Chapter 29

5.5K 699 0
                                    

စုလုရီ
အပိုင်း (၂၉) ကာကွယ်ပေးမှု


စာအုပ်နှင့် စာရွက်စာတမ်းများကို အနောက်ရှိ စာအုပ်စင်ပေါ်၌ တင်ထားလိုက်ကာ စားပွဲပေါ်၌ လှပသော ကမ္ဘာလုံးသာ ကျန်တော့၏။

အပြာရောင် ကမ္ဘာလုံးကြီးက ရွှေရောင် ထောက်တိုင်နှင့် မဟော်ဂနီ စားပွဲပေါ်တွင် ခန့်ညားထည်ဝါစွာ ရှိနေသည်။

စုလုရီက သူ၏ အစ်ကိုကြီး စိတ်ပြောင်းသွားသည့် အကြောင်းရင်းကို မသိသော်လည်း နေရာပြောင်းရမည့်ကိစ္စမှာ မဆိုးလှပေ။

ထို့နောက် စုချီ၏ ညွှန်ကြားချက်ကို မေးလိုက်သည်။

"ဒါရိုက်တာ စု၊ ဒီကမ္ဘာလုံးကို ဒီမှာပဲ ထားရမှာလား"

စုချီက မော့မကြည့်ဘဲ "စာအုပ်စင်မှာ တင်ထားလိုက်" ဟု ပြောလိုက်သည်။

စားပွဲမှာ ရှင်းလင်းသွားကာ ခုံ၌ ထိုင်မချခင်မှာပဲ စုချီက စာရွက်စာတမ်းများကို ကမ်းပေး၍ "ရော့၊ ဒါကို ပရောဂျက် ဌာနကို ယူသွားပြီး ပြန်ပြင်ခိုင်းလိုက်" ဟု စုလုရီကို ခိုင်းလိုက်၏။

စုလုရီက လှမ်းယူလိုက်ကာ "ပရောဂျက်ဌာနက ဘယ်မှာလဲ" ဟု မေးလိုက်သည်။

စုချီက ကွန်ပြူတာကို ကြည့်နေရင်း မော့ကြည့်လိုက်ကာ "လက်ထောက်က ဘယ်သူလဲ။ မင်းလား။ ငါလား" ဟု ပြန်မေးလိုက်၏။

စုလုရီက တိတ်ဆိတ်သွားသည်။ ထို့နောက် အတွင်းရေးမှူး ချင်ကို မေးရန်အတွက် တံခါးမှ မြန်မြန် ထွက်လာခဲ့လိုက်၏။

စုလုရီက ရုံးချုပ်၌ အလုပ်သင်အဖြစ် နှစ်လကြာဆင်းရမည် ဖြစ်သဖြင့် ရှောင်ချင်က ဝန်ထမ်းများနှင့် ရင်းနှီးစေရန်အတွက် လိုက်လံ မိတ်ဆက်ပေးလေ‌သည်။

ရှောင်ချင် - "ပရောဂျက် ဌာနက (၈) လွှာမှာ ရှိတယ်။

ပထမထပ်က ခန်းမကြီး၊ ဒုတိယထပ်မှာ ဆွေးနွေးခန်းနဲ့ ဧည့်ကြိုကောင်တာ ရှိတယ်။ (၃) လွှာမှာက စား‌ သောက်ခန်းနဲ့ မီးဖိုခန်းရှိတယ်။ ပြီးတော့ (၄) လွှာကနေ (၈) လွှာ အထိက ကုမ္ပဏီ အုပ်ချုပ်ရေး ဌာနတွေရှိတယ်။ (၉) လွှာကနေ (၁၁) လွှာအထိက အလုပ်အမှုဆောင် အဖွဲ့ဝင်တွေရဲ့ ရုံးခန်းရှိတယ်။ ပြီးတော့ (၁၂) လွှာမှာက သူဌေးရုံးခန်းနဲ့ အတွင်းရေးမှူး ရုံးခန်းပဲ ရှိတယ်"

ရှောင်ချင်က (၈) လွှာမှ (၉) လွှာကို တက်ရန်အတွက် ဓာတ်လှေကား ခလုတ်ကို နှိပ်လိုက်သည်။

ဓာ‌တ်လှေကားတံခါး ပွင့်သွားသောအခါ အသက် (၅၀) အရွယ်ရှိသော လူတစ်ယောက်က ဝင်လာခဲ့၏။

အတွင်းရေးမှူး ချင်ကို ထိုလူက မြင်လိုက်သောအခါ "ဟယ်လို အတွင်းရေးမှူး ချင်" ဟု နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

