(Jackson POV)
Lisa was hier nog maar een dag, maar ze is al zoveel vooruit gegaan. Ze wil alles proberen. Ze heeft zelfs al geprobeerd te lopen, maar haar spieren waren nog veel te zwak, dus ik moest haar ondersteunen.
Ik probeerde haar vandaag te helpen met haar stem terugkrijgen. Het ging heel langzaam, maar je kon haar al een beetje verstaan.
"Mag ik nog een kopje thee?" vroeg Lisa, met haar nog steeds schorre stem. Ik glimlachte en knuffelde haar. "Ik ben trots op je, je hebt al zoveel weer aangeleerd in één dag!"
Lisa glimlachte naar me. Ik was zo blij dat ze wakker was geworden. Ik voelde me wel een beetje schuldig, omdat ik het nog steeds niet aan Mark en Mina heb verteld. De reden dat ik dat nog niet heb gedaan is omdat ik graag wil laten zien aan Mark dat zijn zusje al zoveel heeft geleerd. Ik was wel van plan om het morgen te gaan vertellen.
Plotseling zag ik een traan over Lisa's wang lopen. "Wat is er?" vroeg ik, terwijl ik de traan van haar wang veegde. "Ik besef plotseling hoe lang ik jullie heb moeten missen." Ze glimlachte door haar tranen heen. "Ik hou van je, Jackson." zei ze plotseling.
Ik werd zo blij. "Ik ook van jou." zei ik. Ik kreeg plotseling enorm de aandrang om iets te doen. Ik staarde naar Lisa's lippen. Met mijn duim ging ik over haar lippen heen. "Mag ik?" vroeg ik.
Lisa keek eerst geschokt, maar daarna knikte ze. Ik kwam dichterbij en ik voelde haar warme adem op mijn gezicht. Ik keek haar recht in de ogen en vervolgens zoende ik haar.
Maar toen was er plotseling een klap. Ik trok snel mijn hoofd weg en keek naar de deur. In de deuropening stond Mark. "Mark?" zei ik.
(Lisa POV)
"Mark?" hoorde ik Jackson zeggen.
Wacht is dit Mark? Hij was zo veel groter en... anders. Maar toen ik naar zijn gezicht keek zag ik iets dat nooit is veranderd, zijn blik. Die bezorgde blik, bij alles was ik deed. Ik besefte me hoe oud hij al is geworden en begon te huilen. Ik sloeg mijn handen voor mijn gezicht. Plotseling voelde ik twee handen op mijn schouders. Ik keek op en keek in de ogen van Mark, die op zijn knieën voor me was gaan zitten.
"Lisa, je bent wakker..." stamelde hij. Er liepen nu ook tranen over zijn gezicht. Hij knuffelde me en het voelde zo vertrouwd. Mark knuffelde me vroeger ook altijd wanneer ik huilde. "Ik ben zo blij dat je wakker bent," zei Mark, maar toen veranderde zijn uitdrukking. "Waarom heb je niets gezegd?" vroeg hij. Zijn uitdrukking was een mengeling van boos en in de war.
"Ik wilde dat je Lisa zou zien wanneer ze al vooruit was gegaan." zei hij, hij leek bang voor mijn reactie.
Ik wilde Jackson beschermen en begon te spreken. "Jackson wilde me alleen helpen. Hij heeft goed voor me gezorgd."
Mark fronste. "Dat zag ik toen ik binnen kwam, ja. Maar goed, ik kan op dit moment niet boos op je zijn, Jackson, bedankt dat je voor haar hebt gezorgd."
Jackson knikte. Daarna pakte Mark zijn telefoon. "Mina?" vroeg ik. Hij knikte. Ik vertrouwde nog steeds niet helemaal op mijn stem, dus ik maakte het liefst korte zinnen.
"Mina, kom naar Jackson, nu." zei hij. Ik lachte om zijn toon.
"Waarom vertel je het haar niet?" vroeg Jackson.
"Ik wil dat ze het zelf ziet, anders zou ze met toch niet geloven."
YOU ARE READING
forbidden love (Park Jimin ff)
Fanfiction"Betekent dit dat we elkaar niet meer mogen zien?" vroeg hij. "Nee, maar we kunnen geen relatie hebben. Dat mocht jij sowieso niet, dus het maakt niet heel veel verschil." antwoordde ik. "Je gaat niet echt bij me weg, hé?" Hij doet een stap in mijn...
