forbidden love (Park Jimin ff)

Hoofdstuk 98

~Time Skip naar één dag voor de bruiloft~

(Mina POV)

Het gaat super goed met BTS en met Girls Life. Eigenlijk gaat alles op dit moment goed, behalve één ding. Ik heb het nog steeds niet bijgelegd met Hoseok. Het is niet dat we echt ruzie hebben of zoiets, hij wil gewoon niet bij me in de buurt zijn.

De bruiloft was morgen al en ik had er echt zin in. Jimin had gezegd dat hij Hoseok ook een uitnodiging had gestuurd, maar dat Hoseok had gezegd dat hij erover na moest denken of hij wilde komen.

Hoseok deed gelukkig wel normaal tegen Jimin. Ik hoopte echt dat hij zou komen, dan zou het pas compleet voor mij voelen.

Ik zat op de bank om televisie te kijken, toen Lisa de kamer in kwam gelopen. Ze ging met een plof op de bank zitten en keek me aan met een verveelde blik.

"Ik kan niet geloven dat mijn broer en zus al getrouwd zijn." zei ze.

"Rustig aan, we hebben nog één dag om samen niet getrouwd te zijn." lachte ik.

Lisa lachte ook. "Je hebt gelijk. Maar ik wil gewoon dat Jackson ook even opschiet en me ten huwelijk vraagt."

Ik stak mijn handen voor me uit. "Wow, rustig aan, hé. Dat Mark en ik allebei zijn getrouwd op jonge leeftijd, betekent niet dat jij dat ook moet doen. Van mij mag Jackson nog wel even wachten, je bent nog wel echt heel jong."

Lisa lachte. "Je hebt gelijk." Zei ze. "Ik ga nog even een jurk halen voor morgen." zei ze. Ik grinnikte, ze was precies hetzelfde als ik, altijd alles op het laatste moment doen. "Oké, succes."

Lisa liep de deur uit, maar al snel liep er iemand anders naar binnen. Het was Hoseok. Hij keek me aan en wilde zich weer omdraaien, maar ik zag dat hij twijfelde.

Door die twijfel in zijn houding, wist ik dat ik met hem moest praten.

"Hoseok!" zei ik snel, net voordat hij de kamer kon verlaten. Hij draaide zich met een ruk om, maar hij zei niets. Zo bleef hij staan en wachtte hij tot ik begon te praten.

"Ik wil je om een gunst vragen." zei ik, terwijl ik hem smekend aankeek. Hij bleef me uitdrukkingloos aanstaren, wat voor mij een teken leek dat ik kon doorpraten.

"Kom alsjeblieft op de bruiloft." zei ik. Toen ik dat zei, zag ik Hoseok's uitdrukken veranderen en hij wilde weglopen.

"Het is niet voor mij, maar voor Jimin!" riep ik hem na en ik zag dat hij even stilstond, maar daarna snel doorliep.

Geweldig, ik heb hem me alleen maar erger laten haten, nu komt hij sowieso niet.

"Geloof me, hij komt wel. Hij heeft een veel te groot hart om niet te komen."

Geschrokken draaide ik me om en zag ik dat Yoongi uit de schaduw kwam lopen. Serieus, hoe doet hij dat? Ik had hem helemaal niet opgemerkt.

"Was je hier al de hele tijd?" vroeg ik. Yoongi knikte.

"Maar hoezo denk je dat hij komt? Hij haat me." zei ik verdrietig.

Yoongi lachte. "Hij haat je niet, hij houdt juist van je. Hij heeft de beslissing om jou te ontlopen genomen, omdat hij wil dat je blij bent. Zodat je geen keuze hoefde te maken, omdat hij die keuze dan al had gemaakt." zei Yoongi.

"Wat ben jij, een psycholoog?" vroeg ik sarcastisch.

"Dat was mijn bedoeling, maar toen werd ik met deze jongens opgescheept in een band." zei Yoongi grijnzend. "Maar onthoud dat hij dit doet voor jou en niet tegen jou."

Ik knikte. "Dank je."

"Graag gedaan." zei Yoongi en hij liep naar de koelkast.

"Je weet dat dit ons appartement is, hé?" vroeg ik aan hem. Hij keek om. "Ja." zei hij ongeïnteresseerd. Daarna ging hij verder met de koelkast plunderen.

Ik rolde mijn ogen en richtte mijn aandacht weer op de televisie.