Hoofdstuk 20

701 32 5
                                    

(Mina POV)

Ik heb alles aan Jimin verteld. Hij luisterde heel goed en hij snapte me ook.


"Je moet met hem gaan praten." had hij gezegd en dat ging ik ook doen. Ik was nog steeds boos op hem, maar ik wilde wel weten waarom hij het geheim had gehouden voor mij.

Ik was alweer een stuk kalmer en we waren weer gaan oefenen. Jimin had een nummer uitgekozen, 'Spring day'. Voor de dansauditie kozen we 'Dope', omdat het gewoon een geweldige choreografie heeft. Maar het wilde me maar niet lukken om het onder de knie te krijgen.

We hielden een pauze toen Haneul binnen kwam lopen. Ze keek mij met een arrogante blik aan toen ze me zag, maar toen zag ze Jimin. Haar uitdrukking veranderde in een brede glimlach.

"Jimin! Wat doe jij nou hier? Ik zocht je net, ik wilde vragen of je me kon helpen met een choreografie, weet je wel, die ene die we eerder hadden geoefend." zei ze.

Ik weet niet waarom, maar ik werd jaloers toen ze dat zei. Ik weet dat ze het zei om mij jaloers te maken, maar alsnog. Ze had al eerder geoefend met hem? Dat was dan eerder dan dat hij met mij had geoefend.

"Sorry Haneul, ik ben nu Mina's instructeur, maar je kan Kai vragen." Zei Jimin glimlachend. Haneul keek iets minder blij.

"Wil je mij dan niet liever even helpen dan haar?" vroeg ze met haar ogen knipperend, alsof ze verbaasd was.

"Nee, eigenlijk niet." Zei Jimin, nog steeds glimlachend. Haneul keek nu woedend. Toen ging de bel.

"Ik moet gaan, spreek je later." Toen ik wilde opstaan, boog Jimin zich naar me toe om me een kus op mijn wang te geven. Ik schoot snel weg en keek of Haneul het had gezien. Gelukkig zag ze het niet. Ik keek Jimin aan met grote ogen en gebaarde met mijn ogen naar Haneul.

Jimin knikte dat hij het begreep en daarna liep ik snel de hal op. Ik was bijna bij mijn lokaal toen ik een hand op mijn schouder voelde. Ik draaide me geschrokken om.

"H-haneul." stotterde ik geschrokken.

"Probeer je Jimin van mij af te pakken?" vroeg ze woedend.

"Waar heb je het over?" vroeg ik.

"Ik weet best wel dat je hem leuk vindt, dus doe maar niet zo onschuldig." snauwde ze.

"Ik heb geen idee waar je het over hebt." zei ik en ik liep weg van haar.

"Wacht maar," riep ze me na. "Over een tijdje hebben ik en Jimin iets!"

Het ergste was dat het me echt bang maakte, ook al wist ik dat hij niets voor haar voelde. Ze zou er alles aan doen om hem van me af te pakken.

forbidden love (Park Jimin ff)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن