İki Dünya Arasında(BxB)

33-Büyük Adımlar

Şerefsiz: Kaçmasaydın gözlerine bakıp söylerdim...İyi geceler Reha.

Kıvırcık bela yazıyor...

Kıvırcık bela: Kaçmak mı? Kaçmadım, konuşmayı bitirdim ve gittim...

Şerefiz:Tamam:)

Kıvırcık bela: Neye gülüyorsun ya sen?

Şerefsiz: Hiçççç:)

Kıvırcık bela:Ya sabır! Yazma bana ya Resul!

Günlerdir içinde büyüyüp duran, nefes aldırmayan sıkıntı sanki hiç yaşanmamış, silinip kaybolmuş gibi hissediyordu Resul. Ümit sen nasıl bir duyguydun ki; tüm kötü düşünceler, ruhunu kafese kapatılmış gibi sıkan bunalımlar ,sen bir kalbe girince yok olup gidiyordu. Reha'nın tek bir hareketiyle içine çekildiği karanlık geçmişi, korkuları buhar olup uçmuştu hafızasından. Yatağına uzanmış bu gece yaşananları tekrar tekrar her açıdan hayalinde oynatıyordu şimdi. Dudakları ister istemez yukarı kıvrılıyor, içindeki kahkaha atma arzusunu bastıramıyordu. Çocuk gibi hissediyordu kendini. Küçücük şeye sevinen ve büyük hayaller kuran aptal bir çocuk...

Son mesajlara bakıp bakıp tebessüm ediyor, kıvırcığın sinirli halinin ne kadar da sevilesi olduğunu düşünüyordu. Aslına bakılırsa bir süredir kıvırcığın zaten her hali sevilesi geliyordu gözüne. Kızgın hali, tebessüm eden hali, cesur ve korkusuz hali, laf sokan yaramaz hali... Hepsinde ayrı bir Reha vardı ve Resul hepsine hayrandı. Düşündükçe daha çok çekiliyordu o parlaklığa. Gözlerini kamaştıran ışığın yanından ayrılmak istemiyordu artık. Yüzüne bakmasa da, kızsa da; kıvırcığın kokusu, sıcaklığı uzakta kalamayacak kadar sarmıştı Resul'ün ruhunu. Yaklaşmak ne kadar imkansızsa, uzak kalmak artık o kadar imkansız geliyordu ona.

Yıllardır bastırdığı içinden çıkmak için fırsat kollayan heyecanlı, iyimser çocuk bu gece tüm gerçekliğiyle karşısında duruyordu Resul'ün. Gecenin bir vakti olmuş hala uyuyamamıştı , gelen bildirim sesiyle " benim gibi uyuyamayan biri daha var demek !"dedi içinden. Merakla aldı eline telefonu.

Ebru: Resul! Engeli kaldırmışsın kardeşim. İçim içime sığmıyor inan ki. Bu öyle büyük bir şey ki benim için. Yıllardır bu adımı bekledim senden ümitle. Bir gün beni az da olsa anlayacağın günü sabırla bekledim Resul.

Dün akşam uzun zamandır düşündüğü şeyi yapmış ablasının engelini kaldırmıştı. En son mesajıyla ablasının pes etmeyeceğini anlamış, başkalarından yazıp durmasını artık anlamsız bulmuştu. Biliyordu ablası bu hamlesiyle bir şeyler umacaktı ondan. Ama Resul bu kovalamacadan, nefretin ve öfkenin ağırlığından yorulmuştu artık. Eskisi kadar sıkı tutunamıyordu nefret ve öfke ipine hissediyordu.

Resul'üm:Daha fazlasını bekleme benden.

Ebru: Beklerim kardeşim. Bekleyeceğim. Korktuğunda odama gelip yanıma yatan, beni herkesten çok sevdiğini söyleyen yaramaz, neşeli çocuksun hala benim gözümde. Gerçek Resul'ü herkesten öfke ve nefret maskesi altında gizlesen de ben seni tanıyorum, biliyorum Resul'üm. Eskisi gibi olmak için ne gerekiyorsa yapacağım. Bunu bil.

Mesajlardan çıkıp cevap vermeden kapadı telefonu Resul. Ablasıyla her şeyin güzel olduğu ya da öyle sandığı yılları hatırladı. Çocuk Resul'ün en güvendiği, en sevdiği, her şeyini paylaştığı dostuydu ablası. Lezbiyen olduğunu herkesle beraber öğrendiği , daha o kelimenin ne demek olduğunu bilmeden kopan kıyamete anlam veremediği güne gitti aklı birden. Günlerce evde matem havasının estiği, aylar sonunda da ablasından uzak tutulmak adına Bursa'ya yollandığı günler gelip oturdu göğsüne yine acıyla. Ablasının ,ona her şeyiyle bağlı o küçük çocuğu umursamadan sadece kendini düşünmesini, onun cesaretinin bedelini evden uzaklaştırılarak ödemesini....Hatırlamak istemediği geçmiş birden doluşunca zihnine ayaza aldırmadan çıktı balkona. Derin derin çekti havayı ciğerine. İçini yeniden bir korku ve ümitsizlik kapladı. Ailesinin sakınıp,bulaşıcıdır deyip uzaklaştırdığı her şeyi yeniden yaşatacak olma korkusu gelip sardı dört yanını. Yıllarca bu korkuyla hayatı zehir olmuş, kendi özünü kaybedip yok olmuştu Resul. Tüm bunların yanında Reha düştü kalbine tüm güzelliğiyle. Onu sevmek nasıl yanlış olabilir ki dedi içinden. Bildiği her şeye zıt ama kalbine huzur bir kıvırcık. Aklına geldiği an , kalbinde ümit, yüzünde gülümseme yaratan bir kıvırcık...