𝐻𝐴𝑅𝑅𝑌 𝑃𝑂𝑇𝑇𝐸𝑅 𝑉𝐸 𝐾𝐼𝑍𝐼𝐿 𝐾𝐴𝐻𝐼̇𝑁 | ❝ Seni sevmekle nefes almak arasında seçim yapmak zorunda kalsaydım, son nefesimi seni sevdiğimi söylemek için kullanırdım. ❞
'𝐖𝐚𝐭𝐭𝐩𝐚𝐝𝐅𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜𝐬𝐓𝐑' 𝐨𝐤𝐮𝐦𝐚 𝐥𝐢𝐬𝐭𝐞𝐬𝐢𝐧𝐝𝐞
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gene yaptığım giflerden birine düştüğüm bir bölümdeyiz... ✯★✯
Hogsmeade ziyareti sabahı, açık ama rüzgârlı bir sabahtı. Kahvaltıdan sonra Filch'in önünde kuyruk olduk. Hademe bizlerin adlarını, anne babalarından ya da velilerinden köyü ziyaret etme izni almış öğrencilerin yazılı olduğu uzun listeden kontrol etti.
Filch'in kontrol listesini geçtiğim an hepsinden önce yola çıkıp, kapılara giden geniş yoldan hızla yürüyüp geçtim. Üzerinde kanatlı yabandomuzlarnın olduğu yüksek taş sütunların arasından geçtim ve yolda sola dönerek köye saptım; rüzgâr kamçı gibi vuruyor, uçuşan saçlarım gözlerime giriyordu.
Ana caddeden yürüyüp Zonko'nun Büyücü Şakaları Dükkânı'nın önünden geçtim; sonra içinden düzenli aralıklarla baykuşların çıktığı postanenin hizasına gelerek, başında küçük bir hanın durduğu bir yan sokağa saptım. Kapının üstündeki paslı çubuktan, yıpranmış bir tahta tabela sarkıyordu; üzerinde, beyaz bir örtüye kanlar akıtan kesik bir yabandomuzu kafasının resmi vardı. Ben kapıya yaklaşırken tabela rüzgârda gıcırdadı.
Ağır ahşap kapıyı itip etrafa göz gezdirdim. Burası, kocaman barından ışıl ışıl bir sıcaklık ve temizlik yayılan Üç Süpürge'ye hiç benzemiyordu tabi. Fena bir kokunun -belki de keçi kokusu- hâkim olduğu Domuz Kafası barı küçük, kasvetli ve çok pis bir odadan ibaretti. Cumbalı pencereleri isten öylesine kabuk bağlamıştı ki, odaya pek az gün ışığı girebiliyordu, içerisi güneş ışığı yerine, kaba tahta masalarda duran, yarısı yanmış mumlarla aydınlanıyordu. Döşeme ilk bakışta sıkıştırılmış topraktan gibi görünüyordu, ama üzerine basınca, yüzyıllardır birikmişe benzeyen kirin altının taş olduğunu fark ediliyordu.
