၇၀ခုနှစ်များဆီမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်

Part 117

သူနှင့်ခပ်ပိန်ပိန်လူနှစ်ဦးလုံးမှာ ခေါင်းမော့ရင်ကော့ပြီးဝင်သွားကြသည်။ ရွှံ့နံရံပြိုသွားသော်လည်း အိမ်တံခါးပေါက်များကို သေချာပိတ်ထားမည်ဖြစ်သည့်အတွက် တံခါးမှဖျက်ဝင်ရမည်ဖြစ်သည်။

ကံကောင်းသည်က သူတို့တံခါးများကို သော့မခတ်ထားဘဲ ချက်သာချထားသည့်အတွက် လျှိုချွန်းဟယ်သည် အပြင်မှ သံပြားပါးပါးဖြင့်တံခါးဖျက်ပြီး ဝင်လို့ရနိုင်သည်။

ကျောက်ကျန့်ရှယ်သည် တံခါးကို ဟိုကလိဒီကလိလုပ်ရန် သွားလိုက်စဥ် တစ်ခုခုနှင့်တိုက်မိသွားပြီး "ကျွီ"ဟူသောအသံထွက်လာရာ လူတိုင်းထိတ်လန့်သွားကြသည်။ သူလည်း ထိုပစ္စည်းကို မြန်မြန်ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး အမှောင်ထဲသို့ချက်ချင်းပျောက်ကွယ်သွားသည်။

ညတာသည် ရှည်လျားသည်။ ဟန်ချင်စုန့်သည် တပ်ထဲမှယူလာခဲ့သော မိုးကာအင်္ကျီနှင့် မိုးစီးဘွတ်ဖိနပ်ကိုစီး၍ အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။ ဓာတ်မီးလည်း အားမရှိတော့သဖြင့် သူ့ကျောပိုးအိတ်၏ ဘေးအိတ်ထဲတွင်သာ ထည့်ထားရသည်။ သူသည် အိမ်ပြန်လမ်းကိုရှင်းရှင်းလင်းလင်းမမြင်ရသော်လည်း ထိုလမ်းကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာ သွားဖူးပြီးဖြစ်သဖြင့် အကျွမ်းတဝင်ရှိရာ ထိုရာသီဥတုအောက်မှာပင် မရပ်မနားခရီးဆက်ခဲ့သည်။

ဖုန်တောလမ်းသည် ယခုအခါ ရွှံ့များဖြင့် ပွထနေသော်လည်း သူ့ခြေလှမ်းများကိုတော့ မရပ်တန့်နိုင်‌ခဲ့ပေ။

ဟန်ချင်စုန့်သည် အလွန်လျင်မြန်စွာလမ်းလျှောက်နေမိသည် ယခင်က ဤမျှလောက် အားတက်သရောအိမ်ပြန်ချင်စိတ်မရှိခဲ့ပေ။

သူ၏အလုပ်ဌာနကို ရွေးရန်အတွက် ဌာနချုပ်သို့သွားခဲ့စဥ်က တခြားအလုပ်ကို ရှာစရာမလိုဘဲ စိတ်ကြိုက်ဌာနတစ်ခုရွေးရန် သို့မဟုတ် အဖွဲ့ချုပ်ကို စီစဥ်ခိုင်းနိုင်ရန် ရွေးနိုင်ကြောင်းပြောခဲ့သည်။ အလုပ်အတွက် စုစုပေါင်းနေရာသုံးခုရှိပေသည် _ နှစ်ခုမှာ သူသည် တခြားမြို့၌ လယ်ယာအလုပ်သမားပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးဌာန၏ ဒါရိုက်တာလုပ်နိုင်သော်လည်း သူ့မိသားစုကို ခေါ်သွားနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ထို့ကြောင့် သူ ပြည်သူ့လုံခြုံရေးဗျူရို၏ လက်ထောက်ညွှန်ကြားရေးမှူးချုပ်နေရာကို တွေဝေခြင်းမရှိဘဲ လက်ခံလိုက်သည်။