Hoofdstuk 18

789 30 3
                                    

Het was de eerste keer in mijn leven dat ik zin had in school. Ten eerste waren vandaag de verdere voorrondes en Jimin was nu mijn instructeur. Ten tweede ging Jimin me brengen naar school. Ik moest dan wel een straat eerder uitstappen, want anders zou iemand van mijn school ons misschien wel samen zien.

Ik kon nog steeds niet geloven dat Jimin nu mijn vriendje is. Hij is hier nu ongeveer een week en hij is nu al mijn vriendje.

Ik was aan het ontbijten toen ik me besefte dat ik mijn tas op mijn kamer had laten staan. Ik liep snel de trap op, maar ik hoorde Mark iets zeggen, vanuit zijn kamer wat mijn aandacht trok. Ik ben niet zo van het afluisteren, maar wel als het over mij gaat.

Hij was waarschijnlijk aan de telefoon met iemand. "Nee, Mina weet het nog niet, maar ik wil het haar wel binnenkort gaan vertellen." hoorde ik hem zeggen. Daarna was het even stil.

 "Waarom niet? Ze is toch al boos op je, dus het maakt niet uit." zei hij. Daarna weer een stilte.

Met wie was hij aan het bellen? En op wie ben ik boos?

"Mina vertelt mij altijd alles, zij hoort het van mij ook te weten als ik een relatie heb."

Mark heeft een relatie! Met wie,  en waarom mocht hij het niet vertellen van die persoon?

"Oké, doei." hoorde ik Mark zeggen en ik hoorde zijn voetstappen richting de deur komen.

Ik liep snel door richting mijn kamer en pakte mijn tas. Op de terugweg richting de trap kwam Mark net zijn kamer uitlopen. "Ow, hoi, succes met de verdere voorrondes vandaag, trouwens." zei hij en hij gaf me een knuffel. Ik kon niet geloven dat Mark een geheim voor me had, hij was altijd zo eerlijk en lief.

"Dank je wel." zei ik. Buiten hoorde ik een auto toeteren.

"Oh, daar is Jimin al." zei ik. "Ik moet gaan."

"Brengt hij je naar school?" vroeg Mark. "Ik had Jackson al geregeld."

Shit. "Kun je hem afbellen? Zeg maar sorry van mij en zeg alsjeblieft niet dat Jimin me wegbrengt, ik geloof niet dat ze elkaar heel erg mogen."

Mark knikte.

"Dank je, doei!" zei ik en ik rende snel in de richting van de voordeur.

Jimin stond buiten te wachten. Hij stond tegen zijn auto aangeleund en het duurde weer even voordat ik me beseft dat het echt was. Hij was mijn vriendje.

"Hoi." zei ik. Hij groette terug en gaf me een knuffel.

"Ik ben nog nooit zo blij geweest met dat ik een regel heb overtreden. Het voelt zo goed om je als vriendin te hebben." fluisterde hij in mijn oor. Hij wist precies wat hij moest zeggen om mij te laten blozen.

Na tien seconden liet hij me los en hij gaf me een kus. Ik denk dat ik misschien nog wel blijer ben dan hij over dat hij de regel heeft overtreden.

We stapten in de auto en reden richting school.

Waar ik Yara weer ging zien.


(A/N) Sorry voor een hoofdstuk waarin veel woorden staan, maar eigenlijk helemaal niets gebeurd. Ik had vandaag niet zoveel inspiratie, maar ik wilde toch updaten. Volgende hoofdstuk wordt spannender!


forbidden love (Park Jimin ff)On viuen les histories. Descobreix ara