𝐻𝐴𝑅𝑅𝑌 𝑃𝑂𝑇𝑇𝐸𝑅 𝑉𝐸 𝐾𝐼𝑍𝐼𝐿 𝐾𝐴𝐻𝐼̇𝑁 | ❝ Seni sevmekle nefes almak arasında seçim yapmak zorunda kalsaydım, son nefesimi seni sevdiğimi söylemek için kullanırdım. ❞
'𝐖𝐚𝐭𝐭𝐩𝐚𝐝𝐅𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜𝐬𝐓𝐑' 𝐨𝐤𝐮𝐦𝐚 𝐥𝐢𝐬𝐭𝐞𝐬𝐢𝐧𝐝𝐞
...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
✯★✯
O gece Gryffindor Kulesi'nde kimse uyumadı. Şatonun yine arandığını biliyorduk ve bütün bina ortak salonda, Black'in yakalanıp yakalanmadığını duymayı bekleyerek, uyumadan oturdu, elbette ben hariç. Ben o sıra yatakhanemde, pencere pervazına yaslanmış Şamarcı Söğüt'ü izleyerek düşüncelere kapılmıştım. Gözlerimi kapatıp gördüğüm o sahnelere dönüyor ve aklımda yeni şeyler kurguluyordum.
Bir Black'tim.
Artık buna o kadar emindim ki, gene de birinin karşıma çıkıp reddetmesini bekliyordum. Yine de hazmetmem kolay olmuştu, Bayan Malfoy sayesinde kolaylaşmıştı. Ancak beynimde babam olacak kişinin ismi yankıladığında midem tiksintiyle takla atıyordu. O... Bizi terk etmişti. O... Beni ve annemi öylece bırakıp gitmişti.
Her şey çok şeffaf, gerçek ve inanılmaz derece de doğru gözüküyordu.
Şafakta, Profesör McGonagall geldi ve aşağıda oturanlara Black'in yine kaçtığını söyledi. Ertesi gün her gittiğim yerde daha sıkı güvenlik önlemleri gördüm. Profesör Flitwick ön kapılara Sirius Black'in büyük bir resmini gösterip simasını belletiyordu. O resmin önünden geçerken duraklayıp simaya baktım ancak gözlerim anında doldu ve ben öylece çekip gittim.
Filch birden koridorlarda bir yukarı bir aşağı koşturup duvarlardaki ince çatlaklardan fare deliklerine kadar her şeye tahta çakmaya başlamıştı. Sir Cadogan kovulmuştu. Portresi yedinci kattaki tenha sahanlığa geri götürülmüştü ve Şişman Hanım geri gelmişti. Ustaca onarılmıştı, ama hâlâ son derece tedirgindi. İşine geri dönmeyi ancak ekstra korunma sağlanması koşuluyla kabul etmişti. Onu korumak için bir avuç suratsız güvenlik ifriti tutulmuştu. Tehdit edici bir grup halinde koridoru arşınlıyorlar, homurtularla konuşuyorlar ve sopalarının boyunu karşılaştırıyorlardı.
Gryffindor kulesine çıkan boş koridora döndüğümde bir el beni kendine doğru çekti. "Geri zekalı!" dedim hafif korkmuş bir sesle Draco'yu ittirip.
Beni gerçekten korkutmuştu. Benim bu halime birkaç saniye kıkırdadıktan sonra ciddileşip ellerini yanaklarıma koyarak bana baktı. "İyi olduğunu görmek için geldim. Ciddiyim, iyi misin?"
