ငါလှည့်စားခဲ့တဲ့ဇာတ်လိုက်ပြန်မွေးဖွားလာပြီဟ || ဘာသာပြန် [ Book-1 ]

[၃၀] ဘုရင်ခံမင်းသား။

!unicode!

ဧကရာဇ်ငယ်လေးကပြောလို့မပြီးသေးပေမဲ့ အဓိပ္ပါယ်မှာသိသာလှပေသည်။

ကျောက်ကျင်းစစ်မှာအံ့သြလွန်းလို့ ဧကရာဇ်ငယ်လေးကိုစကားမဆိုဘဲကြည့်လိုက်မိသည်။

ဇနီး? ဧကရာဇ်ငယ်လေးကသူပြောတာကိုနားလည်မှုလွဲသွားတာလား။

သူဆန္ဒမရှိကြောင်းမြင်လိုက်ရရင်း ဧကရာဇ်ငယ်လေးကနှုတ်ခမ်းတင်းတင်းစေ့သွားပြီး အနည်းငယ်မပျော်မရွှင်ဖြစ်သွားကာ ပြောလိုက်သည်။
"သာမန်မိသားစုရဲ့ဇနီးမယားတွေက သူတို့ခင်ပွန်းပင်ပန်းတာသက်သာအောင် ခြေထောက်နှိပ်ပေး ခါးနှိပ်ပေးကြတယ်လေ၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်...."

ဒါကိုကြားလိုက်ရချိန် ကျောက်ကျင်းစစ်၏မျက်နှာမှာမည်းမှောင်သွားရသည်။ ဒီလိုစကားမျိုးက...

"အရှင်မင်းကြီးဘယ်ကနားထောင်လာတာလဲ။"
သူအံကြိတ်လျက်မေးလိုက်မိသည်။

ဧကရာဇ်ငယ်လေးကအပြစ်ကင်းစင်စွာဖြင့် ဝေါယာဥ်၏ထောင့်စွန်းကပုံပြင်စာအုပ်ကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာပြောလာသည်။
"စာအုပ်ထဲမှာလေ။"

သူဝေါယာဥ်စီးနေချိန်ပျင်းလာတာမို့ တပ်သားတစ်ယောက်ကိုသွားဝယ်ခိုင်းခဲ့တာဖြစ်သည်။ တပ်သားကမဖတ်တတ်တာမို့ ပုံ​ပြင်စာအုပ်အပုံအပင်ဝယ်လာခဲ့တာဖြစ်လောက်သည်။

ကျောက်ကျင်းစစ်သူ့အကြည့်နောက်လိုက်ကြည့်လိုက်တော့ လက်သည်တရားခံကိုရှာတွေ့သွားသည်။

ဝေါယာဥ်ထဲကအလင်းရောင်မှာမှိန်နေပေရာ သူမီးအိမ်ထွန်းပြီး စာအုပ်ကိုလှမ်းယူကာဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့မျက်လုံးထဲဝင်လာတာက "လူကြီးလူကောင်းတစ်ယောက်ကသူ့ဇနီးရဲ့အခန်းကိုညဘက်သွားလည်ပြီး လှပသောဇနီးလေးကသူ့​ခြေထောက်တွေကိုနှိပ်ပေးကာ သူ့ခါးကိုဖျစ်ညှစ်ပြီး တိမ်တိုက်များထံခေါ်ဆောင်သွားလေသည်"ဟူ၍ပင်။

သူ့မျက်နှာလုံးဝမည်းမှောင်သွားရပြီး သူဝေါယာဥ်ကန့်လန့်ကာကိုဖွင့်ကာ စာအုပ်ကိုလွှင့်ပစ်လိုက်သည်။

ဝေါယာဥ်အပြင်ဘက်မှာ လင်စန်းကဝေါယာဥ်ထဲမှရုတ်တရက်ထွက်လာသည့်တစ်စုံတစ်ခုကိုမြင်သွားကာ ချက်ချင်းတင်းမာပြီးသတိချပ်လိုက်ပေမဲ့ သူရှေ့တိုးကာကောက်ယူကြည့်လိုက်ချိန်တွင် သူ့မျက်နှာမှာဗလာကျင်းသွားရပြန်သည်။