(Jimin POV)
Ik had nagedacht over de woorden van Namjoon en ik had een besluit genomen. Ik ging haar niet vertellen dat ik het wist, dan zou ze namelijk verwachten dat ik het uit ga maken. Maar ik kan het niet uitmaken. Ik klink als een complete idioot, maar ik wilde niet dat het weer uitging. Daarom ga ik het haar niet vertellen.
Ik mag het ziekenhuis eindelijk uit. Ik heb bijna geen schade opgelopen, alleen geheugenverlies en wat wonden. Het geheugenverlies is ook al bijna weg.
Ik stond bij de informatiebalie om het ziekenhuis te verlaten. Ik keek op de lijst met namen van mensen die op dezelfde afdeling lagen als ik. Ik lag eigenlijk op de verkeerde afdeling, want ik lig niet in coma, maar ze hadden voor de rest geen plek meer.
Ik scande de lijst af naar mijn naam, maar toen zag ik iets anders. 'Choi' stond er op het papier. Dat is de achternaam van Mina. Zou het familie zijn?
"Weet u heel misschien of dat meisje familie is van Mina?" vroeg ik aan de vrouw achter de balie. De voornaam van het meisje was Lisa.
"Ow, Mina. Die kwam hier vroeger elke dag, ik weet niet waar ze tegenwoordig uithangt." zei de vrouw.
"Weet u ook wat ze van Mina is? Een nichtje of zoiets?" vroeg ik.
"Nee, het is haar zusje. Ze ligt al heel lang in coma."
Ik schrok. Dit zag ik niet aankomen. Waarom had ze me dit nooit verteld? "Op welke kamer ligt ze?"
~~
Ik rende de trappen weer op. Ik kwam aan in de gang waar ik moest zijn en zag de kamerdeur van Lisa. Plotseling wist ik niet zo zeker of ik dit wel moest doen. Misschien wilde Mina helemaal niet dat ik het wist.
Toch liep ik door. Ik zag een meisje in een bed liggen. Ze was ontzettend wit en ze lag doodstil. Ze leek op Mina. Ze leek ietsje jonger en haar haar was langer, maar voor de rest zou je zo kunnen zeggen dat het Mina was.
Ik ging naast haar bed zitten en keek naar haar, in gedachten verzonken.
"Waarom heeft ze me dit nooit verteld?" fluisterde ik.
Toen hoorde ik voetstappen op de gang. Ik wist helemaal niet of ik daar wel mocht zijn dus ik verstopte me snel in een kast. Ik deed de deur op een kier zodat ik nog een heel klein beetje kon zien.
Ik gluurde door de kier heen om te kijken wie het was. De voetstappen kwamen dichterbij en dichterbij.
Het was Mina.
YOU ARE READING
forbidden love (Park Jimin ff)
Fanfiction"Betekent dit dat we elkaar niet meer mogen zien?" vroeg hij. "Nee, maar we kunnen geen relatie hebben. Dat mocht jij sowieso niet, dus het maakt niet heel veel verschil." antwoordde ik. "Je gaat niet echt bij me weg, hé?" Hij doet een stap in mijn...