ရှောင်ချင်က ပြန်နှုတ်ဆက်ကာ "သူက သူဌေးရဲ့ လက်ထောက်အသစ်။ ဒီနေ့မှ ရုံးစတက်တာ။ ဒါကတော့ HR ဌာနက ဌာနမှူး ချန်" ဟု မိတ်ဆက်ပေးလိုက်၏။

စုလုရီက ခေါင်းကို ငုံ့ကာ "တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် ဌာနမှူး ချန်" ဟုနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

ဌာနမှူးချန်က "အင်း" ဟု လျင်မြန်စွာ ပြန်ပြောလိုက်သော်လည်း သူ၏ မျက်လုံးများကမူ စုလုရီကို စေ့စေ့စပ်စပ် လိုက်ကြည့်နေလေသည်။ (၁၁) လွှာ၌ ဓာတ်လှေကား ရပ်သွားမှသာ သူ့အကြည့်ကို ပြန်ရုတ်ပြီး ထွက်သွားတော့၏။

ဓာတ်လှေကား တံခါးပြန်ပိတ်သွားသောအခါ စုလုရီက ရှောင်ချင်ကို မေးလိုက်သည်။

"ကျွန်တော့် မျက်နှာပေါ်မှာ အမျိုးတွေလို့ ရေးထားလို့လား ရှောင်ချင်"

ရှောင်ချင်က " မဟုတ်ပါဘူး။ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးပေါ်မှာ ရေးထားတာ" ဟု ပြန်ပြောလိုက်သည်။

စုလုရီ - "ဝိုး..."

ကုမ္ပဏီ၏ ဌာနအသီးသီးကို နားလည်အောင် လိုက်လံ ကြည့်ရှုရသည်မှာ တစ်နာရီနီးပါး ကြာမြင့်ခဲ့သည်။

ထို့နောက် အပေါ်ဆုံးထပ်သို့ နှစ်ယောက်သား အတူတူ ပြန်လာပြီး စုချီ၏ ရုံးခန်းသို့ လျှောက်လာခဲ့ကြ၏။

ရှောင်ချင်က ရုံးခန်း တံခါးကို ခေါက်လိုက်ပြီး ဝင်လိုက်သည်။

စုချီက နှစ်ယောက်သား အတူတူ ဝင်လာသည်ကို တွေ့လိုက်သော်လည်း ဘာမှ မပြော‌ချေ။ ထို့နောက် ရှောင်ချင့်ကို အလုပ်ကိစ္စများ ပြောကာ စုလုရီကို စာရွက်စာတမ်းများ ပြင်‌ဆင်ခိုင်းလိုက်၏။

ရုံးခန်း အကျယ်ကြီးထဲ၌ လူနှစ်ယောက်က တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်နေကြသည်။

အရင်နေ့များတွင် ကီးဘုတ်ရိုက်သံတစ်ခုသာ ရှိသော်လည်း ယနေ့၌မူ တစ်ခုပိုလာလေသည်။

နှစ်ယောက်သားက ကိုယ့်အလုပ်သာကိုယ်လုပ်ကြ၍ အချင်းချင်း မနှောင့်ယှက်ကြပေ။

စုလုရီက ဌာနအသီးသီးမှ အစီရင်ခံစာများကို တစ်ခုစီစစ်ထုတ်၍ အရေးကြီးကိစ္စများကို သပ်သပ် ခွဲထားသည်။

ထို့နောက် စုချီထံသို့ တင်ပြရ၏။

မျက်နှာချင်းဆိုင်ရှိ ကွန်ပြူတာမှ အသံထွက်လာသောကြောင့် စုလုရီက လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

စုချီက သူ့ကို မကြည့်ဘဲ အလုပ်ကိုသာ ဆက်လုပ်နေခဲ့သည်။ စုချီ၏ အလုပ်အပေါ် အာရုံစိုက်မှုမှာ အားကောင်းလှ၏။

အလုပ်၌ ပထမဆုံးနေ့ဖြစ်သဖြင့် စုလုရီမှာ လုပ်စရာ မရှိတော့ပေ။ စုလုရီက စားပွဲပေါ်သို့ မှောက်ချလိုက်ပြီး ဘာဆက်လုပ်ရမည်ကို မသိ။

