လီမွန်ရောင်လျှပ်စီး || ဘာသာပြန် || 『Completed』

Chapter《27》

『Unicode』

ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် အန်းနင် မူးခဲ့သည်။ သူ ဒီလောက်ပဲ အသက်ကြီးနေသည့်တိုင် အထက်တန်းကျောင်း ဘွဲ့ယူ ညစာစားပွဲမှာပဲ အယ်လ်ကိုဟော နည်းနည်းသာ သောက်ဖူးခဲ့တာဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်က သူမမူးခဲ့သော်လည်း သူအနည်းငယ်အားနည်းသလိုနဲ့ မျက်နှာကပူလာသလို ခံစားလာရသည်။ ဒီနေ့မှာတော့ သူ့ကိုလေပေးမယ့် air-con လဲမရှိပါချေ။ထို့ကြောင့် သူ့လက်နောက်တွေနှင့် မျက်နှာကို အေးအောင် ဖိထားရုံသာတတ်နိုင်သည်။ သူ့လက်နောက်မှ အပူချိန်ကအလုပ်မဖြစ်သောအခါ သူက ရေခဲခွက်ကိုယူ၍ ပါးကို ကပ်ထားပြန်သည်။ ဘေးဘက်က ရှောင်ပေါင်က သူ့ကိုလက်ညှိုးထိုးပြီးရယ်မောလာသည်။

"အန်းနင်-ကော, ထိပ်ဆုံးကျောင်းသားတွေအားလုံး အယ်လ်ကိုဟော ခံနိူင်ရည်က ဒီလောက်ဆိုးတယ်လား?"

သူက အနည်းငယ် ဟန်မပျက်ဖြစ်လာပြီးရှက်ရွံ့စွာဖြင့် မျက်နှာပေါ်က ခွက်ကို ချလိုက်သည်။

"သေချာပေါက်တော့ မဟုတ်ပါဘူး,"

ဘေးက လျန်ရှန်းဟန်က အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ပြောလာည်, "ငါတို့ အထက်တန်းကျောင်းက ထိပ်ဆုံးကျောင်းသားယောက်ျားလေးဆိုရင် ပိုင်ကျူးသောက်ရုံနဲ့တောင်မူးတယ်တဲ့။ ဘွဲ့ယူဒင်နာမှာ သူဘာသာသူ တစ်တန်းလုံးကို ရိုက်ခဲ့တာ! !"

ရှောင်ပေါင်က လျန်ရှန်းဟန်ကို ကြည့်၍ပြောလိုက်သည်,"ကော! ငါထင်တာတော့ မင်းလဲမူးနေတာနော်"

လျန်ရှန်းဟန်က လက်ယမ်းပြသည်, "မင်းဘာတွေပြောနေတာလဲ!ဒီလောက်ဘီယာလေးနဲ့ ငါက မူးမလားကွ? ထပ်ပြောရရင် ငါ တစ်ယောက်နဲ့ ဂိမ်းကစားဖို့တောင် ချိန်းထားသေးတယ်!," သူပြောလိုက်ရင်း ရှောင်ပေါင် ပုခုံးကို ရိုက်လိုက်သည်, "သွားချင်လား?"

ရှောင်ပေါင်က ဘီယာနောက်တစ်ငုံပါ သောက်လိုက်ပြီးခေါင်းညိတ်ပြသည်။

"သွားမှာပေါ့! ငါ သေချာပေါက်ကို သွားမှာ!", သူက အရှေ့စားပွဲမှ တသျှူးတစ်ထုပ်ယူနေတဲ့ ချင်ဝေ့ဟော်ကိုမေးဖို့ လှည့်လာပြန်သည်။