forbidden love (Park Jimin ff)

Hoofdstuk 80

(Jimin POV)

We waren onderweg naar de fanmeeting. Ik was zo blij dat Mina dit had geregeld, het was echt een goed plan van haar. Ik was de hele tijd blij toen we onderweg waren.

We waren aangekomen op de bestemming waar de fanmeeting plaatsvond. Het was zo raar om naar een fanmeeting van mijn eigen band te gaan, maar het kon niet anders. En eigenlijk vond ik het ook nog best wel grappig.

Ik had een zonnebril opgezet zodat ik niet herkend zou worden. Ik vroeg me af wat de manager had gedaan om de fanmeeting toch door te laten gaan. Het lijkt me dat de fans het merken als ik weg ben.

Ik keek op instagram en zag plotseling een post van Bighit. Is dit serieus? Er staat serieus dat ik ernstig ziek ben! Dat is niet waar! Ik was echt heel boos, waarom liegen ze?

Ik zag Mina over mijn schouder meelezen. Ze pakte mijn hand en kneep erin. Ik probeerde te glimlachen, maar het lukte niet, ik was echt boos.

"Het komt wel goed." zei Mina tegen me.

We stonden bijna vooraan in de rij. Er stonden nog drie mensen voor ons en dan zou het onze beurt zijn. Ik was echt heel blij dat we de jongens op mijn verjaardag nog konden zien.

Toen we vooraan stonden, werden we geroepen om naar voren te lopen. We stonden nu bij de tafel waar BTS aanzat. Ik zag dat Jin het meteen doorhad. "Jongens, het is Jimin!" fluister-riep hij naar de rest en hij wees naar mij. "En Mina!" zei Hoseok iets harder.

Ik plaatste snel een vinger op mijn lippen, zodat hij zachter praatte. Ik denk niet dat de manager  ons hier graag zou hebben. "Hey, hoe gaat het?" vroeg Jin aan mij. "We hebben trouwens wel cadeautjes gekocht!"

Hij pakte iets onder de tafel vandaan. "Hadden jullie verwacht dat ik zou komen?"

Jin schudde zijn hoofd. "Gehoopt." hij glimlachte. Uiteindelijk kwam er nog een hele berg cadeautjes onder de tafel vandaan. "Jongens, wat hebben jullie weer overdreven." lachte ik.

"Overdreven past goed bij je." zei Yoongi.

"Dank je wel." zei ik. Het was weer net als vanouds.

(Mina POV)

Het was echt fijn om Jimin weer zo blij te zien. Hij lachte weer en hij maakte grappen. Ik wou dat het zo kon blijven, maar helaas was dat niet mogelijk. Ik besloot om maar te genieten van dit moment.

We liepen langs de hele tafel en we stonden bij iedereen even stil. Toen ik bij Hoseok door wilde lopen na een gesprek met hem, pakte hij mijn arm. "Ik moet je echt nog even spreken na de fanmeeting. Jullie blijven toch nog wel even, hé?" Hij keek zo serieus, dat ik me afvroeg of er iets was. Ik knikte maar gewoon.

"Oké." zei ik en hij liet mijn arm los. Daarna praatte ik nog even met de andere jongens en we kwamen aan bij het einde van de tafel.

Jungkook pakte iets onder de tafel vandaan uit. "Ik heb backstage pasjes kunnen regelen, dus jullie kunnen na de fanmeeting nog blijven."

Jimin stak zijn duim op en daarna liepen we naar buiten. "Wacht." Jimin stopte me.

"Wat is er?" vroeg ik verbaasd.

"Ik wil nog even iets doen." zei hij. Hij zette zijn zonnebril af. "Wat doe je?" vroeg ik gestrest.

Jimin ging op een tafel staan. "Ik ben niet ernstig ziek, ik ben compleet gezond!" Daarna pakte hij mijn arm en rende de zaal uit.

"Wat deed je nou? Weet je niet hoe dom dat is? Nu zien we morgen overal video's waar je een meisje aan haar arm meetrekt! Dan weet iedereen dat je een relatie hebt en dat je er daarom uit bent gestapt." zei ik toen we buiten tegen een muur stonden.

"Dat kan kloppen." glimlachte hij. "Maar het maakt me niets meer uit." En hij zoende me.

(Namjoon POV)

Voor de fanmeeting had ik een gesprek met de manager gehad. "We gaan failliet als we zo door gaan. De girlband kan nog niet debuteren en BTS kan niet zonder Jimin!" Had hij gezegd.

Hij leek het eindelijk te begrijpen.

"Misschien moeten we ze allebei terugnemen." zei ik hoopvol. De manager keek eerst bedachtzaam, maar daarna veranderde zijn uitdrukking naar koppig.

"Nee, nooit." zei hij. "Er moet een andere manier zijn!"