𝐻𝐴𝑅𝑅𝑌 𝑃𝑂𝑇𝑇𝐸𝑅 𝑉𝐸 𝐾𝐼𝑍𝐼𝐿 𝐾𝐴𝐻𝐼̇𝑁 | ❝ Seni sevmekle nefes almak arasında seçim yapmak zorunda kalsaydım, son nefesimi seni sevdiğimi söylemek için kullanırdım. ❞
'𝐖𝐚𝐭𝐭𝐩𝐚𝐝𝐅𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜𝐬𝐓𝐑' 𝐨𝐤𝐮𝐦𝐚 𝐥𝐢𝐬𝐭𝐞𝐬𝐢𝐧𝐝𝐞
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
✯★✯
Çalışma odası uzun görkemli bir masada oturan sessiz insanlarla doluydu. Odanın her zamanki mobilyası dikkatsizce duvar diplerine itilmişti. Işıklandırma yaldızlı bir aynanın altındaki güzel bir mermer şöminenin altında gürüldeyen ateşten geliyordu. Daha sonra bu sessizliği açılan kapının gıcırtısı bozdu; Severus ve Yaxley bir anlığına eşikte beklediler. Severus'un gözleri ilk başta benim üzerime düştü, baştan aşağı durumumu taradı ve ardından ifadesizce gözlerini Voldemort'a çevirdi.
"Yaxley, Snape," dedi yüksek, anlaşılır bir ses masanın başından. "Az kalsın geç kalıyordunuz." Konuşan şöminenin tam önünde oturuyordu, bu yüzden yeni gelenlerin siluetinden daha fazlasını çıkarabilmeleri zordu. Fakat yaklaştıklarında, yüzü karanlıkta parladı; saçsız, yılansı yüzdeki burun delikleri birer yarıktı ve parlayan kırmızı gözlerin gözbebekleri dikeydi. O kadar soluktu ki, incimsi bir parıltı yayıyor gibi görünüyordu.
"Severus, buraya," dedi Voldemort, kendi sağındaki sandalyeyi işaret ederek, sandalyenin hemen diğer tarafında ben oturuyordum. "Yaxley, Dolohov'un yanına." İki adam kendilerine tahsis edilen yerlere oturdu. Masanın etrafındaki gözlerin çoğu Severus'u izledi ve Voldemort da ilk onunla konuştu. "Evet?"
"Lordum, Zümrüdüanka Yoldaşlığı Harry Potter'ı şu anki güvenli yerinden sonraki Cumartesi akşam karanlığında uzaklaştırmayı planlıyor." dedi Severus mimik kıpırdamayan yüzüyle.
Masanın etrafında ilgi hissedilir ölçüde çoğaldı. Bazılarının duruşları sertleşti, diğerleri yerlerinde kımıldadı. Hepsi Severus ve Voldemort'a bakıyordu.
"Cumartesi... akşam karanlığında," diye tekrar etti Voldemort. Kırmızı gözleri Severus'un siyah gözleri üzerine o kadar yoğun bir şekilde odaklandı ki izleyenlerden bazıları besbelli kendilerinin de bakışın vahşetinden kavrulacağından korkarak bakışlarını kaçırdı. Fakat Severus Voldemort'un yüzüne sakince baktı ve birkaç saniye sonra Voldemort'un dudaksız ağzı gülümsemeye benzer bir şey yapmak için kıvrıldı. "İyi. Çok iyi. Ve bu bilgi?
