𝐻𝐴𝑅𝑅𝑌 𝑃𝑂𝑇𝑇𝐸𝑅 𝑉𝐸 𝐾𝐼𝑍𝐼𝐿 𝐾𝐴𝐻𝐼̇𝑁 | ❝ Seni sevmekle nefes almak arasında seçim yapmak zorunda kalsaydım, son nefesimi seni sevdiğimi söylemek için kullanırdım. ❞
'𝐖𝐚𝐭𝐭𝐩𝐚𝐝𝐅𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜𝐬𝐓𝐑' 𝐨𝐤𝐮𝐦𝐚 𝐥𝐢𝐬𝐭𝐞𝐬𝐢𝐧𝐝𝐞
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Merhaba benim pek değerli okuyucu ve takipçilerim... Öncelikle, sizinde daha rahat anlamanız açısından dolayı bu bölümü yayınlama sebebimi kısaca anlatmam gerek. Beni takip edenler az çok biliyorlar ancak haberi olmayanlar için kısaca açıklıyorum.
Yakın zamanda anlamadığım bir şekilde bu kitabın Epilogue bölümü tamamen silindi. Birkaç gün bekledim, belki sistemsel bir sorundur diye, ancak geri gelmedi. Üzerine gerekli yerlere bildirmeme rağmen ve derdimi sorduklarında onlara anlatmama rağmen geri dönüş de yapılmadı.
Her neyse, sinirlendiğim kısım, bu kadar yazmışım etmişim neden bir anda bir bölüm ortadan kaybolur? Biraz emeğe saygı diyerek sözü fazla uzatmadan yeniden yazdığım bölümü size sunuyorum.
Eski taslak elimde olmadığından yeniden yazdım, az çok değişiklikler vardır ancak Rowling'in gerçek serisine uyularak devam ettirdim. Yorumlarda bunu duyduğumda olmuştu, kısaca ona da değinmek istiyorum.
Arkadaşlar ilk bölümlerde ve bu son bölümde 'mantıksal' olarak elbette gerçek seriye uymam gerekti, ki daha inandırıcı bir şeyler ortaya çıksın değil mi? İlk bölümler Marie'nin öğrenme ve alışma süreci olduğundan gerçeklikte devam ettirdim konuyu, ancak benim kurguladığım olay döngüsüne girdiğimizde çok büyük bir değişim de ortada. Bu son bölümü de gerçek seriye uyarak devam ettirmemin en büyük nedeni de anlayan için ortada zaten.
Her şeyin yerli yerinde olması ve Harry ile Marie'nin hayatının normale dönmesi anlamına gelen bir şey.
Neyse aşklarım, size iyi okumalar. Çok seviliyorsunuz.
Not: Bölüm sonu sizi bir sürpriz bekliyor.
✯★✯
16 yıl sonra...
Güz, o yıl aniden gelmişe benziyordu. Eylül'ün ilk gününün sabahı, bir elma gibi gevrek ve altın sarısıydı ve küçük aile, kocaman isli istasyona gitmek için sallanarak önlerindeki gürleyen yolu geçerken, arabaların egzoz dumanları ve yayaların nefesleri soğuk havada örümcek ağları gibi parlıyordu. Anne ve baba, yüklerin en üstünde iki geniş, takırdayan kafesin olduğu yük arabasını itiyordu; kafeslerin içindeki baykuşlar vakurla öttü.
