"Betekent dit dat we elkaar niet meer mogen zien?" vroeg hij. "Nee, maar we kunnen geen relatie hebben. Dat mocht jij sowieso niet, dus het maakt niet heel veel verschil." antwoordde ik. "Je gaat niet echt bij me weg, hé?" Hij doet een stap in mijn...
Het was de dag van de bruiloft. Ik hielp Mark met z'n stropdas omdoen. Toen ik daarmee klaar was nam ik een stap terug en keek ik naar hem. Ik kreeg tranen in mijn ogen en Mark ook. Mark zag er zo goed uit in zijn pak. Ik kon niet geloven dat mijn broer ging trouwen.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ik gaf hem een knuffel en keek hem aan. Ik had nog steeds tranen in mijn ogen.
"Je gaat gewoon trouwen." zei ik, nog steeds ongelovig. "Ja." Mark kon volgens mij niet heel veel woorden uitbrengen op dit moment. "Beloof je me dat je thuis blijft wonen?" vroeg ik.
Mark glimlachte en knuffelde me. "Natuurlijk." fluister hij in mijn oor. Ik liet hem los en keek hem nogmaals aan. "Geniet van deze dag, Mark." zei ik glimlachend, daarna glimlachte ik naar hem en draaide me om. Ik liep richting Yara.
Toen ik binnenkwam in haar kamer had ze haar bruidsjurk al aan. We hielden het feest na de bruiloft bij haar in de tuin, omdat ze een grote, mooie tuin had.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Wauw je ziet er echt prachtig uit." zei ik en ik knuffelde haar. "Dank je." glimlachte ze. "Jij ook."
Ik had eigenlijk niet heel erg mijn best gedaan op mijn outfit, omdat de bruiloft al zo snel gepland was. Ik had gewoon een wit strapless jurkje aan op dat tot net boven mijn knieën kwam. Ik had mijn haar in een nette knot gedaan.
"Dank je." antwoordde ik. Yara wilde graag dat het feest na de bruiloft 's avonds laat werd gehouden, zodat het al donker was. Ze had aan mijn gevraagd of ik de versieringen wilde doen, omdat ze mijn creativiteit waardeerde.
Ik had daarom naast het pad in haar tuin overal lichtjes opgehangen. Over de schutting hingen er lange witte slingers en de tafels had ik bedekt met een lichtblauw tafelkleed, waar ook lichtjes aan bevestigd waren.
Ik had in de vijver op de leliebladen kaarsjes neergezet, en het zag er prachtig uit. Maar die zou ik pas vanavond aan kunnen steken.
Nu was eerst de bruiloft zelf nog en die hielden we ergens anders. We reden in de richting van een hotel, waar ze elkaar het ja-woord zouden geven.
Ik had aan Mark gevraagd of ik Jimin en de rest van BTS ook kon uitnodigen. Mark had getwijfeld en ik vroeg me af waarom, maar toen zei stemde hij toch in.
Hij had me uiteindelijk uitgelegd waarom hij had getwijfeld. Jimin wist van Lisa. Mark kon er echt niet over praten en hij had er misschien wel meer moeite mee dan ik. Ik besloot niet aan Jimin te vertellen dat ik wist dat hij het wist, omdat ik er anders over zou moeten praten met hem en daar was ik nog niet aan toe.
Nu zat ik in de auto naast Jimin, maar ik geloof dat we beide ergens mee zaten. We waren allebei stil en we keken elkaar niet aan. Ik dacht dat we beide met het zelfde probleem zaten, maar toen begon Jimin te spreken. "Waarom heb je gelogen?" vroeg hij.
"Over wat?" vroeg ik.
"Over ons." antwoordde hij.
Ik had verwacht dat hij het over Lisa wilde hebben, maar toen drong het besef binnen.
"Hoelang wist je het al?" vroeg ik.
"Ik denk ongeveer drie weken. Ik ben niet boos of zoiets, maar ik wil gewoon weten waarom." zei hij.
Ik zuchtte voordat ik begon met praten. "Het spijt me dat ik tegen je loog. Ik wilde gewoon echt niet dat het weer uit ging. Ik hou van je, Jimin."
Hij kreeg een kleine glimlach op zijn gezicht. "Ik ook van jou. Maar weet Jackson het al?"
Ik was verbaasd. Hij ging het niet uitmaken? Ik was ontzettend blij en ik gaf hem een knuffel voordat ik antwoordde. "Nee, ik wilde het hem vandaag vertellen."
"Ik wil het ook wel doen." stelde Jimin voor met een gemene glimlach.
