ငါလှည့်စားခဲ့တဲ့ဇာတ်လိုက်ပြန်မွေးဖွားလာပြီဟ || ဘာသာပြန် [ Book-1 ]

[၃၈] ဘုရင်ခံမင်းသား။

!unicode!

ကျောက်ကျင်းစစ်တစ်ခဏမျှကြောင်အမ်းသွားရပေမဲ့ ကံကောင်းစွာဖြင့်သူလျင်မြန်စွာသဘောပေါက်သွားကာ ချက်ချင်းဒူးတစ်ဖက်ထောက်ပြီး ပြောလိုက်မိသည်။
"ကျွန်တော်မျိုးကိုယ့်ကိုယ့်ကိုအကြုံပြုပါတယ်။"

လင်ခုံးလုခပ်ဖွဖွနှာမှုတ်ကာ ကျေနပ်သွားပေမဲ့ သူ့ကိုတမင်ကြည့်ပြီးမှပြောလိုက်သည်။
"ရတယ်လေ။"

ကျောက်ကျင်းစစ်ထရပ်လိုက်ချိန် သူ့နှုတ်ခမ်းထက်အပြုံးတစ်ပွင့်ရှိနေပေသည်။

ဧကရာဇ်ငယ်လေးကသူ့ကိုဒီလောက်မြန်မြန်ခွင့်လွှတ်ပေးဖို့ဆန္ဒရှိလိမ့်မည်ဟုသူမထင်ထားမိပေ၊ အရှင်မင်းကြီးရဲ့နှလုံးသားကပျော့ပြောင်းအောင်လုပ်ဖို့ကတအားလွယ်ကူလှသည်။

ထိုသို့တွေးမိပြီးနောက် သူပိုမိုစိတ်သောကရောက်ကာအပြစ်ရှိစိတ်ခံစားလိုက်ရပြီး ဧကရာဇ်ငယ်လေးကိုကြည့်လိုက်ချိန်တွင်သူ့မျက်ဝန်းထဲကအကြည့်ကပိုမိုနူးညံ့လာသည်။

လင်ခုံးလု၏ဦးခေါင်းခွံထုံသွားရကာ အေးစက်စွာပြောလိုက်သည်။
"ဘာလို့အဲ့မှာရပ်နေသေးတာလဲ။ ကိုယ်တော့်ကိုအဝတ်လဲပေးလေ။"

သူတို့ပထမဆုံးအတူအိပ်ချိန်တွင် သူတို့နှစ်​ယောက်လုံးကောင်းကောင်းမွန်မွန်ပြုမူကြသည်။

သူဟာစမ်းစစ်ကာလအတွင်းမှာရှိနေဆဲဟုကျောက်ကျင်းစစ်ခံစားရသဖြင့် သူ့စိတ်ထဲမှာအကြံရှိရင်တောင် သူဘာမှမလုပ်ရဲပေ။ ဧကရာဇ်ငယ်လေး၏အသက်ရှုနှုန်းတဖြည်းဖြည်းချင်းမှန်လာချိန်မှ သူတိတ်တိတ်လေးလက်ဆန့်ကာ သူ့ကိုသူ့ရင်ခွင်ထဲမှာပွေ့ဖက်ထားချင်မိသည်။

ဒါပေမဲ့သူမလှုပ်ရှားရသေးခင် ဧကရာဇ်ငယ်လေးကရုတ်တရက်သူ့ဘက်လှည့်လာကာ အပူလာရာရင်းမြစ်ကိုအလိုလိုလိုက်ရှာရင်း သူ့ရင်ခွင်ထဲသူ့ဘာသာသူတိုးဝင်လာသည်။

ကျောက်ကျင်းစစ်အေးခဲသွားရပြီးမှ လိမ်မာသောဧကရာဇ်ငယ်လေးကိုသူ့ရင်ခွင်ထဲမှာတင်းကြပ်စွာပွေ့ဖက်ကာ မျက်လုံးအသာမှိတ်ပြီး ပြုံးလိုက်မိသည်။

သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာခိုလှုံနေသည့်ဧကရာဇ်ငယ်လေးမှာလည်းနှုတ်ခမ်းတို့ကော့တက်နေတာကိုသူမမြင်လိုက်ပေ။