၇၀ခုနှစ်များဆီမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်

Part 108

လင်းလန်က ပထမဆုံးစျေးလမ်းအားပတ်ကြည့်ကာ သူမလိုချင်သော်လည်းမဝယ်လိုက်ရသည့် ပစ္စည်းများအား တုံ့ဆိုင်းမနေဘဲဝယ်ယူတော့သည် ။ တစ်ယောက်ယောက်က ကြက်ဥနှင့်အစေ့အဆံများရောင်းချနေတာမြင်သည်နှင့် ချက်ချင်းပင်ဝယ်ယူလေသည် ။

စျေးပေါတယ်လေ! ဘာလို့မဝယ်ရမှာလဲ...

ပိုပြီးအရေးကြီးသောအချက်မှာ ဝယ်ယူရန်လက်မှတ်မလိုအပ်ချေ ။ ကျေးလက်နေသူများက ကြက်ဥများကို မြို့ပေါ်၌ လက်မှတ်များနှင့်လဲလှယ်လေ့ရှိသည် ။ ကြက်ဥတစ်ကတ်တီသည် ရိက္ခာခြောက်နှစ်ကတ်တီနှင့်လဲလှယ်၍ရနိုင်သည် ။

လဲလှယ်ပြီးသည့်အခါတွင် ရိက္ခါခြောက်များအပြင် လက်မှတ်များနှင်ပိုက်ဆံများပါ အဖတ်တင်ကျန်ကြကာအရူံးမရှိပေ ။ ကြက်ဥတစ်ကတ်တီသည် ရိက္ခာခြောက်နှင့်တန်းတူပင် အစေ့အဆံနှစ်ကတ်တီနှင့်လည်းညီမျှလေသည် ။ တစ်ခါတစ်ရံ တွင်ရိက္ခာနှင့်မလဲလှယ်လိုပါက ပိုက်ဆံပေး၍ဝယ်ယူနိုင်လေသည် ။

လူတိုင်းက စျေးနူန်းချိုသာသည်ဟုကြွားဝါပြောဆိုနေကြသော်လည်း ပဲနိအနည်းငယ်ဖြင့်ပင် ရိက္ခာတစ်ပေါင်ဝယ်ယူ၍ရနိုင်သည် ။ ငွေကြေးမရှိသူများအနေဖြင့် မိမိတို့တွင်ရှိသည့် ကုန်ပစ္စည်းများနှင့်လဲလှယ်ရန်သာတတ်နိုင်ပြီး ထိုသို့မလုပ်ပါက အငတ်ခံရန်သာရှိသည် ။

စျေးပေါတယ်လို့ ဆက်တွေးနေကြတုန်းလား...

ထိုစျေး၌ အစေ့အဆံများအပြင် အာလူးခြောက်များနှင့် ဆန်ဖြူ များအပြင်ကောက်ညှင်းဆန်များလည်းရောင်းချကြသည် ။ ဆန်ခေါက်ဆွဲ ၊ ဂျုံခေါက်ဆွဲများ အပါအဝင် ပြောင်းဖူးမူန့်များနှင့်အာလူးမူန့်များပါပါဝင်သည် ။

အားလူးမူန့်များနှင့်ပြောင်းဖူးမူန့်များသည် ခါးသက်ကာ အရသာလုံးဝမကောင်းပေ ။ ပဲပိစပ်များနှင့်အခြားသောပဲအမျိုးစားများမှာ ရောင်းချသော်လည်းအနည်းငယ်သာရှိသည် ။

လာရောက်ရောင်းချသူများမှာ ဝယ်ယူမည့်သူမရှိလျှင် တခြားကုန်ပစ္စည်းများနှင့်လဲလှယ်ရန်ကြိုးစားကြသည် ။ မဟုတ်လျှင်ဆေးခန်းပြသည့်အခါ သို့မဟုတ် အသုဘစရိတ်အဖြစ်အသုံးချရန်သာရှိတော့သည် ။