Suç Çetesi - 17. Bölüm / "Karmaşıklıklar"

50K 1.7K 499
                                    

Arkadaşlar bu temayı işlemek kolay değil. Her zaman yazamıyorum. Ve geçen yıl kaldığım için bu sene derslerimin üzerine düşmek zorundayım. O yüzden erken gelemeyebilir bölümler. Yine de siz uzun, güzel yorumlarınızı eksik etmeyin. Yorumlar beni yazmaya teşvik ediyor. Bu bölümü de her eklediğimde uzun uzun yorumlar yapan Dilara'ya ithaf etmek istiyorum.

Babam hatırıma düşünce beni yine bir sessizlik kapladı. Özlemek kelimesi benim hissettiklerimi betimleyemeyecek kadar basitti. Annemin kendine has bir kokusu vardı, babamın parfümünü hala alabiliyordum. Özlemiştim. Babamın arabasının sesini duyunca koşarak onu kapıda karşılamayı, ona sarılıp yanaklarına öpücük kondurmayı özlemiştim. Bana bazen kızmasını da, hatta anneme vurmasını bile. 

    Burada olsaydı, burada olsalardı geceleri kaçıp sokaklarda sabahlamaya razıydım. Kavgasına gürültüsüne gözyaşına razıydım. İki günümüzden biri olaylı geçerken diğer gün eğlenirdik, babam genelde akşam yedide eve gelirdi. Sigara veya içki içeceksem hızlıca yapar evi havalandırırdım ki anlamasın diye. Kendimi hep babamın geleceği saate göre ayarlardım. Bazen geç gelirdi, bazen gelmezdi. Ama bir rutinimiz vardı işte. Annem yemek yaparken ben kendi paramla aldığım birayı içip çöpü çantamın arkasına koyar sabah okula giderken atardım. Beni o gün okula babam bırakacaksa o çantamdaki çöp derste hep aklıma girer, çıkışta yaptığım ilk şey çöpü atmak olurdu. Bu heyecanı özlüyordum, bana yetiyordu. Normal gençler gibi hafta sonu sinemaya, yemeğe giderdim. Bazen kütüphanede ders çalışırdım. Mutlaka flörtüm olurdu, onunla eğlenceli vakitler geçirirdim. Bazen okulda kavga çıkardı. Tabii ki de kavgaların ya sahibi ya da başrolü olurdum. Kavga etmeyi çok severdim. O sinir bozucu kızları ezip geçmek benim en büyük hobimdi. Okulda dedikodudan başka bir şey bilmeyen arkadaşlarım vardı. 

Bu zamana kadar hiç evime getirebileceğim, beraber kalıp her şeyimi söyleyebileceğim bir arkadaşım olmamıştı. Üniversitede bunu bulacağıma inanıyordum. Hayatımın düzene gireceğini düşünmüştüm. Lisedeyken akşam evde ne olacağını bilmezdim. Babam eve sarhoş mu gelecek? Anneme vuracak mı? Bana kızacak mı?

Bu korkuyla eve kimseyi getiremezdim. Genelde yapılan partilere katılırdım, arkadaşlarıma yemek ısmarladığımda olurdu ama eve çağıramazdım işte. Kimseye bunları anlatacak kadar güvenememiştim ki zaten. Lise böyle bir yerdi işte. Ergenliğin zirvesi. Kimse de olgunluk namına bir şey yoktu. Kimseye sır veremezdim, güvenemezdim. Hoşlandığım biri olursa bile kendime saklar, bana çıkma teklifi eden ve tipi hoş olan sıranda çocuklarla çıkardım.

Bazen başka okuldan olurdu bu çocuklar. O başka okuldakiler daha karizmatik olurdu. Kasın çok moda olmadığı dönemde sporcu sevgililerim olurdu. Çıkışma gelip benim koltuklarımı kabartmayı başarırlardı. Kızların o kıskanç delici bakışlarına bayılıyordum. Arkamdan dedikodu yapmaları bile hoşuma giderdi. 

Erkeklerin en sevdiği kız hep bendim. Güzel, bakımlı, güleç bir kızdım. Ortamda hep beni överlerdi. Erkek dostlarım çok fazlaydı, onlarla daha iyi anlaşabiliyordum ki bazılarının evinde bile kalıyordum. Ozan vardı, benden çok hoşlanır ama bir türlü açılamazdı. Bense ona sürekli kompliman yapar teşvik ederdim. Ödev yapacağımız zaman benimle eş olmaya çalışır, derslerde yanıma otururdu. Sarışın, uzun boylu hoş bir çocuktu.  Ona sırlarımı anlatırdım bazen. Babamın biraz şiddet yanlısı olduğundan bahsederdim. Annem bana vurur morartırdı bazen, baban mı yaptı diye korkuyla sorardı. Ona annem olduğunu söyleseydim benim delilerle beraber yaşadığımı düşüneceğinden babam diye yalan söylerdim. Küfür eder, yaramı okşardı. Oysa babam bana hiç vurmamıştı ki.

Bana şiirler okurdu, gizliden elini elime değdirirdi, sürekli beni izlerdi. Ve bu çok hoşuma giden şey olurdu. Sevgili yaptığım zaman biraz surat asar, sadece gündelik konulardan bahsederdi. Benimle arası çok iyiydi, ama asla çıkma teklifi etmemişti. Etseydi anında kabul edecektim. Çünkü giderek ondan hoşlanmaya başlamıştım. Bana kıyamayışı vardı çünkü, çok severdim. Bana edepsiz şeyler söylemesi için her türlü şeyi yapardım. Bazen ağzından kaçırırdı. Ama bununla asla övünmezdi. Diğer sevgililerim gibi hakkımda yalan şeyler söylemezdi. Kavgalardan beni uzak tutmaya çalışırdı.

Suç ÇetesiWhere stories live. Discover now