စုချီ အလုပ်လုပ်နေပုံကို ကြည့်ပြီး သွား၍လည်း မမေးရဲချေ။

ခဏကြာပြီးနောက်မှသာ ရေတစ်ခွက်ကို ခပ်၍ စုချီစားပွဲပေါ်သို့ သွားပို့ပေးလိုက်သည်။

စုချီက စာရိုက်နေတာကို ရပ်၍ "အားလုံးပြီးသွားပြီ။ ငါ မင်းကို ပေးလိုက်မယ်။ ကျန်တာတွေကို မင်းစီစဉ်လိုက်" ဟု စုလုရီကို ပြောလိုက်၏။

ထို့နောက် ရေခွက်ကို ကြည့်ကာ "ရေခပ်ပေးတဲ့အလုပ်မျိုးတွေကို မင်းလုပ်စရာ မလိုဘူး" ဟု ပြောလိုက်သည်။

မနက်ပိုင်း အလုပ်လုပ်ချိန် ပြီးသောအခါ စုလုရီက စုချီနောက်မှ စားသောက်ခန်းသို့ လိုက်လာခဲ့သည်။

အတွင်းရေးမှူးရုံးခန်းသို့ ဖြတ်သွားသောအခါ အထဲ၌ တစ်ယောက်မှ မရှိသဖြင့် စုလုရီက "ရှောင်ချင်ရော ကျွန်တော်တို့နဲ့ အတူတူ နေ့လည်စာ မစားဘူးလား" ဟု မေးလိုက်သည်။

စုချီ - "မင်း အမြဲတမ်း ရှောင်ချင် ဘာလုပ်နေလဲဆိုတာကိုပဲ တွေးနေတာလား"

စုလုရီ - "ကျွန်တော် ဒီအတိုင်းပဲ မေးလိုက်တာပါ"

စကားစပြတ်သွားကြပြီး နှစ်ယောက်သား ဓာတ်လှေကား စီးကာ (၃) လွှာကို ဆင်းလာခဲ့ကြသည်။

စုချီက ဒါရိုက်တာ ဖြစ်သောကြောင့် ဝန်ထမ်းများ၏ အာရုံစိုက်မှုကို အခံရဆုံးလူဖြစ်၏။

သို့သော် ကြည့်ကောင်းသည့် လူငယ်လေးက ဒါရိုက်တာ စုနှင့် အတူတူ ဝင်လာသောကြောင့် အားလုံး၏ အကြည့်က စုလုရီထံ ရောက်လာကြသည်။

စုလုရီနှင့် စုချီတို့က စားစရာများကို ယူပြီးနောက် ထောင့်‌တစ်နေရာ၌ ထိုင်လိုက်ကြ၏။

စုလုရီက ထုံးစံအတိုင်း ပန်းကန်နှင့် မျက်နှာအပ်ပြီး စားနေချိန်တွင် တီးတိုးပြောသံ တစ်ချို့ကို ကြားလိုက်ရသည်။

"အဲ့ဒါ ဘယ်သူကြီးလဲ။ သူလည်း ကြည့်ကောင်းတာပဲ၊ ဒါပေမယ့် နည်းနည်းတော့ ထူးဆန်းတယ်"

"ငါ သူ့ကို တွေ့ဖူးသလိုပဲ။ သူအရင်က ငါတို့ ကုမ္ပဏီကို လာဖူးသေးလား"

"ဒါရိုက်တာ စုနဲ့တောင် အတူတူ ထိုင်စားနေတာဆိုတော့ သူငယ်ချင်း ဒါမှမဟုတ် မိသားစုဝင်ပဲ ဖြစ်မှာပေါ့"

"ငါတော့ သူက လူသစ်လို့ ထင်တယ်။ အတွင်းရေးမှူး ချင်က ကုမ္ပဏီကို လိုက်ပြနေတာ ငါ တွေ့လိုက်တယ်"

စုလုရီက စားနေရာမှ ခေါင်းထောင်လာပြီး စုချီကို လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ စုချီက မကြားချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အေးဆေးဆက်စားနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ထို့ကြောင့် စုလုရီလည်း မကြားချင်ယောင်ဆောင်ကာ ဆက်စားနေလိုက်၏။

ထမင်းစားနေဆဲ၌ စုချီ၏ ဖုန်းမှ ထမြည်လာသည်။ စုချီက ဖုန်းကို ကိုင်ပြီး ထထွက်သွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

အခြားသောသူများက သူ့ကို ဝိုင်းကြည့်နေကြသည်ကို မြင်လိုက်ရပြီး သူ့ကို မကြိုက်သည်ကို ခံစားမိလိုက်ရ၏။

