forbidden love (Park Jimin ff)

Hoofdstuk 75

(Mina POV)

Alles leek weer langzaam op zijn plaats te komen. Het ging allemaal weer even goed. Ik keek dacht terug aan de afgelopen maanden en besefte me hoeveel drama ik wel niet had meegemaakt. Maar nu was alles goed.

Yara wordt vast snel wakker, Haneul is uit de girlband, Jackson en Lisa zijn samen, ik en Jimin zijn samen. Mark was op dit moment waarschijnlijk naar de politie, om Sehun aan te geven.

Op dat moment werd ik gebeld. "Yara is wakker!" was het eerste wat ik hoorde. "Ik ben nu op het politiebureau en daarna kom ik naar jullie toe." Hij hing alweer op. Zoals ik al zei, alles ging goed.

Lisa was met Jackson buiten. Ik was eigenlijk jaloers op hen, omdat er voor hen een uitzondering gemaakt was. Zij hoefden niet op te passen voor de manager, alleen maar voor de fans.

Ik keek naar ze en zuchtte. Plotseling voelde ik twee handen voor mijn ogen. "Hoseok?" was het eerste wat in me opkwam, hij deed dat altijd. Jimin haalde zijn handen voor mijn ogen vandaan en kwam met een pruillip voor me staan. "Nee." zei hij. "Ik heb een leuk plan." zei hij.

Ik schaamde me, omdat ik niet doorhad dat het Jimin was. "Vertel op." zei ik.

Jimin glimlachte ondeugend. "Nee." Nu werd ik nieuwsgierig. "Waarom niet?" vroeg ik gefrustreerd. Hij lachte.

"Zal ik het vertellen?" vroeg hij met een nep bedachtzame blik. "Ja!" riep ik.

"Als ik een kusje krijg." zei hij grijnzend. Ik keek boos om me heen en deed mijn armen over elkaar. Ik boog naar hem toe en zoende hem. "Vertel het nu!"

"Oké, oké. Er is kermis!" Hij klapte enthousiast in zijn handen, hij was net een klein kind. Plotseling waren er voetstappen achter ons. "Kermis?" Taehyung kwam binnenlopen, hij stond nu ook stond te springen. "Ja! Ik wil echt naar de kermis!"

"Kermis?" Jungkook kwam ook binnenlopen. "Super leuk! Wanneer gaan we?"

Jimin zuchtte. "Het was als date bedoeld."

Taehyung hoorde het niet. "Ik de andere jongens ook vragen of ze mee willen!" Hij rende weg. Jimin keek gefrustreerd. Ik legde mijn hand op zijn schouder. "We maken er gewoon een date van." zei ik. "We doen wel alsof ze er niet bij zijn."

Jimin knikte. "Oké." Hij gaf me een kus op mijn voorhoofd.

De hele groep wilde mee, alleen Mark en Yara waren er niet, maar die waren nog ergens anders. "Laten we gaan!" Riep Hoseok. Hij ook al. Waarom hielden ze allemaal zoveel van de kermis?

We gingen op pad. We waren er al snel en iedereen liep alweer een andere kant uit. "Zo kan het natuurlijk ook." glimlachte Jimin, toen we de enige twee over waren. "Waar wil je heen?"

Ik wees naar een reuzenrad. "Zullen we dat doen?" vroeg ik. Jimin knikte glimlachend en al snel stonden we in de rij. "Jullie ook hier?" Jin en Hoseok stonden achter ons. "Ja." zei Jimin kortaf. Ik wees snel op een bord om hem weer blij te maken. Er mochten maar twee mensen per karretje.

We waren al snel aan de beurt. We stapten in een karretje. "Ik heb het echt gemist om alleen met je te zijn." zei Jimin, toen het reuzenrad in beweging kwam.

"Je was gisteren nog alleen met me. Maar ik ook." zei ik.

We waren boven in het reuzenrad. "Kijk het uitzicht!" Jimin zat over de rand van het karretje heen gebogen.

Ik keek ook naar het uitzicht. Het was echt heel mooi, je kon over de hele stad uitkijken. "Hey, kijk, Jimin en Mina!" Ik keek snel recht naar beneden, waar Taehyung en Jungkook stonden te zwaaien met suikerspinnen en teddyberen in hun handen.

Ik zwaaide terug, maar Jimin trok me terug, zodat ik bijna viel, maar hij kon me nog net op tijd terug trekken.

"Dit wilde ik doen als we bovenaan waren." Hij pakte een papier uit zijn jaszak. "Ik heb een nummer voor je geschreven."

Hij heeft een nummer voor me geschreven? Hoe lief!

"Het is omdat we nu een maand samen zijn." Hij begon te zingen. Het was echt heel mooi en alles was even perfect.

Toen hij klaar was knuffelde ik hem. "Dankjewel." zei ik.

Hij glimlachte naar me en keek me recht aan toen zoende hij me.

~Time Skip~

We waren terug naar het hotel aan het gaan, met suikerspinnen in onze handen. De anderen waren al eerder naar het hotel gegaan.

Jimin stopte me plotseling. Hij lachte. "Wat is er?" vroeg ik.

"Er zit suikerspin op je neus." lachte hij en hij haalde het van mijn neus af. Ik glimlachte.

"Bij jou ook." Ik duwde zijn suikerspin in zijn gezicht. Hij trok hem van zijn gezicht af en probeerde boos te kijken, maar al snel brak er een grijns door. Ik lachte toen ik zag dat er overal suikerspin op zijn gezicht zat.

"Het is echt plakkerig." zei hij mopperend, terwijl hij de stukjes suikerspin van zijn gezicht af plukte. "Dat klopt." grinnikte ik. "Wacht, ik help je wel." Ik ging voor hem staan en trok de stukjes suikerspin uit zijn haar. Jimin bleef me maar aanstaren terwijl ik dat deed, wat me zenuwachtig maakte.

"Zo kan ik me toch niet concentreren!" zei ik gefrustreerd. Hij lachte. "Nee? Hoezo niet?"

Ik deed mijn armen over elkaar. "Kun je je zo beter concentreren?" Jimin kwam nog dichterbij. "Nee." zei ik. "Echt niet?" vroeg hij terwijl hij nog dichterbij kwam, ik kon zijn adem op mijn gezicht voelen. "Nee-" Toen zoende hij me.

"Wat is dit?"

Ik liet snel Jimin los en ook Jimin keek verschrikt op. We kenden allebei die stem.

De manager.