အခန္း-၅၂(S-2)

140 12 2
                                    

(ကံထမ္းလာတာမျမင္ရ)

ရန္ေဝးကၿပိဳင္ဘက္ၾကက္၏အေျခအေနကိုရိပ္
စားမိေနေသာ္လည္းရန္ေဝးၾကက္ကိုေလာင္းထားၾကသည့္ၾကက္သမားမ်ားကမ်က္ႏွာမလွျဖစ္ေနၾကသည္။ေစာရန္ေနာင္၏လူမ်ားကလည္းသူတို႔ၾကက္ခြပ္အားေလ်ာ့လာတာကိုသတိမျပဳ
မိဘဲရန္ေဝးၾကက္ကိုေလွာင္ေျပာင္ရယ္ေမာေန
ၾကသည္။ထို႔ေၾကာင့္ဒိုင္လူႀကီးကရန္ေဝးကိုေျပာလိုက္သည္။

"မင္းၾကက္ကမခံႏိုင္ေတာ့ပါဘူးကြာ။ေကာက္
လိုက္ပါေတာ့"

"မေကာက္ပါဘူး။က်ဳပ္ၾကက္ကအမာႀကီးရွိေသးတယ္"

"အမာႀကီးရွိေသးေပမဲ့အခ်ီတိုင္းခံေနရတာမင္း
ၾကက္ေမာေနၿပီ"

"ေမာေနေပမဲ့သက္လံုေကာင္းေသးတယ္ေလ။ဝိုင္းထဲကလည္းထြက္မေျပးေသးဘူးေလ။သူေတာင္ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႔ေတာင့္ခံထားႏိုင္တာ။က်ဳပ္ကဘာျဖစ္လို႔ေကာက္ရမွာလဲ။ဆက္တိုက္
မယ္ဗ်ာ"

ရန္ေဝးစကားေၾကာင့္ၾကက္သမားမ်ားအား
တက္သြားၾကၿပီးဝိုင္းေအာ္ၾကသည္။

"တိုက္ေဟ့...တိုက္ေဟ့။ဝိုင္းထဲကထြက္မေျပး
မခ်င္းငါတို႔ၾကက္မရံႈးေသးဘူးကြ"

ဤသို႔ျဖင့္ေနာက္တစ္ခ်ီပြဲျပန္စေလသည္။သည္
တစ္ခ်ီတြင္ရန္ေဝးကအခ်ိန္မဆြဲေတာ့ဘဲၾကက္ႏွစ္ေကာင္ကိုထိုးပူးေပးလိုက္သည္။ၾကက္အနီကမ်က္စိမႈန္ဝါးဝါးျဖင့္ရမ္းဆိတ္ၿပီးၾကက္ကန္းေတာတိုးအားကုန္ခြပ္ထည့္လိုက္ရာေစာရန္ေနာင္၏
ၾကက္ကဝိုင္းထဲမွထြက္ေျပးေလသည္။

"ဟာငါတို႔ၾကက္ႏိုင္ၿပီ"

ၾကက္အနီဘက္ကလူမ်ားကဝိုင္းေအာ္ၾကသျဖင့္ေစာရန္ေနာင္တို႔အဖြဲ႕မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ကုန္
ၾကသည္။ဒိုင္လူႀကီးကအေျခအေနကိုခဏမွ်အ
ကဲခတ္ၾကည့္ေနသည္။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွစိတ္မသက္မသာေလသံႏွင့္ၾကက္ပြဲၿပီးဆံုးၿပီျဖစ္
ေၾကာင္းေျပာလိုက္ရာေစာရန္ေနာင္ကေဒါသ
တႀကီးထေအာ္ေလသည္။

"ၾကက္ပြဲကဘာလို႔ၿပီးရမွာလဲ။က်ဳပ္ၾကက္ကအ
ေကာင္းႀကီးပဲရွိေသးတယ္။မေသမခ်င္းတိုက္
မွာေပါ့။ေသမွအရံႈးလို႔သတ္မွတ္ရမွာေပါ့"

The Ugly Prince(u&z)(Completed)Where stories live. Discover now