ခြောက်မိနစ်ခန့်ကြာပြီးနောက် စုချီက ပြန်လာခဲ့သည်။ ခုံကို ဆွဲကာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး "မင်း စားလို့ ပြီးသွားပြီလား" ဟု စုလုရီကို မေးလိုက်သည်။

စုလုရီက ငြိမ်ငြိမ်လေး ထိုင်နေကာ "မပြီးသေးဘူး။ အစ်ကိုကြီးကို စောင့်နေတာ" ဟု ပြောလိုက်သည်။

စုချီက စုလုရီ၏ ပန်းကန်ထဲ၌ ကျန်နေသော ပန်းပွင့်စိမ်း တစ်ခုကို ကြည့်လိုက်ပြီး "မင်း စောင့်နေတာကလည်း စိတ်မပါဘူး ထင်တယ်" ဟု ပြောလိုက်၏။

စုလုရီက တူကို ကောက်ကိုင်ကာ ပန်းပွင့်စိမ်းကို ကောက်စားလိုက်ပြီး "ဒါ နောက်ဆုံးအလုတ်လေ" ဟု ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

နေ့လည်စာစားပြီးနောက် နှစ်နာရီ နားချိန်ရ၏။

စုအဖွဲ့အစည်းမှာ အလုပ်များသော်လည်း ဝန်ထမ်းများကို ကောင်းကောင်း ဆက်ဆံပေးသည်။

နားချိန်တွင် အပြည့်အဝ နားခိုင်း၍ အလုပ်ချိန်ကျော်လျှင်လည်း အချိန်ပိုကြေးပေး၏။

စုလုရီက စုချီနှင့် အတူတူ ရုံးခန်းသို့ ပြန်လာခဲ့သည်။

ဓာတ်လှေကား တံခါးပိတ်သွားသောအခါ စုချီက ဇာတ်ကြောကို ဖိလိုက်ပြီး "မင်း အိပ်ချင်ရင် နားနေခန်းကို သွားပြီး အိပ်လို့ရတယ်" ဟု စုလုရီကို ပြောလိုက်၏။

သူဌေးရုံးခန်းအတွင်းရှိ နားနေခန်းမှာ အိပ်ယာ၊ အဝတ်ဗီဒိုနှင့် သန့်စင်ခန်းများပါ ရှိသည်။

အလုပ်နောက်ကျမှ ဆင်းရသည့် အခါမျိုး၌ ဖြစ်စေ၊ အဝတ်လဲရန် အတွက် ဖြစ်စေ နားနေခန်းကို အသုံးပြုနိုင်ရန် အတွက် ဖြစ်၏။

စုလုရီ - "အစ်ကိုကြီးရော မအိပ်ဘူးလား"

စုချီ - "မင်းဘာသာမင်းပဲ အိပ်။ မင်း အိပ်ငိုက်ပြီး အမှားလုပ်မိရင် ငါ တစ်ည ထပ်ကုန်ရဦးမယ်"

စုလုရီ - "ဒါမှ အစ်ကိုကြီးပဲ" ဟု တွေးလိုက်၏။

နားနေခန်းရှိ အိပ်ယာမှာ သက်တောင့်သက်သာ ရှိလှသည်။ သူလည်း အိပ်ချင်နေသဖြင့် အလျင်အမြန်ပင် အိပ်ပျော်သွားတော့၏။

.........

စုလုရီက အကြာကြီး အိပ်မိသော ခံစားချက်ဖြင့် နိုးလာသဖြင့် အချိန်ကို ကြည့်လိုက်ရာ တစ်နာရီခွဲသာ ရှိသေးသည်။

သူ ထထိုင်လိုက်ပြီး တံခါးမှ ထွက်လာခဲ့တော့ စုချီ ဆိုဖာပေါ်၌ လှဲနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။

စုလုရီက နားနေခန်းသို့ ပြန်သွားပြီး ဗီဒိုထဲမှ စောင်ကို ထုတ်လာခဲ့လိုက်သည်။

ထို့နောက် စုချီကို ခြုံပေးလိုက်၏။ စုချီက စောင်နှင့်ထိပြီး နိုးလာသောအခါ နှစ်ယောက်သား ခဏကြာ အကြည့်ချင်းဆုံသွားခဲ့ကြသည်။

