Hoofdstuk 78

357 17 4
                                    

(Mina POV)

Het werd al ochtend en Jimin en ik lagen nog steeds op de bank. We waren heel de nacht opgebleven. Jimin had voor het eerst gehuild nadat we waren ontslagen. Hij had gezegd dat hij de jongens miste.

Ik voelde me echt rot. Als hij mij niet had ontmoet, had hij nooit deze keuze gemaakt. Maar telkens als ik mijn excuses wilde aanbieden, zei hij dat het niet mijn schuld was.

Ik keek op mijn telefoon welke datum het was. Het was twaalf oktober. Die datum zegt me iets, maar waarom?

Wacht is even... "Je bent morgen jarig." zei ik tegen Jimin. "Ow, ja." Hij klonk niet echt heel enthousiast. Ik snapte het wel. Hij zou de verjaardag moeten vieren zonder de jongens.

"Ik ga maar eens ontbijt maken." Ik stond op met een zucht. Hoe kon ik zijn verjaardag beter maken. Toen ik in de keuken was, pakte ik mijn telefoon. Ik ging Hoseok bellen.

"Hallo?" hoorde ik zijn stem aan de andere kant van de lijn.

"Hallo, met Mina." zei ik. Het was fijn om zijn stem te horen.

"Mina! Hoe gaat het? En met Jimin?" Hoseok klonk half blij, half verdrietig.

"Het gaat wel, maar het is morgen Jimin's verjaardag. Hebben jullie morgen geen tijd of zo?" vroeg ik hoopvol.

Hoseok pauzeerde even en ik denk dat hij in zijn agenda keek. Daarna zuchtte hij. "Nee, helaas niet. We hebben morgen een fanmeeting. Het spijt me. En daarnaast, de manager wil niet dat we jullie nog zien, hij is bang dat wij ook stoppen."

Ik zuchtte diep. "Oké, dankjewel. Ik zal je verder niet meer lastig vallen. Succes, dan maar."

"Dank je. Doei." Hoseok hing op. Dat werd hem dus ook niet.

Maar wacht...

Op een fanmeeting kun je ze zien. Ik moet kaartjes hebben! Zo snel mogelijk zocht ik het hele internet af naar kaartjes.

Ze waren al uitverkocht op de site zelf, maar ik gaf de hoop niet op. Ik zocht snel op een andere site. Ik vond al snel iemand die van zijn kaartjes af moest, omdat hij niet kon.

Ik bood zo snel mogelijk geld. Binnen een paar seconden had ik de kaartjes. "Yes! Ik heb ze." riep ik enthousiast.

Op dat moment kwam Mark binnen. "Wat heb je?"

Mark had gisteravond heel raar op gekeken toen we op de bank lagen. Ik had het hem uitgelegd en hij was nogal boos op de manager.

"Kaartjes."

Mark ging er verder niet op in. Hij dacht waarschijnlijk dat het voor een bioscoop was of zoiets. "Ik heb goed nieuws."

"Vertel op." Ik kon wel wat goed nieuws gebruiken.

"Sehun is opgepakt en zit vast in een gevangenis in Nederland!" riep Mark enthousiast.

"Serieus? Dat is geweldig!" Ik was meteen nog blijer. We zouden morgen BTS zien en Sehun was opgepakt.

"Maar wat is er gebeurd met de andere jongens?" vroeg ik. Toen we hier terug waren, waren Kai en Mark en Yara meteen naar huis gegaan. Maar wat zou er gebeurd zijn met Chen?

"De meeste zijn op vrije voeten, alleen D.O. zit ook vast." Zei Mark. Ik knikte tevreden. Dat is ook weer een zorg minder. "Chen is zelfs alweer hier, hij is bij Kai thuis."

"Dat is mooi." zei ik.

Eindelijk weer wat goed nieuws.


forbidden love (Park Jimin ff)Where stories live. Discover now