အပိုင်း ၁၇၆။ အလျော့မပေးစတမ်း
ထယ်ဖုန်းမြို့မှာ ဘယ်တုန်းကမှ မဖြစ်ပျက်ခဲ့ဖူးသော ဖြစ်ရပ်ဖြစ်သည့် လူချမ်းသာနှစ်ဦး အဆင့်မြင့်ခန်းတစ်ခန်းအတွက် တိုက်ခိုက်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။
သို့ပေမဲ့ ဒီလိုမျိုး မောက်မာသော ဆော်လေးတစ်ပွေကို သူတို့ ပထမဆုံး မြင်ဖူးကြခြင်းပင်။ သူမ၏ ထောင်လွှားသော သဘောထားတို့ကနေ အကဲခတ်ကြည့်ရလျင် သူမက အလိုလိုက်ခံထားရသော မင်းမျိုးမင်းနွယ်တစ်ယောက် ဖြစ်ရမည်။ မင်းမျိုးနွယ်ဖွားတွေက ထယ်ဖုန်းမြို့တွင် ပေါ်လာခဲသည်၊ အကြောင်းမူကား သူတို့တွေက လွင်ပြင်ကျယ်သို့ လေ့ကျင့်ရေးအတွက် လာကြမည်မဟုတ်၍ပင်။ ထို့အတွက် အနီနှင့် အမျိုးသမီးနှင့် လူငယ်တို့ကြား တိုက်ပွဲက တည်းခိုခန်းအတွင်း လူတကာ မျက်စိကျရာအဖြစ်ဆုံးဖြစ်ရပ်တစ်ခုဖြစ် တမဟုတ်ချင်း ဖြစ်သွားတော့သည်။
အမျိုးသမီးက ရိုင်းစိုင်းစွာပြောသည်ကို ကြားလိုက်ရတော့ နားနေခန်းအတွင်းရှိလူအများက ချက်ချင်းပဲ တီးတိုးပြောဆိုကြကာ သူမ၏ ထင်းထွက်နေသော သွင်ပြင်နှင့် မို့မောက်ပြည့်ဖောင်းနေသော ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ်တို့ကို စိုက်ကြည့်လိုက်ကြသည်။
"ဟေး၊ လူကြီးလူကောင်းတစ်ယောက်က အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နဲ့ မတိုက်ခိုက်ဘူး။ သူမကို အခန်းပေးလိုက်သင့်တယ်လို့ ငါထင်တယ်!"
"မင်း အလျော့မပေးသင့်ဘူးလို့ ငါထင်တယ်။ ဒီလို ရီုင်းစိုင်းပြီး အပြုအမူကောင်းမရှိတဲ့အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က မင်း သူမကို တစ်လက်မပေးရင် တစ်တောင်လောက် ယူဖို့ ကြိုးစားလိမ့်မယ်။"
"မိန်းမတွေဆိုတာ ဆံပင်ရှည်ပြီး အမြင်ကျဉ်းတယ်တို့ ဆိုကြတယ်။ ယောက်ျားပီပီသသနဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နဲ့ ဖက်ပြိုင်ဖြစ်မနေစမ်းပါနဲ့ကွာ။"
"ဖူး၊ မင်း ဘာသိလို့လဲ? ဒါက ရိုင်းစိုင်းပြီး ကိုယ့်ဖို့ပဲကြည့်တဲ့ ဆော်တစ်ပွေသာသာပါ။ သူမကို သင်ခန်းစာတစ်ခု မပေးဘူးဆိုရင် အနာဂတ်မှာ ယောက်ျားတွေအပေါ် တက်နင်းသွားလိမ့်မယ်။ အဲ့ခါဆို သူမက ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်သွားလိမ့်မယ်။"
YOU ARE READING
အာဏာရှင်ငရဲမင်းကြီးနှင့် သူ၏အချစ်ကလေး (၁)
Fantasyစာသင်သားဖုန့်ရှီ -အပျော်တမ်းသူခိုး၊ ရည်မှန်းချက် -တစ်ကမ္ဘာလုံးရှိ ပစ္စည်းတွေခိုးဖို့၊ သေပြီးတာတောင် အငြိမ်မနေနိုင်တဲ့ဖုန့်ရှီ။ အကျိုးဆက်ကတော့ သူ ခိုးခဲ့တဲ့ပစ္စည်းတစ်ခုက နတ်ဘုရားတွေနဲ့ မိစ္ဆာတွေကြား စစ်ပွဲကြီးတစ်ခု အစပြုသွားစေခဲ့သည်။ ဤအမှန်တရား သိပြီ...
