ငါလှည့်စားခဲ့တဲ့ဇာတ်လိုက်ပြန်မွေးဖွားလာပြီဟ || ဘာသာပြန် [ Book-1 ]

[၄၄] ကမ္ဘာပျက်ကပ်ကရည်းစားဟောင်း။

!unicode!

ကျန့်စစ်က"ခွဲစိတ်တတ်လား"ဟုမေးလာတာကိုကြားလိုက်ရရင်း ရှဲ့လင်ရှင်းတစ်အောင့်မျှသတိချပ်သွားကာ သူ့အနောက်ကလူတို့ကိုလှမ်းကြည့်ပြီး မေးလိုက်မိသည်။
"ရှင်တို့ထဲကတစ်ယောက်ယောက်ဒဏ်ရာရထားလို့လား။"

ကမ္ဘာပျက်ကပ်ဖြစ်တာနှစ်လသာရှိသေးသဖြင့် လူ့သဘာဝစရိုက်မှာလုံးဝမပျောက်သွားသေးပေ၊ လူတိုင်းကသူတို့၏ဒဏ်ရာရထားသောအပေါင်းအဖော်ကိုအနောက်မှာချန်ထားခဲ့လိမ့်မည်မဟုတ်၊ လမ်းမှာဒဏ်ရာရခဲ့သည့်လူအများစုမှာဇွန်ဘီတို့ထံမှအကုတ်ခံရ(သို့)အကိုက်ခံရတာဖြစ်သည်။ သာမန်ဒဏ်ရာဆိုရင်တောင် ဒဏ်ရာနက်ပြီးပတ်တီးစီးပုံမမှန်ရင် ဇွန်ဘီတို့နှင့်အနီးကပ်ထိတွေ့ချိန်အတောအတွင်းမှာကူးစက်ခံရတတ်သည်။

သူတို့ထဲမှာထိုကဲ့သို့လူရှိမရှိရှဲ့လင်ရှန်းမသ်ိပေမဲ့ သူမမျက်နှာထားမှာသိသိသာသာကိုတင်းမလာကာ သူမနောက်ကလူတို့ဟာလည်းသူတို့၏လက်နက်များကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ကြသည်။

ကျန့်စစ်၏မျက်လုံးများအေးစက်သွားရကာ သူတို့ကိုတစ်ချက်ကြည့်ပြီးပြောလိုက်သည်။
"မဟုတ်ဘူး၊ အဲ့ဒါက----"

"အဲ့ဒါကသူ့ဦးနှောက်ရောဂါပါ!"
သူထိုကင်ဆာကိုထုတ်ပြောလိုက်မှာလင်ခုံးလုစိုးရိမ်သဖြင့် သူ့ပါးစပ်ကိုအမြန်အုပ်ကာလိုက်ရသည်။

သူကကျန့်စစ်ထက်အတော်လေးပုသည့်အပြင် သူ့အနောက်မှာကွယ်နေတာဖြစ်သည်။ သူသာတစ်ဖက်လူ၏ပါးစပ့ကိုအုပ်ကာချင်လို့ရှိရင် ခြေဖျားထောက်ကာသူ့လက်မောင်းများကိုဆန့်ရပေလိမ့်မည်။ သို့ဖြစ်၍ သူတို့နှစ်ဦး၏ကိုယ်နေဟန်ထားမှာသူကကျန့်စစ်ကိုအနောက်ကဖက်ထားပြီး သူ့ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းဟာလည်းတစ်ဖက်လူပေါ်တင်းကြပ်စွာဖိကပ်လျက်ရှိပေသည်။

ကျန့်စစ်မှာတစ်အောင့်ကြာတောင့်တင်းသွားရပြီး ခဏကြာမှဖြည်းညှင်းစွာခေါင်းလှည့်ကြည့်မိတော့ သူ၏မျက်လုံးနက်တို့ကကောင်လေး၏အကြည့်နှင့်ဆုံသွားသည်။

လူငယ်လေးကအလွန်အသန့်ကြိုက်ပြီး လေထဲကဆိုးဝါးညစ်ညမ်းသောအနံ့ကိုမကြိုက်လောက်ဖြစ်မည်။ သူကမကြာခဏသူ့လည်တိုင်မှာရေမွှေးပုလင်းလေးဆွဲထားတတ်သည်။ သူပြေးဝင်လာချိန်မှာ ခပ်ဖျော့ဖျော့ရနံ့ကသူ့ကိုတမဟုတ်ချင်းထွေးပွေ့သွားသည်။ လူငယ်လေး၏လက်များမှာသိပ်မကြီးဘဲ အနည်းငယ်နူးညံ့ကာ လက်ချောင်းထိပ်တို့မှာအသားမာတို့ရှိပြီး သူ့ပါးစပ်ကိုအုပ်ထားသည့်ခွန်အားမှာမပြင်းထန်ပေမဲ့ သူရုန်းမထွက်မိရုံသာ။