𝐻𝐴𝑅𝑅𝑌 𝑃𝑂𝑇𝑇𝐸𝑅 𝑉𝐸 𝐾𝐼𝑍𝐼𝐿 𝐾𝐴𝐻𝐼̇𝑁 | ❝ Seni sevmekle nefes almak arasında seçim yapmak zorunda kalsaydım, son nefesimi seni sevdiğimi söylemek için kullanırdım. ❞
'𝐖𝐚𝐭𝐭𝐩𝐚𝐝𝐅𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜𝐬𝐓𝐑' 𝐨𝐤𝐮𝐦𝐚 𝐥𝐢𝐬𝐭𝐞𝐬𝐢𝐧𝐝𝐞
...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Ve kraliçe geri döner...
✯★✯
"Git başımdan, Potter." dedim gözlerimi ondan kaçırıp ellerime dikerek. Sonra yukarıya, yatağıma gitmek için kalktığımda bileğimden tutup durmamı sağladı. "Sadece beni rahat bırak, tamam mı?" dedim sert bir sesle.
Beni dinlemedi.
Eli hala bileğimi sıkıca kavramışken yerinden kalkıp karşıma dikildi. Yüzüme öyle dikkatli baktı ki bundan biraz rahatsız olarak gözlerimi tekrar kaçırıp bileğimi ondan kurtarmaya çalıştım, sadece çalıştım. Ne bileğimi bıraktı ne de bir şey söyledi ve bu da benim sinirimi bozdu.
Sonunda pes edip bıkkınca gözlerimi ona çevirdim, göz göze gelince bir an titredim. Şok dalgası yemiş gibiydim, karnımda ki kasılma nefesimi kesecek ya da yerinden çıkacakmış gibi atan kalbimi duymasından korktum.
"Senin derdin ne?" diye sordu gözlerime dik dik bakarak. Bir an ne dediğini kavrayamadım ve, "Anlamadım?" dedim. Bileğimdeki parmaklar gevşediğinde beni bırakacak sandım ama aksine beni şaşırtarak aşağı inip elimi kavradı bir adım daha bana yaklaşarak dibime girdi.
"Biri seni üzmüş," dediğinde gözlerimi kırpıştırmaktan başka bir şey yapmadım. Bunu nasıl anladığına dair bir fikrim yoktu ama hoşuma gitmişti. Dudağım hissiz bir şekilde yukarı kıvrıldı, "Benim gibi taş kalbi olan bir insanı kim üzebilir, Potter?" dedim alayla kıkırdayarak.
Bir şey demediğinde sinirlendim, birazcık kalbim kırıldı. O da öyle düşünüyordu, benim taş kalpli bir canavar olduğumu düşünüyordu. Elimi hızla kendime çekip bir adım geri attığımda, "Sen de onlar gibisin." dedim kuru bir sesle.
Tekrar konuşmayınca sinirle derin bir nefes aldım ve yatakhaneye dönmek için yanından geçecekken yeniden beni yakaladı. Kollarımı sıkıca tutarken ondan kurtulmaya çalıştım. "Bırak beni, Potter!" dedim öfkeyle.
"Sus artık!" dedi sert bir sesle. İlk kez onu bu kadar sert ve sinirli görmenin anıyla şoka girdim. Karşımda ki kişinin Harry Potter olup olmadığını sorguladım ama sonra Harry'nin devam etmesiyle düşüncelerimden kurtuldu. "Konu ne? Seni üzen kim? O gerzek kafalı Kosta mı yoksa?"