ထို့နောက်တွင် စုချီက စကားစကာ "မင်း မအိပ်ဘူးလား" ဟု မေးလိုက်၏။

"ကောင်းကောင်း အိပ်ထားတယ်" ဟု ပြောကာ စုချီကို စောင်ဖြင့် ထုတ်ကာ ပတ်လိုက်သည်။

စုလုရီက "ဘာလို့ ထမှာလဲ။ ခဏလောက် ဒီလိုလေးနေပါဦး အစ်ကိုကြီးရယ်။ နှစ်နာရီထိုးရင် ကျွန်တော် ပြောပေးပါ့မယ်" ဟု ပြောလိုက်၏။

စောင်က သေးနေသဖြင့် စုချီ၏ လည်ပင်း၌ ကြီးမားသော သရေခံကြီး ပတ်ပေးထားသလို ဖြစ်နေလေသည်။

စုချီက "မအိပ်တော့ဘူး" ဟု ပြောကာ နားထင်ကို လက်ဖြင့် ဖိပြီး ထလာတော့၏။

စောင်ကို ဖယ်ကာ ပြန်ခေါက်လိုက်ပြီး အလုပ်စားပွဲသို့ လျှောက်သွားလိုက်သည်။

စုလုရီက သူ၏ အစ်ကိုကြီးကို ဆိုဖာပေါ်၌ အမြဲတမ်း မအိပ်စေချင်သဖြင့် "အစ်ကိုကြီး၊ နောက်တစ်ခါ အတူတူ အိပ်ကြမယ်လေ" ဟု ပြောလိုက်၏။

စုချီက အံ့ဩသွားကာ "ဒါဆို အတူတူထပြီး တူတူ အလုပ်လုပ်ကြမှာပေါ့၊ ဟုတ်လား" ဟု မေးလိုက်သည်။

စုလုရီ ပြန်မပြောနိုင်တော့ပေ။

နေ့လည်ခင်း၌ စုချီက အစီအစဉ်ရေးဆွဲမှု ဌာနနှင့် အစည်းအဝေး လုပ်ရမည် ဖြစ်သည်။

ရှောင်ချင်က အရင် ဆင်းသွားပြီး အစည်းအဝေးခန်းကို သွားပြင်နေလေသည်။ စုချီကလည်း ကွန်ပြူတာကို ပြင်ဆင်နေသည်ကို တွေ့သဖြင့် စုလုရီက "အစ်ကိုကြီး...အဲ ဒါရိုက်တာ စု၊ ကျွန်တော် လိုက်ဖို့လိုသေးလား" ဟု မေးလိုက်၏။

စုလုရီက စုချီကို နားချိန်၌ အစ်ကိုကြီးဟု ခေါ်၍ အလုပ်ချိန်၌ ဒါရိုက်တာစု ဟုခေါ်သည်။ အလုပ်၌
စည်းကမ်းကြီးသော စုချီထံ၌ ပြဿနာ မလုပ်မိစေရန် ဖြစ်၏။

"မင်း လိုက်ပြီး ဘာလုပ်မှာလဲ" စုချီက ပစ္စည်းများကို သယ်ပြီး ထွက်သွားဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်သည်။

ထို့နောက် ပြန်လှည့်လာကာ "မင်း ဒီမှာနေခဲ့ပြီးစာအုပ်စင်ရဲ့ ဒုတိယတန်းက ပထမဆုံးစာအုပ်ကို ဖတ်နေလိုက်" ဟု ပြောသွားခဲ့၏။

စုလုရီ - "ဟုတ်"

စုလုရီက စုချီ၏ မှာကြားမှုအတိုင်း စာအုပ်စင်မှ "ရှင်းဟွာ အဘိဓာန်" စာအုပ်ကို ယူကာ ဖတ်နေလိုက်သည်။

ခဏကြာပြီးနောက် တံခါးခေါက်သံ ကြားလိုက်ရ၏။

"ဝင်လာခဲ့ပါ"

စုလုရီက ခေါင်းကိုမော့ပြီး ပြောလိုက်သည်။

တံခါး ပွင့်သွားပြီး ဌာနမှူးချန်က အထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။

"ဒါရိုက်တာ စုက အစည်းအဝေးလုပ်နေပါတယ်။ ဘာကိစ္စရှိလို့ပါလဲ၊ မစ္စတာ ချန်" ဟု စုလုရီက မတ်တတ်ထရပ်ကာ ပြောလိုက်၏။

