Daddy's Little Princess 🔞

*Chapter 16*

"I am strong but I am tired"

Με τραβάει από το μπράτσο πετώντας με πάνω στο κρεβάτι. Πώς γίνεται να με παγίδεψε τόσο άσχημα; Δεν θέλω να με αγγίξει. Κανείς δεν με αγγίζει. Μόνο ο Harry μπόρεσε δύο φορές αλλά δεν τον άφησα να προχωρήσει παρακάτω.

"Rose το ξέρω πως είσαι με την πλευρά του Harry, σε έκανε να πιστέψεις πως είμαι κακός" Μου εξηγεί.

"Γιατί δεν είσαι;" Του πετάω και αυτός ανεβαίνει πάνω μου πιάνοντας μου τα μαλλιά. Μου τα τραβάει έτσι ώστε να κοιτάξω το πρόσωπο του. Σφίγγω τα δόντια μου από θυμό.

"Εγώ δεν ήμουν αυτός που κρατούσε το όπλο και με απειλούσε να μην σ'αγγίξω" Μου απαντάει χαλαρώνοντας το κράτημα του από τα μαλλιά μου. Πέφτω πίσω στο στρώμα και εκείνος πλησιάσει το αυτί μου.

"Ξέρω ότι υπέγραψα σε ένα συμβόλαιο που λέει ότι δεν θα μιλήσω σε κανέναν για αυτό που μου έκανε ο Styles μα θέλω τώρα τα αντίποινα. Μου υποσχέθηκες πως θα είσαι όλη δικιά μου" Μου εξηγεί χουφτώνοντας τους γοφούς μου. "Θα ικανοποιηθώ μόνο αν υπάρξει ένα βράδυ μαζί σου" Μου δαγκώνει το λοβό. Τον απεχθάνομαι. Νομίζω πως πνίγομαι.

"Freddie δεν γίνεται" Προσπαθώ να τον σπρώξω από πάνω μου μα είναι πολύ δυνατός. Πηγαίνω να τον κλοτσήσω αλλά το καταλαβαίνει γρήγορα και μου πιάνει τα πόδια ανοίγοντας τα μου. Έχει σε πλήρη θέα το δαντελωτό μου εσώρουχο. Τα πράγματα σοβαρεύουν. Που σε Harry; Θα έχει βαρεθεί που δεν με βρήκε τόση ώρα και θα έχει φύγει. Δεν υπάρχει σωτηρία. Μην κλάψεις Rose.

"Ένα βράδυ είναι μωρό μου μετά θα σε αφήσω ήσυχη" Μου λέει αρχίζοντας να ξεκουμπώνει το φερμουάρ του παντελονιού του. Έκλεισα τα μάτια μου αφήνοντας το σώμα μου για πάρτη του. Δεν ήμουν εγώ αυτή που ξάπλωνε στο κρεβάτι. Το σώμα μου ήταν μα όχι το μυαλό μου. Θα ήταν χάσιμο δυνάμεων αν προσπαθούσα να σωθώ από τον Freddie. Αν δεν το έκανε τώρα θα γινόταν στο κοντινό μέλλον. Πιθανόν να ερχόταν στο δωμάτιο μου. Καλύτερα εδώ.

Απεχθάνομαι την αίσθηση των χεριών του πάνω μου, σε όλο μου το σώμα.Με τα πολλά ο Freddie φοράει το προφυλακτικό του και μπαίνει μέσα μου άγαρμπα. Με πονάει. Είχα καιρό να νιώσω αυτή την ξένη παρουσία μέσα μου. Δεν τον νοιάζει όμως πως νιώθω, το μόνο που θέλει είναι να ικανοποιηθεί εκείνος. Συνεχίζει με πιο γρήγορες κινήσεις. Δεν μπορώ να νιώσω την ηδονή που καταφέρνει να σου μουδιάσει τα πόδια, αντιθέτως δεν νιώθω τίποτα. Μόνο πόνο. Μερικά δάκρυα καταφέρνουν να πέσουν στα μάγουλά μου. Ευτυχώς εκείνος τελειώνει γρήγορα βγαίνοντας από μέσα μου. Είναι ξαπλωμένος δίπλα μου παίρνοντας βαθιές ανάσες. Από την άλλη εγώ νιώθω όλο μου το σώμα να πονάει. Τον μισώ. Πώς του επέτρεψα να μου το κάνει αυτό;