İki Dünya Arasında(BxB)

4-Meydan Okuma

Çağrı'nın "dahiyane"planın üstünden iki gün geçmiş, Reha haftasonu olmasını da fırsat bilerek evde bolca dinlenip vücudundaki, en azından yüzündeki morlukların biraz daha iyileşmesiyle birlikte kendini pazartesi sendromuna hazır hissediyordu.

Evde kaldığı iki gün boyunca Çağrı'nın hevesle anlattığı planını düşünmüş ama kendini, bu plana dahil etmeye bir türlü ikna edememişti. Bir taraftan Samet ve Resul'u bu tuzağa çekmenin mantıklı olduğunu düşünmüyor da değildi aslında. Resul'un ,Reha gibi herkes tarafından eşcinsellerin ölümüne savunucusu olarak tanınan, üstelik ezeli düşman olarak da nam salmış biriyle yakın fotoğraflarını servis etmek, Resul'un şuana kadar edindiği çevre ve aile ilişkisinin en önemlisi de derneğin amacının tuzla buz olması demekti. Bırakın tensel teması, yakınında durmuş birbirine "hülyalı" baktıkları iki üç fotoğraf bile kendine göre edindiği "itibarını" ciddi anlamda sarsardı.

Bunları düşündükçe planın ucundan da olsa dâhil olmayı düşünse de, yalan ve sahte davranmasının imkansız olduğu aklına geliyor ve vazgeçiyordu. Amaç ne olursa olsun Reha; Resul'un yanına kavga etmek, yumruk atmak dışında yaklaşmayı mide bulandırıcı buluyor, yalandan bile olsa çevresinde olmayı imkansız görüyordu.

Hele o geceyi düşündükçe, Resul her ne kadar Samet'ten onu korumuş olsa bile, tacize degil de Sameti'in bir erkeğe hallenmesini sorgulamış olmasını unutması mümkün değildi.

Dün tüm bunları düşünerek, bir sinirle hastaneye gidip rapor çıkartmış ve soluğu karakolda almıştı Reha. Her zamanki gibi umursamaz bir tavırla yalandan tutanak tutulmuş,başlarından savar gibi gereği yapılacak denilip eve geri gönderilmişti.
Her defasında bir umut bu sefer ciddiye alırlar diyordu fakat hep eli boş, öfkeyle dönüyordu geri. Değiştirmek için çabaladığı ne varsa sanki çığ olup üstüne yıkılıyor gibi hissediyordu.

Yıllardır tek bir taşı bile oynatamamanın verdiği ümitsizliğe esir olmak istemiyordu ama bu ülkede bir şeyler başarmak zordu.Reha bunu bilerek yola çıkmış olsa da böyle zamanlarda her insan gibi yorulduğunu hissediyordu.

Düşündükçe yine sinirlerinin gerildiğini hissederken, okula geç kalmak istemediği için çantasını alıp çıktı evden.

Havanın güzel olmasını fırsat bilerek,soğuk kış günleri ya da yağmurlu havaların dışında okula otobüsle gitmeyi tercih etmediğinden yine yürüyerek gitmeye karar verdi .

Üniversiteye en yakın semt olduğundan ailesi burada ev tutmuş, Reha da dört sene boyunca başka bir semte taşınmayı hiç düşünmemişti.Her ne kadar semtin insanlarını tutucu ve fazla katı buluyor olsa da Fatih, İstanbul'un en sevdiği semtlerinden biriydi hala. Oturduğu mahalle genele göre daha kalbur üstü insanların yaşadığı nezih bir yer olduğu için kimliğiyle alakalı çok ciddi bir şey de yaşamamıştı üstelik.

Hafif esen rüzgarla önce İtfaiye caddesi'ni, Büyükşehir Belediyesi'ni en sonunda da , Şehzadebaşı'nı arşınladı sakin adımlarla.
Her gün gidip gelmekten bıkmadığı tam tersi sevdiği yolu bitirip ana kapıdan giriş yaptı fakültesine. Yüzünde hala var olan morlukları fark edenler merakla ne olduğunu sorsa da hepsini geçiştirip nihayet amfiye girmiş, sırasına oturmuştu Reha.

Dersin başlamasına on dakika kala yanına oturan Tunahan, "Günaydın Reha. Nasılsın diyeceğim ama kötü görünüyorsun? " dedi endişeyle.Tunahan'ın endişeli sesinin aksine neşeyle, " Günaydın.İyiyim merak etme. Küçük bir sürtüşme sonucu oldu diyelim "dedi umursamaz görünmeye çalışarak.

"Pek öyle küçük bir sürtüşmeymiş gibi durmuyor ama! Seni böyle görmek canımı yakıyor Reha. İzin versen keşke yanında olsam."
Sesindeki burukluk ve üzüntü Reha'nın canını sıksa da Tunahan'a karşı asla atmayan kalbine ne diyebilirdi ki! Aslına bakılırsa çok düzgün biriydi Tunahan. Şimdiye kadar herhangi bir yanlışını görmemişti .Ama aşk nasıl bir duyguysa kendi seçimini kendi yapıyordu işte. Reha'ya kalsa, Tunahan'ı sevmek ve aylarca sabretmesinin karşılığını vermek isterdi. Ama olmayınca olmuyor, hadi bunu seveyim deyince de sevilmiyordu. Ümit vermek istemediği için ona karşı her zaman duygularında net davransa da Tunahan arkadaş kalmayı tercih ederek en azından iletişimi koparmak istemediğini söylemişti. Reha, bu isteğiyle daha fazla kalbinin kırılacağını söylerek ikna etmeye çalışmış fakat başarılı olamamıştı.