ငါလှည့်စားခဲ့တဲ့ဇာတ်လိုက်ပြန်မွေးဖွားလာပြီဟ || ဘာသာပြန် [ Book-1 ]

[၂၅+၂၆] စေ့စပ်ထားသောသတို့သားလောင်း။

!unicode!

အဆုံးတွင်လုစစ်ကအချိန်အတော်ကြာမြင့်မားသောအနေအထား(အရေထူ)နေခဲ့သဖြင့် သူကလင်ခုံးလုထက်ပိုတည်ငြိမ်ပြီး လင်ရွှမ်းလော့၏လှောင်ပြောင်မှုကိုမကြားသည့်အလား အနောက်လှည့်ကာစကားတစ်လုံးမဆိုဘဲနှုတ်ဆကိလိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီး။"

လင်ရွှမ်းလော့: "....."ဘယ်သူကမင်းရဲ့အစ်ကိုကြီးလဲ။

သို့သော်လည်း လုစစ်ကသူ့မာနကိုတကယ်လွှတ်ချနိုင်လိမ့်မည်ဟုလင်ရွှမ်းလော့မထင်ထားခဲ့ပေ။ နောက်ရက်အနည်းငယ်မှာ သူနှင့်လင်ပါးပါးကမည်မျှခက်ခဲအောင်လုပ်ပါစေ တစ်ဖက်လူကမလှုပ်မရှားနှင့်သူတို့အိမ်ကိုနေ့တိုင်းလာခဲ့သည်ပင်။

သူနှင့်လင်ပါးပါးကဒုက္ခသိပ်မပေးပေ၊ အများဆုံးသူတို့ကသူ့ကိုပန်းကိုင်းဖြတ်၊ ပေါင်းပင်ရှင်း၊ စားစရာချက်ကာခွေးကိုကျွေးခိုင်းရုံသာ။

သို့သော်မလွယ်ကူလှ။ အစကတည်းက သူနှင့်လင်ပါးပါးကကောင်းမွန်သောအကြည့်မဖော်ပြခဲ့ပေမဲ့ ဒီလူကအမြဲတမ်းပုံမှန်ဖြစ်သယောင်။ လင်မိသားစုအဆိုးဆုံးအချိန်မှာ လုစစ်ကဘယ်သူ့ဆီကိုမှခေါင်းလုံးဝငုံ့ခဲ့ခြင်းမရှိပေ။ သူကားအမြဲတစေသီးသန့်ဆန်ကာမောက်မာလှပေမဲ့ သူဟာအခုဆိုရင်သူ့ညှီလေးအတွက်ဘာမဆိုလုပ်ဖို့ဆန္ဒရှိနေပေသည်။

ဒါကိုတွေးမိရင်း လင်ရွှမ်းလော့မနေနိုင်ဘဲသက်ပြင်းချကာ လင်ခုံးလုကိုပြောမိသည်။
"တကယ်တော့၊ ညီလေး၊ မင်းကအရမ်းတော်နေတုန်းပဲ။"
လူတွေကိုမမြင်ကွယ်ရာမှာသင်ပေးနိုင်တယ်။

လင်ခုံးလု: "?"

လင်ရွှမ်းလော့: "ငတုံးတစ်ယောက်ဆီမှာလည်းကောင်းချီးရှိတာပဲ။"

လင်ခုံးလု: "....ကျွန်တော်ကမတုံးပါဘူးနော်။"

လင်ရွှမ်းလော့ပြုံးလိုက်ပြီး အလိုလိုက်စွာ​ပြောလိုက်သည်။
"ဟုတ်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ မင်းရဲ့မိသားစုဝင်လုစစ်ကိုတစ်နေရာရာအမြန်ခေါ်သွားလိုက်တော့။ သူငါတို့အိမ်ကိုနေ့တိုင်းလာနေတုန်းကသူစစ်ဌာနချုပ်ကိုသတင်းပို့စရာမလိုဘူးမလား။"

"စိတ်မပူပါနဲ့၊ အစ်ကိုကြီး၊ မာရှယ်ကကျွန်တော့်ကိုခွင့်ရက်ရှည်ပေးထားပါတယ်။"
လုစစ်ကဘယ်အချိန်ကမှန်းမသိသူတို့နောက်မှာရပ်နေပေသည်။