𝐻𝐴𝑅𝑅𝑌 𝑃𝑂𝑇𝑇𝐸𝑅 𝑉𝐸 𝐾𝐼𝑍𝐼𝐿 𝐾𝐴𝐻𝐼̇𝑁 | ❝ Seni sevmekle nefes almak arasında seçim yapmak zorunda kalsaydım, son nefesimi seni sevdiğimi söylemek için kullanırdım. ❞
'𝐖𝐚𝐭𝐭𝐩𝐚𝐝𝐅𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜𝐬𝐓𝐑' 𝐨𝐤𝐮𝐦𝐚 𝐥𝐢𝐬𝐭𝐞𝐬𝐢𝐧𝐝𝐞
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
✯★✯
Kısa sürede, Karanlık Sanatlara Karşı Savunma çoğu kişinin en sevdiği ders haline gelmişti. Sonraki birkaç ders de ilki kadar ilginç olmuştu doğrusu. Böcürt'lerden sonra cincücelere benzeyen pis, küçük yaratıklar olan Kırmızı Kafa'ları inceledik. Her yerde, şatoların zindanlarında ve terk edilmiş savaş alanlarındaki siperlerde pusuya yatar, kaybolanlara kısa ve kalın sopalarla vurmak için beklerlerdi. Kırmızı Kafa'lardan sonra, pullu maymunları andıran sürüngen su yaratıkları Kappa'lara geçtik. Perdeli elleri, göllerinde her şeyden habersiz dolaşanları boğsak diye beklerdi.
En kötüsü İksir dersiydi. Snape bugünlerde özellikle kinci davranıyordu, kimsenin de bunun niye olduğundan şüphesi yoktu. Snape'in biçimini alan ve Neville'in, ninesinin giysilerini giydirdiği Böcürt'ün hikâyesi, okula orman yangını hızıyla yayılmıştı. Snape bunu komik bulmamıştı anlaşılan. Profesör Lupin'in adı geçince gözlerinde tehditkâr şimşekler çakıyordu, Neville'e eskisinden daha da fazla zorbalık ediyordu. Eh, normaldi aslında. Çünkü zamanında kendisine zorbalık eden Çapulcu grubunun bir üyesi de Profesör Lupin'di.
Profesör Trelawney'yi ise bir türlü sevemiyordum, oysa sınıfından bazı öğrenciler ona yüceltme sınırlarına varan bir saygı gösteriyorlardı. Parvati Patil ve Lavender Brown öğlen saatlerinde Profesör Trelawney'nin kuledeki odasını ziyaret etmelerini âdet haline getirmişlerdi. Her seferinde de yüzlerinde, sinir bozacak kadar üstünlük taşıyan bir ifadeyle geri dönüyorlardı, başkalarının bilmedikleri şeyleri biliyorlarmış gibi.
