Daddy's Little Princess 🔞

*Chapter 15*

"Want my submission? Earn it"

Περπατάω με βιαστικά βήματα προς την καφετέρια. Σήμερα είναι Σάββατο. Ευτυχώς δεν έχουμε μάθημα. Ας τελειώνουμε μια ώρα αρχίτερα με αυτή την μαλακία. Το κάνω μόνο και μόνο για να επανορθώσω, επενθυμίζω στον εαυτό μου. Ύστερα θα σταματήσω να βλέπω τον κύριο Styles. Με επηρεάζει αρνητικά.

"Καιρός ήταν!" Αναφωνεί εκείνος καθώς με βλέπει να τον πλησιάζω. Μαλάκα.

"Δεν δώσαμε ακριβή ώρα" Σταυρώνω τα χέρια μου κοιτώντας τον. Είναι ντυμένος με άνετα ρούχα, καμία σχέση με τα πουκάμισα και τα τζιν που φοράει συνήθως στο πανεπιστήμιο. Του πάει αυτό το στυλάκι. Έτσι καθημερινός και νέος.

"Δεν θα καθόμουν να σε περιμένω όλη την μέρα πριγκίπισσα" Με πλησιάζει και σηκώνει το χέρι του για να μου ακουμπήσει το πιγούνι. Τον μισώ. Γιατί να με φωνάζει πριγκίπισσα; Εγώ δεν είμαι πριγκίπισσα, είμαι μακράν από αυτό.

"Κύριε Styles τι κάνετε, είμαστε σε δημόσιο χώρο! Να σας θυμίσω τα λόγια σας;" Του επενθυμίζω. Εκείνος κουνάει το κεφάλι του και κατεβάζει γρήγορα το χέρι του. Ακόμα φοβάται. Χα."Λοιπόν...Που είναι το συμβόλαιο;" Ξεφουρνίζω λίγο αργότερα. Βαρέθηκα να περιμένω.

"Σωστά" Σχολιάζει και βγάζει από την τσέπη του παντελονιού του ένα διπλωμένο χαρτί. Του το αρπάζω και το ανοίγω για να το ρίξω μια ματιά. Μαλακίες. Δεν χρειάζεται να το διαβάσω. Το θέμα είναι να υπάρχει η υπογραφή του Freddie. Δεν είμαι αρκετά ενθουσιασμένη για αυτό που πρόκειται να κάνω μα είναι ο μόνος τρόπος.

"Τι σκέφτεστε να κάνετε δεσποινίς Martinez;" Με ρωτάει μόλις βάζω το κωλόχαρτο στην τσέπη μου. Δεν χρειάζεται να ξέρει.

"Κάτι έχω στο μυαλό μου " Του απαντώ. Δυστυχώς έχει ακόμα την απορημένη του έκφραση. Γιατί θέλει να τα μαθαίνει όλα;

"Και ποιο είναι αυτό;" Μου χαμογελάει στραβά. Του ανταποδίδω και εγώ.

"Δεν αποκαλύπτω ποτέ τα σχέδια μου, το μόνο που μπορώ να σας πω είναι να περάσετε από το δωμάτιο μου κατά τις 9" Του εξηγώ.

"Και γιατί να έρθω;" Ανασηκώνει το φρύδι του.

"Γιατί θα πάμε σε ένα πάρτι" Αρχίζω να φορτώνω.

"Θυμάμαι πως δεν με θέλατε να παρευρεθώ σε αυτά τα φοιτητικά πάρτι...Δεν έμοιαζα σαν καθηγητής, έτσι μου είχατε πει" Παίζει με το μυαλό μου ο μαλάκας.