*Chapter 2*

25.6K 811 320
                                    

"Rule No 1: Never let them change you"

Καθόμουν στο θρανίο μου ενώ το μόνο που έκανα ήταν να μετράω τα λεπτά από το μεγάλο ρολόι πάνω από τον πίνακα. 1, 2, 3. Ναι! Το κουδούνι έχει χτυπήσει πάνω στην ώρα. Παίρνω την μικρή τσάντα μου και τρέχω προς την έξοδο. Μία κοπέλα ήταν μπροστά μου. Την σπρώχνω να κάνει πιο πέρα αλλά αυτή είναι τόσο στραβάδι που ο κώλος της γίνεται ένα με το πάτωμα.

"Άμα θέλεις τόσο πολύ να καθαρίσεις το πάτωμα υπάρχει και ο διάδρομος" Ειρωνεύτηκα γελώντας. Αυτή ήταν έτοιμη να κλάψει. Ο μωρέ την λυπήθηκα. Της έτεινα το χέρι μου για να το πιάσει. Το έπιασε. Καθώς πήγαινα να την σηκώσω για να βρεθεί δίπλα μου, το χέρι μου "καταλάθως" γλίστρησε από το δικό της με αποτέλεσμα η κοπελίτσα να βρεθεί ξανά στο πάτωμα.

"Ποτέ μην εμπιστεύεσαι μια Martinez" Γελώντας βγήκα από την τάξη. Αρκετή ώρα μου πήρε αυτή. Έχουμε να ετοιμαστούμε και για το πάρτι, μην ξεχνιόμαστε. Το γέλιο μου κόπηκε βλέποντας την μούρη του.

"Έγινε κάτι δεσποινίς Martinez; Γιατί η δεσποινίδα Wood βρίσκεται στο πάτωμα;" Σήκωσε το φρύδι του ενώ κοιτούσε από πίσω μου.

"Δεν ξέρω κύριε Styles μπορεί να έπεσε τόσο στρ...." Σταμάτησα την πρόταση για να μην καρφωθώ παραπάνω. Ήδη με είχε βάλει στο μάτι. Πάντα αυτός ο άνθρωπος στις πιο ακατάλληλες στιγμές έρχεται.

"Κάτι μου λέει πως εσείς ευθύνεστε για αυτό" Το ηλίθιο χαμόγελο του δεν έφυγε από το πρόσωπο του. Θα του το κόψω κάποια μέρα.

"Κάνετε λάθος, εγώ μόλις τώρα έφευγα" Απάντησα καθώς απομακρυνόμουν από δίπλα του. Κάθε φορά που βρισκόμουν κοντά του μου έβγαζε μια αρνητική αύρα. Κούνησα το κεφάλι μου βγάζοντας αυτή την σκέψη από το μυαλό μου. Δεν θα χαράμιζα το έξυπνο μυαλουδάκι μου για να σκέφτομαι εκείνον.

Πλέον ήταν 4 το απόγευμα. Τα μαθήματα είχαν τελειώσει. Όλοι οι φοιτητές μαζί με μένα έπαιρναν το δρόμο της επιστροφής. Μπήκα μέσα στους κοιτώνες ανεβαίνοντας τις σκάλες. Η πόρτα ήταν ήδη ανοιχτή. Εκεί ήταν η Jenny με μία άλλη κοπέλα και συζητούσαν κάποιο θέμα. Γαμώτο! Ήθελα να κρυφακούσω την συζήτηση αλλά δυστυχώς είχα ήδη μπει στο δωμάτιο.

"Γεια σου Rose να σου γνωρίσω την Judy!" Είπε η Jenny με μία τσιριχτή φωνή τρυπώντας μου το αυτί. Ένευσα πέφτοντας πάνω στο μαλακό κρεβάτι μου. Θα ρίξω έναν ύπνο μα τι ύπνο!

Daddy's Little Princess 🔞Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα