Suç Çetesi

Suç Çetesi - 62. Bölüm / "Öfke Nöbeti"

Kardeşlik testi yaptırmış ve sonuç pozitif çıkmış.

Hadi. Lan. Oradan.

Aval aval suratına baktım bir süre. Çocuk mu kandırıyorsun sen piç kurusu? Bunun imkansız olduğunu ikimiz de bal gibi biliyoruz. Zaten bu herif ne babama ne de bana benziyor. Huyunun babama çekmesi de, ona benim babamın bakması. Benim babam baktı çünkü kendi ailesi onu siklemiyordu bile.

"Şuanda beni kandırmaya çalışman hiç hoş değil. Yazık. Bu kadar alçalacağını bilmezdim." Yüzüne aşağılar gibi bir bakış atıp bir sigara daha çıkardım.

Her şeyden önce, kardeşlik testi o kadar kolay yapılmazdı ve bunun bir ücreti vardı. Benden uyurken falan DNA almış olabilirdi, ona bir şey demiyordum zaten. Daha sonra, babam on beş yaşında onun annesini becermiş olamazdı çünkü annemle kaçmışlardı. Ve son olarak, on dokuz sene boyunca bu benden gizlenmiş olamazdı. Bu herife, şuanda, inanmıyordum.

"Neden yalan söyleyeyim ki? Hem de böyle bir konuda. Ben öyle bir adam mıyım lan?"

"Sen adam mısın lan?" diye bağırdım bende öfkeyle. "Hastaneden çıktığından beri tutturmuşsun biz diye bir şey yok, aramızdaki bağları koparalım, sen ve ben olmaz, bilmem ne. Ya sen kendini uyanık mı sanıyorsun? Sen kimsin ya? Kıçın kırıkken tüm gün bu yalanı düşündün değil mi? Senin kalıbını sikeyim. Uzaktan gören de adam sana..."

Suratıma öyle bir tokat yapıştırdı ki sigaram yere fırladı. "Yeter." Dedi dişlerinin arasından. "Bir kez daha bana hakaret edersen seni deşerim anlıyor musun? Seni parçalarım."

"Utanmıyor musun kardeşine tokat atmaya?" diye sordum dalga geçer gibi. Lanet olsun. Hoşuma gitmişti amına koyayım. Kasıklarımın arasında bir karıncalanma hissetmiştim.

"Kardeşimsin diye rahat rahat vurdum ya zaten. Severim de döverim de."

"Beceririm demeyi unuttun."

"Sus lütfen." Yüzünü buruşturdu, bir utanmadığı eksikti.

Koray'ın iddia ettiği şey korkunçtu ve her ne kadar inanmasam da düşüncesi bile tüylerimi diken diken etmeye yetmişti. Tanrım lanet olsun, ben ona deliler gibi aşığım, onunla yattım, fazlası için yanıp tutuşuyorum o ise kendini bir yalana inandırmış benden uzak kalmaya çalışıyor, siktirsin oradan.

"Kendi yalanına kendin inanman o kadar komik ki. İnanamıyorum ya, rezil birisin sen." Bir tokat da öteki yanağıma atınca kulağım uyuştu. İnledim. "Hakaret etme dedim."

Acıttı.

"Bu dediğine inanmıyorum Koray. Keşke hiç söylememiş olsaydın."

"Söylemeyecektim zaten. Ama dayanamadım, anlayabiliyor musun? Resmen benim için acı çekiyorsun amına koyayım, şu haline bir bak." Yüzünü buruşturdu, bana acıyordu.

"Ne varmış halimde?" diye diklendim.

Bana doğru eğilip sağ elini kaldırdı ve seksi ifade eden bir şey yaptı. "Vajinan," Dedi, "Yol geçen hanı gibi." Yanaklarım uyuşmuştu, kızardım ve çok sinirlendim.

Yerine oturunca dizine bir tekme geçirdim. "Ben yattığım her adamda seni arıyorum Koray. Seni bulmak için herkesi deniyorum!" şiddetli bir şekilde ayağa kalkınca masa sallandı ve bana alttan bir bakış attı.

"Zaten bitik haldeki hayatımı sikip attın. Beni mahvettin. Ve bir sevgiyi bile çok görüyorsun. Beni hiç sevmedin amına koyayım." Sinirimden gözlerim doldu, bir sigara daha çıkartıp yaktım. Vajinam yol geçen hanı olmuş. Senin yüzünden orospu çocuğu, hepsi senin yüzünden.