𝐻𝐴𝑅𝑅𝑌 𝑃𝑂𝑇𝑇𝐸𝑅 𝑉𝐸 𝐾𝐼𝑍𝐼𝐿 𝐾𝐴𝐻𝐼̇𝑁 | ❝ Seni sevmekle nefes almak arasında seçim yapmak zorunda kalsaydım, son nefesimi seni sevdiğimi söylemek için kullanırdım. ❞
'𝐖𝐚𝐭𝐭𝐩𝐚𝐝𝐅𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜𝐬𝐓𝐑' 𝐨𝐤𝐮𝐦𝐚 𝐥𝐢𝐬𝐭𝐞𝐬𝐢𝐧𝐝𝐞
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
✯★✯
Büyük Salon'a giden diğer Hogwarts öğrencileriyle beraber tekrar Giriş Salonu'ndan geçtik. Lee Jordan zıplayıp duruyor, Krum'un başının arkasını daha iyi görmeye çalışıyordu. Altıncı sınıftan bazı kızlar, yürürken bir yandan da hummalı bir şekilde ceplerinde bir şeyler aranıyorlardı. "Ay, inanamıyorum, üzerimde tek bir tüy kalem yok -"
"Şapkama rujla imza atar mı dersin?"
Kızların yanından geçerken yüzümü buruşturdum ve Gryffindor masasına gidip, tam da Harry'nin yanına oturdum. Ron kapıya bakan tarafta oturmaya özen gösterdi, çünkü Krum'la diğer Durmstrang'lı öğrenciler hâlâ kapının oradaydılar. Nereye oturacaklarını bilemiyormuş gibiydiler. Beauxbatons öğrencileri ise Ravenclaw masasını tercih etmişlerdi. Yüzlerinde somurtkan ifadelerle Büyük Salon'u süzüyorlardı. Üç tanesi başlarındaki eşarplarla şallara hâlâ sıkı sıkıya sarılmış haldeydi.
Karşımda oturan Hermione sinirli bir tavırla, "O kadar da soğuk değil ki," dedi. "Pelerinlerini niye getirmemişler sanki?"
"Buraya! Gelin, buraya oturun!" diye tısladı Ron. "Buraya! Hermione, toparlan, yer aç -"
"Ne?"
"Çok geç," dedi Ron acı acı. Viktor Krum ile Durmstrang'dan arkadaşları Slytherin masasına yerleşmişlerdi. Draco, Blasie, Crabbe ve Goyle'un onlar geldi diye pek memnun havalara girdiklerini görebiliyordum. Onlara bakarken, Draco, Krum'la ve Krum'un yanında oturan dışarıda bana gözlerini dikmiş çocukla konuşmak için öne eğildi.
Ron iğneleyici bir sesle, "Evet, işte böyle, yağcılık et, Malfoy." dedi. "Ama bahse girerim Krum onun ruhunu okuyordur... Bahse girerim insanların ona yaltaklanmasına alışkındır." dediğinde sinirle masanın üzerinden Ron'a uzanıp kafasına vurmaya başladım. "Sen ne cürretle kuzenimin arkasından laf edersin! Seni mahvederim Ronald Weasley! Hemen o değersiz çeneni kapat seni küçük-"
Ancak sözlerimi Harry'nin beni geri yerime çekmesi ve eliyle ağzımı kapatması kesmişti. "Akıllı kızlar küfür etmezler, Lydia." diye fısıldadı bana doğru. Elini hızla itip sinirli sinirli, "Bana sakın Lydia deme, Potter!"
