Daddy's Little Princess 🔞

*Chapter 11*

"And in the end all I learn was how to be strong alone."

Μετά την παράξενη συζήτηση με τον Freddie αποφασίζω να μπω στην τάξη. Η ώρα πέρασε όλως παράξενως γρήγορα. Δεν με προβλημάτιζε καθόλου αυτό. Καλύτερα. Καθώς έμπαινα στις επόμενες τάξης οι σκέψεις μου πήγαν αμέσως στον κύριο Styles. Δεν τον είχα  δει καθόλου σήμερα. Κατάλαβε το μύνημα που του έδωσα. Καλό αυτό. Δεν ξέρω όμως γιατί εξακολουθώ να τον σκέφτομαι. Ίσως επειδή δεν θα έχω με ποιον να ασχολούμαι. Α το ξέχασα τελείως, έχω τον μαλάκα τον Freddie. Αυτός όμως θέλει να γίνουμε φίλοι. Κουφό εε; Αυτός που πριν μία μέρα ήθελε να κάνουμε τρελίτσες. Δεν τον εμπιστεύομαι αλλά αφού θα είναι οι Dolans και κάποια άλλα παιδιά θα πάω. Αν με πειράξει θα έχω τους "μπράβους" μου. Αλήθεια από πότε έχω να δω τους Dolans. Έχουν περάσει σίγουρα 4 μέρες. Ε βέβαια αφού ο Styles με ντάντευε... Αλλά τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Είμαι ξανά ο κυρίαρχος του εαυτού μου. Μπορώ να κάνω ότι γουστάρω χωρίς τύψεις, σωστά;

"Δεσποινής Rose Martinez αν θέλετε σταματήστε να ονειροπολείτε και παρακολουθείστε το μάθημα" Μου έκανε παρατήρηση η καθηγήτρια της Χημείας. Ποιος σε χέζει εσένα; Την αγνόησα συνεχίζοντας να βλέπω το παράθυρο. Άκου εκεί να προσέχω. Ποιος εγώ. Χα. Έπειτα από 5 λεπτά μας ανακοίνωσε πως το μάθημα τελείωσε. Επιτέλους. Βγήκα έξω τρέχοντας προς την τελευταία τάξη για σήμερα. Ευτυχώς που ήταν αμέσως μετά την Χημεία γιατί δεν είχα όρεξη να περιμένω άλλη μία ώρα μέχρι να αρχίσει.

Ξάπλωσα πάνω στο θρανίο κλείνοντας τα μάτια μου. Κάποιος όμως με σκούντηξε κάνοντας με να χάσω την ισορροπία μου και να πέσω κάτω. Ο κώλος μου ακούμπησε το κρύο πάτωμα. Ποιος μαλάκας το έκανε να τον σκοτώσω; Σηκώθηκα γρήγορα όρθια κοιτώντας τον Gray να έχει ξεκαρδιστεί στα γέλια. Αα όχι Gray κανένας δεν γελάει μαζί μου.

"Τι βρίσκεις τόσο αστείο;" Τον ρωτάω ενώ τον πιάνω από το πάνω μέρος της μπλούζας του. Τον κοιτάω σοβαρά και απειλητικά.

"Τίποτα αγριόγατα" Απαντάει πιάνοντας τα χέρια μου. Το γέλιο του ευτυχώς σταμάτησε.

"Μην με ακουμπάς μαλάκα" Παίρνω γρήγορα τα χέρια μου τοποθετώντας τα δίπλα από το κορμί μου.

"Σιγά Rose" Αναστέναξε ενώ καθόταν στην θέση δίπλα από την δικιά μου.

"Whatever" Ανασηκώνω τους ώμους μου καθώς κάθομαι στην δικιά μου. Με έριξε στο πάτωμα ο μαλάκας. Αν τολμήσει να το ξανά κάνει θα βρεθεί μέσα στο κάδο με τα σάπια φαγητά της καφετέριας. Τότε ποιος θα γελάσει; Σκέφτομαι την εικόνα του με μία μπανανόφλουδα στα μαλλιά και χαμογελάω. Όντως θα κλαίω από τα γέλια.