The True Conqueror [Complete]

Extra (Day 6)

လင်းမိုနှင့် လီချန်းယုံသည် တောင်ပိုင်းသို့ ခရီးနှင်လာခဲ့သည်မှာ ရက်ပိုင်းခန့်ရှိသွားပြီ ဖြစ်သည်။ လမ်းတစ်လျှောက်တွင် စားသောက်လည်ပတ်ရင်း တောင်ပိုင်းသို့ ရောက်မှန်းမသိ တစ်စတစ်စ ချဥ်းနင်းဝင်ရောက်လာခဲ့ပေသည်။

လမ်းတစ်လျှောက်တွေ့ရသော ရေခဲပန်းစွယ်တို့ ကပ်နေကြသော သစ်ပင်တို့မှာ တစ်စတစ်စနည်းလာပြီး အစိမ်းရောင်အရွက်ဖားဖားများဖြင့် စိမ်းလန်းနေသော သစ်ပင်ကြီးတို့က များပြားလာသည်။

တစ်ချက်တစ်ချက်တိုက်လာသော လေထုတွင် ပူနွေးသော အငွေ့အသက်ကို ခံစားမိနေသည်။

၎င်းတို့ဖြတ်သန်းသွားနေသည်မှာ တောင်ပိုင်းမြို့နှစ်မြို့ကြားက တောအုပ်ကြီးတစ်ခုဖြစ်သည်။ တောအုပ်အလယ်က စမ်းချောင်းနံဘေးသို့ ရောက်သောအခါလီချန်းယုံ မနေနိုင်တော့ချေ။ သူက မြင်းဇက်ကြိုးကို သပ်ကာ လင်းမိုကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။

"နားရအောင် ခဏပူတယ်''

ခရီးစဥ်တစ်လျှောက် တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိူးစားသောက်ကာ လည်ပတ်လာခဲ့စဥ်က ပင်ပန်းမှုကို မခံစားခဲ့ရသော်လည်း တောင်ပိုင်းက ငံ့လင့်နှုတ်ဆက်နေသော အပူချိန်ကို ကြုံတွေ့လိုက်ရသည့်အခါ လီချန်းယုံ ပင်ပန်းနေချေသည်။

လင်းမိုက လီချန်းယုံ အပူဒဏ်မခံနိုင်သည်ကို သိသောကြောင့် ခေတ္တနားရန်သဘောတူလိုက်လေသည်။

လီချန်းယုံသည် မဆိုင်းမတွပင် မြင်း၏ ဇက်ကြိုးကို သစ်ပင်တစ်ပင်၌ချည်လိုက်သည်။ သူက လင်းမိုကိုပင် မစောင့်ဘဲ စမ်းချောင်းဘေးက မြက်ခင်းပြင်တွင် ထိုင်ချလိုက်သည်။

စိမ်းစိုစိုပေါက်သစ်စ မြက်ခင်းတို့၏ အထိအတွေ့သည် နူးညံ့နေသည်။ လီချန်းယုံသည် မြက်ခင်းပေါ် ​ခြေပစ်လက်ပစ်လှဲချလိုက်လေသည်။

မြက်ခင်းပေါ်လှဲအိပ်လိုက်သော လီချန်းယုံကို လင်းမိုတားရန်အချန်မမီလိုက်ချေ။

"အားယုံ! အဲ့ဒီလို လှဲလိုက်ရလား။ မိုးရွာပြီးစပြန်ပေါက်တဲ့မြက်တွေနော် အကောင်လေးတွေ ကပ်နေတတ်တယ်။ မင်းတစ်ကိုယ်လုံး ယားကုန်မယ်''