ဌာနမှူး ချန်က သူ့လက်ထဲရှိ "ရှင်းဟွာ အဘိဓာန်" စာအုပ်ကို တွေ့သွားကာ မျက်နှာအမူအရာ ပြောင်းသွားပြီး "ငါ ဒါရိုက်တာ စုနဲ့ ပြောစရာရှိလို့လာတာ။ ထားလိုက်ပါတော့" ဟု ပြောကာ ထွက်သွားခဲ့သည်။

နှစ်နာရီကြာပြီး‌နောက် အစည်းအဝေး ပြီးသွားခဲ့သည်။ စုချီက သူ၏အင်္ကျီကို လက်တစ်ဖက်ပေါ်တင်ပြီး နောက်လက်တစ်ဖက်က လက်တော့ကို ကိုင်ကာ အခန်းထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။

ထို့နောက် စုလုရီကို အလုပ်သစ်တစ်ခု ပေးလိုက်၏။

"ရှောင်ချင်ကို အစည်းအဝေး အကြောင်းအရာတွေ ပြုစုဖို့ ကူညီပေးလိုက်" ဟု စုလုရီကို ပြောလိုက်သည်။

"ဟုတ်ကဲ့" စုလုရီက အဘိဓာန်ကို ချကာ ထွက်သွားလိုက်၏။

စုလုရီက ရှောင်ချင်ထံ ရောက်သောအခါ "ဌာနမှူး ချင် လာသွားသေးတယ်။ ဒါရိုက်တာ စုကို ပြောဖို့လိုသေးလား" ဟု မေးလိုက်သည်။

ရှောင်ချင် - "အစည်းအဝေး ပြီးပြီဆိုတာ သိရင် သူထပ်လာလိမ့်မယ်"

စုလုရီ - "အင်း။ ဒါနဲ့ ရှောင်ချင်။ ဌာနမှူး ချင်က ကျွန်တော့်ကို သိပ်မကြိုက်သလိုပဲ။ ကျွန်တော်က အမျိုးဖြစ်နေလို့များလား"

ရှောင်ချင် - "တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းတော့ ဟုတ်လောက်မယ်"

စုလုရီ - "ဘာလို့လဲ"

ရှောင်ချင် - "အရင်လတုန်းက ဌာနမှူး ချန်က သူ့တူကို သူဌေးလက်ထောက်အနေနဲ့ ကမ်းလှမ်းတာ ဒါရိုက်တာ စုက အသုံးမဝင်တဲ့ အမျိုးတွေ သူ့အနားမှာ မထားဘူးလို့ပြောပြီး ငြင်းလိုက်တယ်လေ"

စုလုရီက သက်ပြင်းချလိုက်ကာ " ခင်ဗျား အလုပ် နေရာ ပြောင်းမလျှောက်ချင်ဘူးလား။ ကျွန်တော် အစ်ကိုကြီး ကဒ်ကို ခိုးပြီး လစာပေးမယ်လေ" ဟု ပြောလိုက်၏။

ရှောင်ချင် - "မလုပ်ပါနဲ့ဗျာ။ ကျွန်တော် ခိုးထားတဲ့ ပိုက်ဆံတွေကို လက်မခံရဲပါဘူး။ ပြီးတော့ ဒီစာရွက်စာတမ်းကို ထုတ်ပြီး ဒါရိုက်တာ စုဆီ သွားပေးပေးပါ"

စုလုရီက သဘောတူကာ စာရွက်ပေးရန် သူဌေး ရုံးခန်းသို့ လျှောက်လာခဲ့သည်။

တံခါးဝ အရောက်၌ အထဲမှ စကားပြောသံများကို ကြားလိုက်ရ၏။

ဌာနမှူး ချန် -"ကျွန်တော် ခုနက ရောက်လာတုန်းက ဒါရိုက်တာစုရဲ့ လက်ထောက်က အဘိဓာန် ဖတ်နေတာ တွေ့တယ်။ သူက နိုင်ငံခြားက ရောက်လာတဲ့ ထူးချွန်ကျောင်းသားပဲ ဖြစ်ရမယ်။ သူက ဘာမေဂျာကို ယူထားတာလဲ"

စုချီက လေသံအေးအေးလေးဖြင့် -"အင်း၊ သူက စည်းကမ်း လိုက်နာတဲ့ ကျောင်းသားတစ်ယောက်။ ပြီးတော့ စွမ်းအင် သုတေသနပညာရှင်" ဟု ပြောလိုက်သည်။


...…….................................
.........................................

အပိုင်း (၂၉) ပြီးပါပြီ။

ဗီလိန်အဖြစ်မွေးဖွားခြင်း (Complete ✅)Where stories live. Discover now