အခန္း-၆၂(S-2)

124 14 0
                                    

(နာက်င္ရေသာႏွလံုးသားမ်ား)

႐ုပ္ဆိုးမင္းသားေလးသတိျပန္ရလာခဲ့သည္။သတိျပန္ရရျခင္းမ်က္လံုးေဝ့ၾကည့္လိုက္ရာခုတင္ေဘးတြင္မိုးနဂါးမင္းသားထိုင္ေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။

႐ုပ္ဆိုးမင္းသားေလးကမလႈပ္မယွက္ထိုင္ေနသည့္မိုးနဂါးမင္းသားကိုအတန္ၾကာေအာင္စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။မိုးနဂါးမင္းသားကႏႈတ္ခမ္းကိုတင္းတင္းေစ့ၿပီးလက္ပိုက္ထားသည္။႐ုပ္ဆိုးမင္းသားေလးသတိရလာသည္ကိုျမင္ေသာ္လည္းစကားတစ္ခြန္းမွမေျပာဘဲ႐ုပ္ဆိုးမင္းသားေလးမ်က္ႏွာကိုသာစူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနသည္။

“ေနာင္ေတာ္"

႐ုပ္ဆိုးမင္းသားေလးကတိုးညင္းေသာအသံျဖင့္ေခၚလိုက္သည္။မိုးနဂါးမင္းသားက႐ုပ္ဆိုးမင္းသားေလးကိုေအးတိေအးစက္ေလသံႏွင့္ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။

“ညီေတာ္ေနာင္ေတာ့္ကိုဘယ္အခ်ိန္ထိဖံုးကြယ္ထားမွာလဲ"

႐ုပ္ဆိုးမင္းသားေလးမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားမိ
သည္။

“ေနာင္ေတာ္ဘာေတြေျပာေနတာလဲ"

“ေနာင္ေတာ္ေျပာေနတာရွင္းရွင္းေလးပါ။ညီေတာ္ကေနာင္ေတာ့္အေပၚမွာဘယ္အခ်ိန္ထိဖံုးကြယ္ထားမွာလဲ"

႐ုပ္ဆိုးမင္းသားေလးကမ်က္ႏွာကိုလက္ျဖင့္စမ္း
ၾကည့္လိုက္မိသည္။သူ႔မ်က္ႏွာေပၚတြင္မ်က္ႏွာဖံုးမရွိ။အေျခအေနမွန္ကိုသူနားလည္သြားသည္။သူ႔တြင္ေျဖရွင္းစရာစကားမရွိ။အေၾကာင္းရင္းမွန္ကိုလည္းရွင္းျပလိုစိတ္မရွိ။မ်က္ႏွာတည့္
တည့္တြင္ျမင္ေနရသည့္မ်က္ႏွာက်က္ကိုသာ
အဓိပၸာယ္မဲ့စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။

ဆင္ျဖဴ မင္းသားကျပတင္းတံခါးေဘာင္ကိုေက်ာမွီကာရပ္ရင္းလက္ပိုက္ထားသည္။သူသည္လည္းၾကမ္းျပင္ကိုအဓိပၸာယ္မဲ့ေငးစိုက္ၾကည့္ေနတာမ်က္ေတာင္ပင္မခတ္။

႐ုပ္ဆိုးမင္းသားေလးခုတင္ေဘးတြင္ငုတ္တုတ္
ထိုင္ေနသည့္မိုးနဂါးမင္းသားကပိုဆိုးသည္။ထိုင္ေနသည္မွာေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးအလား။႐ုပ္ဆိုးမင္းသားေလးမ်က္ႏွာကိုစိုက္ၾကည့္ေနသည့္မ်က္လံုးေတြကေနရာမေရြ႕။အသက္မွရႉေသးရဲ႕
လားမသိ။ၿငိမ္ေနတာကလႈပ္ေတာင္မလႈပ္။

The Ugly Prince(u&z)(Completed)Where stories live. Discover now