The True Conqueror [Complete]

Chapter 11

Unicode

ရက်အနည်းအငယ်ကြာတွင် လီချန်းယုံ၏ အခြေအနေမှာ တိုးတက်လာပြီး ပကတိကျန်းမာလာပြီဖြစ်သည်။ တစ်ခုရှိသည်က သူ၏ခန္တာကိုယ်က အဆိပ်များကို စစ်ထုတ်နေရဆဲဖြစ်သောကြောင့် အတွင်းအားသုံး၍ ပြုလုပ်ရသော အရာများကို ပြုလုပ်၍မရပေ။ သိုင်းပညာကို ငယ်စဉ်ကတည်းက နေ့စဉ်လေ့ကျင့်ခဲ့သော လီချန်းယုံအတွက် လူမမာလို မလှုပ်မယှက်နေနေရသည်က တကယ်ကို စိတ်အနှောင့်အယှက်များစွာ ဖြစ်စေသည်။ လင်းမိုကတော့ လီချန်းယုံအတွက် အမျိုးမျိုးသော အစားအသောက်များကိုပြုလုပ်ပေးခြင်း ဆေးရည်အချိန်မှန်မှန်တိုက်ခြင်း ညဘက်အိပ်လျှင် အအေးဒဏ်သက်သာအောင် မီးဖိုပေးခြင်းတို့ကို ဂရုတစိုက်ပြုလုပ်ပေးလေသည်။ ထိုအရာများမှတစ်ပါး သူက လီချန်းယုံကို ထွေထွေထူးထူး မပြောပေ။

"လင်းမို''
လီချန်းယုံ၏ ခေါ်သံကြောင့် လင်းမိုက ခေါင်းငဲ့ကြည့်လေသည်။

"ငါ....''
လီချန်းယုံက ခေါ်ပြီးမှ ပြော၍မထွက်သည့်ဟန်ဖြင့် ရပ်တန့်သွားသည်။

တွေဝေနေသော လီချန်းယုံ၏ အမူအရာကြောင့် လင်းမိုက မေးဆတ်ကာ မေးလိုက်သည်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ''

"ဘာမှမဟုတ်ဘူး''
လီချန်းယုံက သူ၏စကားကိုဆက်မပြောဘဲ ခေါင်းကိုသာယမ်းပြသည်။

လီချန်းယုံ၏ တွေဝေနေသော အမူအရာကြောင့် လင်းမို၏ ထူထဲသော မျက်ခုံးလွှာက အနည်းငယ်တွန့်သွားသည်။
"ဘာပြောမလို့လဲ''

"ငါ...အဲ့ဒါတွေမစားချင်ဘူး''
ပြောရင်း လီချန်းယုံက ရိက္ခာခြောက်တွေကို လက်ညှိုးထိုးပြလေသည်။ လင်းမို၏ လက်ရာမှာ မဆိုးပေမဲ့ အင်အားချည်နဲ့နေသော သူ၏ခန္တာကိုယ်က တစ်စုံတစ်ရာကို ပြင်းထန်စွာ အာသီသဖြစ်နေလေသည်။

လင်းမို၏ မျက်လုံးတို့က ရွှင်မြူးသွားဟန်နှင့် အရောင်တောက်သွားလေသည်။ နောက်ဆုံးတော့ သူ၏ ရေခဲမင်းသားလေးက သူ့ဆီက တစ်ခုခုကို စ၍ တောင်းဆိုလေသည်။
"မင်းဘာစားချင်လဲ''

"ရေခဲလွင်ပြင်မှာ ကတိုးကောင်တွေရှိတယ်...သူတို့အသားက ကင်စားရင် အရသာရှိတယ်''
လီချန်းယုံသည် လင်းမိုကိုကြည့်ကာ ပြန်ဖြေသည်။