The True Conqueror [Complete]

Chapter 38

Unicode

လင်းမိုသည် အဆောင်ရှေ့သို့ရောက်သောအခါ စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် တံခါးကိုဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။

လီချန်းယုံသည် အခန်းထဲတွင် ငြိမ်သက်စွာ ထိုင်ကာ မျက်လုံးများမှိတ်ထားသည်။ သူ၏ နှုတ်ခမ်းတစ်စုံက ဖျော့တော့နေသည်မှ လွဲ၍ အလွန်အမင်းအားနည်းနေဟန် မရှိပေ။ သူက တံခါးဖွင့်သံကြောင့် မျက်လုံးအစုံကို ဖွင့်ကြည့်သည်။

"ချန်းယုံ...''

ခုနှစ်ရက်တာလွမ်းဆွတ်နေခဲ့ရသော အသံကို ကြားလိုက်ရသော အခိုက်အတန့်၏ ပျော်ရွှင်မှုသည် မည်သည်အရာနှင့်မျှ စာဖွဲ့မရနိုင်ခဲ့ပေ။

"လင်း...မို...''
စိတ်ဓာတ်မာကျောစွာ အရှုံးမပေးခဲ့သော်လည်း ချန်းယုံ ဟူသော ခေါ်သံဖြင့် သူအားတင်းထားသမျှ အရည်ပျော်သွားသည်။

"မင်း...ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရောက်လာတာလဲ...ခမည်းတော်သိသွားရင်...''
လီချန်းယုံက လင်းမိုကိုတွေ့ရသောကြောင့် ပျော်ရွှင်သွားသော်လည်း သူ၏ စိတ်ထဲစိုးထိတ်သွားသည်။

"ကိစ္စမရှိဘူး ဘုရင်ကြီးလီက ခွင့်ပြုလိုက်ပြီ''
လင်းမိုက လီချန်းယုံ၏ လက်ကိုအသာဆုပ်ကိုင်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

လီချန်းယုံ အံ့အားသင့်သွားပြီးမှ သူ၏ မျက်နှာချောချောတွင် နှစ်လိုဖွယ်အပြုံးတို့ပေါ်လာသည်။ သူ၏ လင်းမို၏ နဖူးပြင်မှ ဆံစတို့ကို အသာသပ်ပြီး ပြောသည်။
"ပင်..ပန်း...သွား...ပြီ။ ငါသိတယ် မင်းလုပ်နိုင်မယ်ဆိုတာ ငါသိနေတယ်''

လင်းမိုက လီချန်းယုံ၏ ဖျော့တော့နေသော မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး များစွာစိတ်မသက်သာ ဖြစ်လာသည်။ သူက လီချန်းယုံ၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို ပွေ့ချီလိုက်သည်။

"သွားရအောင်...''

"ငါလမ်းလျှောက်နိုင်ပါသေးတယ်''
လီချန်းယုံက သူ့ကိုပွေ့ချီခြင်းကို မရုန်းကန်သော်လည်း သူလမ်းလျှောက်နိုင်ကြောင်းပြောနေသည်။ သူသည် အမှန်တကယ် ပျော့ညံ့သောသူ၏ အသွင်အပြင် မဖြစ်ချင်ပါ။

"မင်းလမ်းလျှောက်နိုင်တာ ငါသိတယ်။ ဒါပေမယ့် ငါမင်းကို လမ်းမလျှောက်စေချင်တာလည်း မင်းသိပါတယ်''
ပြောပြီး လင်းမိုက လီချန်းယုံကို ပွေ့ချီကာ နန်းဆောင်မှ ထွက်လာခဲ့သည်။