forbidden love (Park Jimin ff)

Hoofdstuk 95

(Jungkook POV)'

Ik denk dat ik een probleem heb. De familie van Mina en Lisa blijft hier een paar dagen. Dat is het probleem niet, het probleem is dat Soojin ook blijft. Ik vind haar nogal interessant en ik weet zeker dat als ze langer blijft dat ik haar leuk ga vinden.

En dat kan niet. Ik geloof dat onze manager namelijk nogal klaar is met alle uitzonderingen op de niet-date-regel.

En het andere probleem is, elke keer als ik haar zie wordt ik verlegen. Ik heb daarodoor nog geen één keer met haar gepraat.

Aan de ene kant is het goed dat ik verlegen wordt, want dan kan ik niet eens met haar praten, dus zal ik haar waarschijnlijk nooit leuk gaan vinden. Maar ik weet niet of ik haar zomaar voorbij wil laten gaan...

(Mina POV)

Jimin's  woorden toen hij me ten huwelijk vroeg, hadden me aan het denken gezet. Hij had gezegd dat het voelde alsof hij me al jaren kende.

Ik had hetzelfde gevoel bij hem. Hij zei dat ik alle tijd had om met hem te trouwen, maar ik voelde het nu anders dan toen. Ik vond mezelf te jong, maar waarom zou ik er zolang over doen, als ik toch al weet dat ik met hem ga trouwen.

Ik had besloten om er met Yara over te praten. Ik liep naar de woonkamer van mijn appartement en Yara was daar. Ik ging naast haar zitten.

"Yara, kan ik iets vragen?" vroeg ik.

Yara keek op. "Tuurlijk."

"Is het raar als ik nu al met Jimin wil trouwen?" vroeg ik aan haar.

Yara keek me aan. "Zal ik je vertellen waarom ik zo vroeg getrouwd ben?"

Ik knikte, ik had dat me al een lange tijd afgevraagd.

"Ik heb maar één reden, ik hou van Mark. Waarom lang wachten als je het toch al weet?" vroeg ze. Die gedachte had ik ook al gehad.

"Maar ik ben nog wel heel jong." zei ik bedenkelijk.

"En ik ben ook nog heel jong en ik ben ook al getrouwd. Je moet zelf weten wanneer je er klaar voor bent." zei Yara. "Maar je houdt van Jimin, je bent waarschijnlijk niet van plan om ooit met iemand anders te trouwen?"

Ik schudde mijn hoofd. "Natuurlijk niet." zei ik resoluut. En toen besefte ik me dat ik de beslissing al had gemaakt.

"Dank je, Yara, ik denk dat ik het weet." Ik stond op en liep naar de jongens, die in hun appartement zaten. Ik klopte op de deur en Hoseok opende die.

Hij keek me aan, maar zei niets. Daarna ging hij aan de kant, zodat ik naar binnen kon gaan. Ik keek hem aan, maar ik kon niets uit zijn gezichtsuitdrukking halen.

Ik zag dat Jimin op de bank in de woonkamer zat. Ik liep naar hem toe. "Jimin, zouden we even kunnen praten?'' vroeg ik. Ik zag dat Jimin schrok. Hij was waarschijnlijk bang voor slecht nieuws. "Ja, tuurlijk." zei hij gehaast.

"Het is niets ernstigs." zei ik toen ik zag dat Jimin angstig was. "Ow gelukkig." zuchtte hij. "Ik dacht dat je je bedacht had."

"Over de bruiloft? Natuurlijk bedenk ik me niet!" zei ik. "Maar zouden we even op het balkon kunnen praten?" vroeg ik, toen ik zag dat Hoseok nogal chagrijnig keek. "Natuurlijk." Jimin stond op en begeleidde me naar het balkon.

We gingen zitten op het bankje wat daar stond. "Ik heb me wel bedacht over iets anders." zei ik.

Jimin keek me aan met een verbaasde blik en ik zag dat hij zijn hersenen pijnigde om te bedenken wat dat kon zijn.

"Wat dan?" vroeg hij uiteindelijk.

"Weet je nog toen je zei dat we altijd later nog kunnen trouwen?" vroeg ik.

Hij knikte.

"Wil jij dat we later trouwen?" vroeg ik ernstig.

Jimin keek me verbaasd aan. "Wat wil jij? Daar gaat het om." zei hij.

"Ik vraag om jou mening." zei ik stern.

Jimin zuchtte. "Natuurlijk zou ik het liefst snel trouwen, maar ik wil dat jij je er goed bij voelt." zei hij.

Ik glimlachte. "Dan gaan we snel trouwen."

"Wat?" Jimin keek me verbaasd aan. "Meen je dat?" Hij klonk blij.

"Ja!" zei ik, nu ook blij. Jimin stond op en trok mij ook overeind. Hij gaf me een knuffel.

"Je bent geweldig." fluisterde hij in mijn oor.

(Soojin POV)

Ik ben hier voor mijn nicht, ik ben hier voor mijn nicht. Ik blijf het maar herhalen in mijn hoofd, maar het werkt niet. Had ze niet even kunnen zeggen dat ze met zo'n knappe jongen in één gebouw woont?

Ik had het gevoel alsof hij mij ook wel zag staan, maar dat hij er niet aan toe wilde geven. Ik weet dat ze een niet-date-regel hebben, maar toch.

Zou hij mij leuk vinden? Waarschijnlijk niet. Maar toch hoopte ik dat Jungkook mij ook leuk zou vinden...