forbidden love (Park Jimin ff)

Hoofdstuk 94

(Mina POV)

"Mina, sta op!" Lisa stond naast mijn bed. "Ze zijn er al!"

Ik draaide me slaperig naar haar om. "Wie?" vroeg ik.

"Onze familie!" riep Lisa. Wacht, wat?

"Waarom heb je zo vroeg met ze afgesproken?" vroeg ik gestrest, terwijl ik mijn bed uit snelde. "Zodat ik wat meer tijd met ze had, ik heb ze de afgelopen jaren niet gezien." Lisa zuchtte. Ik had meteen medelijden. "Ik begrijp het." zei ik en ik gaf haar een knuffel.

"Wist jij dat we een nicht hadden van ongeveer mijn leeftijd, het zusje van Soojin?" vroeg Lisa plotseling.

Ik knikte. "Ja, maar die heb jij denk ik nog nooit gezien. Ze woonden nog al ver weg vroeger."

Plotseling ging de bel. "Zijn dat ze?" vroeg ik. Lisa rende naar het raam van mijn slaapkamer en opende het gordijn. "Alleen Mark en Yara." zei ze en ze liep snel de trap af om de deur voor ze te openen. We waren nog steeds in Bighit, want we konden eigenlijk geen dag vrij nemen. Over een paar dagen was ons debuutoptreden al.

Mark en Yara kwamen het appartement binnengelopen. Het viel me meteen op dat Mark niet zo blij keek. Ik wilde hem net gaan vragen waarom, maar toen hoorden we nog een klop op de deur. Lisa opende de deur weer en nu stonden de jongens van BTS en Jackson er.

"Goedemorgen!" riep Jimin en hij kwam naast mij staan. Mark keek nog steeds boos. "Mark, wat is er?" vroeg ik bezorgd.

Mark zuchtte. Hij liep naar Jimin. "Weet je niet hoe jong ze nog is?" vroeg hij.

Jimin keek verbaasd. "Even oud als Yara."

Mark leek van zijn stuk gebracht, maar hij herpakte zich snel met nog meer redenen. "Dat maakt niet uit! Je hebt het nooit met mij overlegd!"

Ik keek boos naar Mark. Maakte het voor hem niet uit hoe ik erover dacht? Waarom moest hij nou altijd weer de geweldige broer gaan uithangen?

Jimin knikte. "Dat klopt, ik heb het aan je vader gevraagd."

Mark keek nu weer verbaasd. Hij zag mijn boze blik en keek me aan met een verontschuldigende blik. "Sorry, ik ben gewoon nog niet zo gewend dat ik niet meer zoveel voor je hoef te zorgen."

Ik grinnikte. "Maakt niet uit."

Mark lachte nu ook. "Nou, gefeliciteerd dan maar. Wel een mooie ring uitgekozen, hoor." Hij keek naar Jimin. "Ik ben me nu pas aan het beseffen dat je nu gewoon mijn schoonbroer bent."

Jimin lachte.  "Wen er maar aan."

De bel ging alweer. "Dit moeten ze wel zijn!" Lisa rende naar de deur en inderdaad stond daar een deel van onze familie. Het waren onze oom en tante, Soojin en Jennie.

Toen Lisa de deur opende keek ze eerst wat ongemakkelijk, zo kende ik haar niet, maar ik begreep het wel. Voor haar hadden er net zo goed vreemde mensen kunnen staan. Maar mijn tante zorgde ervoor dat de ongemakkelijke stilte meteen wegviel.

"Lisa! Het is zo lang geleden! Ik heb je echt gemist!" Ze had tranen over haar wangen rollen, ze had vroeger altijd een goede band met Lisa. Lisa glimlachte.

"Dit zijn Jennie en Soojin. Ik geloof dat je Soojin weleens gezien hebt." Zei mijn tante. Ik liep nu ook naar ze toe.

Soojin zag me al aankomen. "Ik ben terug!" riep ze vrolijk. "Eindelijk!" riep ik erachteraan.

Ik gaf Soojin een knuffel. "Ik heb je gemist! Hoe was het in Amerika?" vroeg ik. Soojin begon te vertellen over van alles en het oude familiegevoel kwam meteen terug. Ik zag dat Lisa en Jennie ook al aan het praten waren.

Ik keek om en zag dat de jongens alweer bezig waren met andere dingen, behalve Jungkook. Hij was aan het staren naar Soojin...

Ik besloot ze voor te stellen. "Jongens, dit is mijn familie, mijn oom en tante en mijn twee nichten, Soojin en Jennie.

De jongens liepen naar ons toe en gaven iedereen een hand. Jungkook kon zijn ogen niet van Soojin afhalen.

Zou hij haar leuk vinden?