၇၀ခုနှစ်များဆီမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်

Part 41

လင်းလန်က ချောင်းဟန့်လိုက်‌မိသည်
‘‘အဲ့ဒါက၊ ရှင်ကအဖွားကြီးကို အဖြေမပြောလိုက်ဘူးလေ ။အဲ့အဓိပ္ပါယ်က ရှင်က ညှိနှိုင်းလို့ရသေးတယ်လို့ ဆိုတာဘဲပေါ့ ’’

ဟန်ချင်စုန့်၏ အကျင့်စရိုက်အရဆိုရင် တကယ်ဘဲ အလုပ်အကိုင်ပြောင်းလိုက်တာနှင့် သူက လျင်လျင်မြန်မြန်ပင် တိကျပြတ်သားစွာပြောလိုက်မှာဖြစ်သည်။သူ၏ ဒီလိုအပြုအမူမျိုးက စဉ်းစားနေတုန်းအချိန်မှာဘဲ ရှိနေသေးသည်ဆိုတာကို ဖော်ပြနေပေသည်။

ဟန်ချင်စုန့်က ပိုပြီးတောင် အံ့အားသင့်သွားလေ၏။ဒီလိုမျိုး ကိုယ်ချင်းစာစိတ်ထားတတ်ဖို့ သူမဘယ်တုန်းကများ လေ့လာထားခဲ့လို့လဲ။

‘‘မင်းက ထပ်ပြီးကြောက်မနေတော့ဘူးလား’’

လင်းလန် : ‘‘ကြောက်စရာဘာများရှိနေလို့လဲ’’
သူမက ထိုအိမ်တွင်နေရမှာကို ကြောက်တာဖြစ်သည်။သူမက မထိန်းနိုင်ဘဲ အဖွားကြီးကို ပါးဖြတ်ရိုက်လိုက်မိမှာကို ကြောက်တာဖြစ်သည်။

ဟန်ချင်စုန့်က ဘာမှမပြောလာသော်လည်း သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်များက မြင့်တက်သွားပေသည်။
ဆိုလိုချင်တာက သူကဒီအရာကိုအတော်လေး စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသည်ဟု ထင်နေတာဖြစ်သည်။

ဒါပေါ့၊သူမက ကွာရှင်းခံရမှာကိုမကြောက်ပေ။ဘာလို့ကြောက်နေရမှာလဲ။ကွာရှင်းလိုက်လေ ကောင်းလေဘဲ။တကယ်လို့ သူမအတွက်သာသူမ အလုပ်တစ်ခုရှာနိုင်သွားရင် ပိုကောင်းသေးတယ်၊ဘာလို့လဲဆို သူမကတောင်ဖြစ်လာနိုင်တာက。。。

......

ဟန်ချင်စုန့်က သူမရှေ့တွင်ရပ်လိုက်တာကြောင့် အလင်းရောင်က နည်းနည်းမှိန်သွားသည့် အချိန်အထိ သူမကစိတ်ကူးယဉ်ကာ တွေးတောနေတုန်းပင်ဖြစ်သည်။

သူတို့ကြားရှိ အကွာအဝေးကအနည်းငယ် နီးကပ်နေကာ သူ့ကိုယ်ပေါ်က အားကောင်းသော ယောက်ျားဆန်မှုများက သူမ၏ အပူများကို မျက်နှာထိထိုးတက်လာစေကာ ရှက်ရွံ့သွားအောင် လုပ်နေပေသည်။သူမက သတိမမူမိစွာပင် နောက်သို့ တစ်လှမ်းဆုတ်လိုက်မိသည်။
‘‘ရှင့်မှာ ပြောစရာရှိနေရင်လည်း ဒီအတိုင်းပြောလိုက်ပါ ၊စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်မနေနဲ့ ’’