Bölüm 15: İlk Defa, "Baba"

Fazlasıyla sıkıcı kurul toplantısından çıkmalarının üzerinden yirmi dakika geçmiş, Ashley, Pepper tarafından ofisine gönderilmişti. Ne yapacağı hakkında pek bir fikri olmadan geniş ofise adımladı genç Stark, telefonunu çantadan çıkarıp kapıdaki sensöre yaklaştırdığında, kapı ardında kadar açılmıştı. "Hoş geldiniz, Bayan Stark."

İçi sıkılmış bir şekilde Stark Kulesi'nin en üst katında yer alan ve tüm New York'u gören odanın geniş camlarına yöneldi, masasına bırakılmış ve üzerine - tahmin ettiği kadarıyla Pepper'dan - not yerleştirilmiş dosyaları gördüğünde dudaklarını büzmüştü.

Lütfen en azından şunları gözden geçir ve imzala, vaktini almaması için özeti yolladım.

Pepper.

Gülümseyip masaya oturdu ve özenle dosyalanmış belgeleri okumaya başlarken üzerindeki ceketi çıkardı, koltuğa sırtını yaslayıp ayaklarını masaya koydu. Genel olarak şirketin hisselerini, gelir ve giderlerini anlatılan belgelerdi, tüm yazılara hızlıca göz gezdirirken şirkette çalışmakta olan önemli personellerin bilgilerini okumaya geçti, gözüne takılan bir isimle kaşlarını çattı; Mia Angelina Martin.

Gri saçlarını karıştırıp başını geriye atarken belgeleri masaya bıraktı ve gözlerini kapatarak okuduğu adı anımsamaya çalıştı, başaramayınca birkaç sayfası kalmış özeti okumaya devam etti. Bu sırada genç kadının ismi, Ashley'in zihninde dönüp duruyordu.

Belgelerin bitmesiyle derin bir nefes aldı, yapacak başka bir işi kalmadığına göre laboratuvarına dönmekte özgürdü. Ofisten çıkarken telefonunu tekrardan sensöre tarattı, kapının kilitlenmesiyle Tony'nin ofisine ilerleyip kapıyı çalmadan içeri daldı, babasının başında dikilen asistana aldırış etmeden masanın önüne konmuş koltuğa oturdu ve konuşmalarının bitmesi için ikisine de dik bakışlarla bakmaya başladı, genç kadının odayı terk etmesiyle kafasını kaldırdı. "Pepper'ın yolladığı belgeleri okudum, cidden, hiç ilgimi çekmedi, ben laboratuvarıma dönüyorum."

Küçük Stark'ın sözlerine gülümseyen Tony, başını sallarken kızını baştan aşağı süzmüştü. "Kıyafetler sana gerçekten yakışmış ve unutmadan, araba hakkında ne düşünüyorsun?"

"Gerçekten sevdim, Porsche iyi iş çıkarmış. Hem sportif hem de şık bir model, içine eklediğin yardımcı sevindirdi beni. Gerçekten güzelmiş. Teşekkür ederim, baba."

Baba sözcüğünü duyan Tony, bir an için afallamış ve Ashley'in suratına bakakalmıştı, şaşkınlığı hala üzerindeyken kendine gelmesiyle hafifçe gülümsedi ve sırtını koltuğuna yaslayıp karşısındaki koltukta oturmakta olan kızına baktı. "Ash, ben, şey -"

Başını iki yana sallayıp saçlarını karıştırırken gülümseyen Ashley, buruk bir ifadeyle gözlerini Tony'nin şaşkın yüzüne çevirdi. "Eğer rahatsız ediyorsa söylemem -"

"Hayır, hayır, rahatsız falan etmiyor, ben, sadece, ben... Ah, delireceğim."

Oturmakta olduğu koltuktan kalkıp kızının karşısındaki koltuğa oturdu Tony, korkak bir hareketle Ashley'in eline uzanırken derin bir nefes verdi ve kızın gözlerine baktı. "Bak, ben, sen büyürken orada olmadığım için, çok, çok özür dilerim. Ne kadar pişman olduğumu sana anlatamam, seninle ne kadar gurur duyduğumu da. Bana baba demen, benim için çok anlamlı, benim gibi, sorumsuz ve aşağılık bir adamı baba statüsünde görüyor olman, ben, bunu hak etmiyorum. Burnumun dibindeydin, ben, bilemedim, benim yanımda olup tüm o yaşadıklarından uzak kalabilecekken, benim, senin varlığından dahi haberim yoktu...

Bunu nasıl telafi edebilirim, inan bana, bilmiyorum, ama tek istediğim, bundan sonrasında yanında olup gerçekten baban olmama, en azından, denememe ve nasıl babam olacağımı öğrenmeme izin vermen. Lütfen, bana izin ver, izin ver ki, tüm o hatalarımı düzeltebileyim."